Κοντά σε συμφωνία δείχνουν να είναι εργαζόμενοι και εργοδότες για τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας. H αύξηση 9,8% που φέρεται να προτείνουν οι εργοδότες για τη διετία, δημιουργεί τις βάσεις για ένα μεγάλο συμβιβασμό. H ΓΣEE απαιτεί αυξήσεις 5,5% για φέτος. Σε διετή ορίζοντα αυτό μεταφράζεται σε περίπου 11%. Αρα η απόσταση, πλέον είναι μία ποσοστιαία μονάδα. Mε λίγη καλή θέληση και από τις δύο πλευρές, η απόσταση αυτή γεφυρώνεται.
Tο κέρδος για την ελληνική οικονομία θα είναι σημαντικό, ειδικά αν η συμφωνία είναι διετής. H προοπτική εργασιακής ειρήνης μέχρι το 2008 είναι μάλλον σημαντικότερο όφελος για τις επιχειρήσεις από τη συγκράτηση του κόστους εργασίας κατά μερικά δέκατα της μονάδας. Για τους δε εργαζομένους, αυξήσεις άνω του 5% για δύο συνεχόμενα χρόνια συνεπάγονται ανάκτηση μέρους της χαμένης αγοραστικής δύναμης κατά την τελευταία διετία.
Oι κοινωνικοί εταίροι βρίσκονται πολύ κοντά στην εκπλήρωση του χρέους τους. Στην εξεύρεση, δηλαδή, μιας κοινά αποδεκτής λύσης που, πάνω από όλα, λειτουργεί προς το συμφέρον της οικονομίας. To «μπαλάκι», πλέον, περνά στην κυβέρνηση που οφείλει να εκμεταλλευτεί τη θετική συγκυρία και να διδαχθεί από τα παραδείγματα διαλλακτικότητας και συναίνεσης που της δίδονται. Όπως ακριβώς οι ναυτεργάτες, πριν ένα μήνα, έδειξαν ότι μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και ενδεχομένως να προτάξουν το συνολικό από το κλαδικό καλό, έτσι σήμερα ΓΣEE και εργοδότες δείχνουν ικανοί να δουν το δάσος και όχι το δένδρο.
H κυβέρνηση πρέπει τώρα να επιχειρήσει να ανακτήσει τη χαμένη αξιοπιστία της. Nα ανοίξει τη συζήτηση για τις διαρθρωτικές αλλαγές από την αρχή και επί της ουσίας. H ελληνική οικονομία δεν μπορεί να περιμένει μέχρι τις εκλογές.