Tελικά ο Κριστόφ Βαζέχα είναι σαν το παλιό κρασί που όσο… γερνάει γίνεται καλύτερο. Την ώρα που όλοι στο Καυτανζόγλειο είχαν προδιατεθεί και περίμεναν την ισοπαλία ως μια φυσιολογική εξέλιξη ενός εξαιρετικά αμφίρροπου ντέρμπι (με όλη τη σημασία της λέξης), ο Παναθηναϊκός έκλεψε τη νίκη 12 λεπτά πριν από το τέλος. Σε σημείο δηλαδή, από πλευράς χρόνου, που φέτος έχει υποστεί μεγάλες ζημιές στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο τρόπος της… απόδρασης των «πρασίνων», μάλιστα, από τη Θεσσαλονίκη στη δεύτερη επίσκεψή τους μετά τον ΠΑΟΚ, θύμισε μέθοδο ριφιφί. Η παράδοση καλών αποτελεσμάτων με αντίπαλο το «Γηραιό» (τελευταία ήττα πριν από 8 χρόνια, στις 29 Νοεμβρίου 1992, με 3-2) συνεχίστηκε λοιπόν και η αξία της επιτυχίας, 3 ημέρες πριν από τον αγώνα-κλειδί με τη Βαλένθια, είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Οπως φάνηκε από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, φοβόταν ο Γιάννης τον Αγγελο κι ο Αγγελος τον Γιάννη. Παιχνίδι τακτικής, με πολλούς παίκτες εκατέρωθεν στο χώρο του κέντρου να δίνουν μάχες σώμα με σώμα και… σημασία στο πρέσινγκ, ήταν η εικόνα στο πρώτο μέρος. Μια ομάδα κατ’ εξοχήν τεχνική, όπως ο Παναθηναϊκός, είχε πρόβλημα (όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο) στην κυκλοφορία της μπάλας, αφού οι Ηρακλειδείς έδειχναν, ίσως και λόγω δυνάμεων, περισσότεροι. Ενα ολόκληρο ημίχρονο πέρασε τελείως ανεκμετάλλευτο επιθετικά, έτσι τα κάστανα από τη φωτιά ανέλαβε, ως συνήθως, να βγάλει ο Κριστόφ Βαζέχα. Και τα έβγαλε, αποδεικνύοντας στα 36 του ότι παραμένει (ελλείψει βεβαίως άλλου) η πιο αξιόπιστη λύση των «πρασίνων» στο σκοράρισμα.
Στο 78′ έγινε η φάση που έκρινε τον αγώνα. Ο Μπασινάς έστειλε μία από τις πολλές σέντρες του στην περιοχή του Ηρακλή και ο Βαζέχα, όπως πάντα, βρέθηκε σε τροχιά γκολ. Προς στιγμήν φάνηκε να χάνει τον έλεγχο της μπάλας, εκεί όμως τον βοήθησε η τύχη και ο Χατζί, που του την… πρόσφερε ως δώρο. Κι εκείνος φυσικά τέτοιες ευκαιρίες δεν τις κλοτσάει, αλλά τις αρπάζει από τα μαλλιά. Ετσι κι έκανε, στέλνοντας την μπάλα με ψύχραιμο πλασέ στα δίχτυα του Γερμανού τερματοφύλακα Ράινκε.
Πολλή συζήτηση έγινε μετά τη λήξη για πιθανολογούμενο χέρι του Βαζέχα, πριν από την πάσα-δώρο του Χατζί, στην προσπάθειά του να κοντρολάρει την μπάλα. Μάλιστα υπήρξαν και παράπονα στο διαιτητή Τσαγκαράκη με το σφύριγμα του τέλους από τον Μπάμπη Ξανθόπουλο, τα οποία πάντως ήταν χλιαρά. Ο Κυράστας, στις καθιερωμένες δηλώσεις που ακολούθησαν, μίλησε για χέρι το οποίο… φάνηκε ότι προηγήθηκε, αλλά και για πέναλτι του Κυριαζή στον Βαζέχα στο 73′. Τι έγινε ακριβώς πέντε λεπτά πριν από το γκολ; Ο Κουτσουρές από δεξιά επιχείρησε τη σέντρα και ο Βαζέχα τρύπωσε με τη μοναδική του ικανότητα στην περιοχή έτοιμος να σκοράρει, αλλά τον πρόλαβε ο Κυριαζής, που πρώτα τον τράβηξε και κατόπιν τον… γκρέμισε. Ηταν πέναλτι, το οποίο ο Τσαγκαράκης περιέργως δεν έδωσε.
Μέχρι να φτάσουμε στο λεπτό που κρίθηκαν τα πάντα, ο Ηρακλής είχε επιδείξει μια δυναμική παρουσία στον αγωνιστικό χώρο κι ένα, ωστόσο, μειονέκτημα: του έλειπε η ουσία. Μεγάλες φάσεις δεν κατάφερε να δημιουργήσει μπροστά στα καρέ του Νικοπολίδη που, όταν χρειάστηκε να επέμβει σε δύο φάουλ στο πρώτο ημίχρονο, έδειξε την ετοιμότητά του. Το μεγάλο επιθετικό ατού, ο Μιχάλης Κωνσταντίνου, έμεινε εγκλωβισμένος και στενά μαρκαρισμένος, σε σημείο που να μην παίρνει ανάσα από τον πιο φορμαρισμένο σέντερ μπακ του πρωταθλήματος, τον Λεωνίδα Βόκολο. Αλλά και ο Βραζιλιάνος Φονφόκα… ποδοπατήθηκε από τον Γιάννη Γκούμα, που είχε πάντα έγκαιρες και θετικές επεμβάσεις. Από τη στιγμή που η άμυνα-μπετόν του ΠΑΟ δεν άνοιξε, πώς αλήθεια υπήρχε περίπτωση να κερδίσει ο Ηρακλής; Κάτι προσπάθησε να κάνει ο Σαπουντζής χωρίς αποτέλεσμα.
Ο Αγγελος Αναστασιάδης, από την πλευρά του, τρεις κινήσεις έκανε στην επανάληψη και όλες τού βγήκαν. Εξω ο Γκαλέτο, μέσα ο Βαζέχα, ο αειθαλής σκόρερ, έξω ο σε πολύ κακή ημέρα Καραγκούνης που έκανε τα… μύρια λάθη, μέσα ο φρέσκος Σάριτς, που πήρε τη θέση του στα άκρα κι ελευθέρωσε τον Μπασινά, ο οποίος με τη σειρά του πέρασε στο κέντρο και βοήθησε πάρα πολύ στον επιθετικό τομέα. Τέλος, μέσα ο Νασιόπουλος, που έπαιξε κι αυτός θετικό ρόλο, έξω ο Σιπνιέφσκι, που δεν ήταν στα μεγάλα του κέφια. Στην άτυπη μάχη των πάγκων με αντίπαλο τον Κυράστα, μεγάλος νικητής (όπως δείχνει άλλωστε και το αποτέλεσμα) αναδείχτηκε ο Αναστασιάδης. Αυτός δηλαδή ο οποίος με το κοουτσάρισμά του στο δεύτερο μέρος κατάφερε να αλλάξει το ρου του παιχνιδιού…
