A New Beginning (video game review)

Το Texnologia είχε τη μεγάλη χαρά να ασχοληθεί με πολλά σύγχρονα adventures από τη στιγμή που ξεκίνησε να υπάρχει ως ιστότοπος. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν παιχνίδια προσεγμένα, από ανεξάρτητες εταιρίες και με πολύ μεράκι. Η Daedalic Entertainment ειδικά είχε μπει για τα καλά στο ραντάρ των φίλων του είδους με το The Whispered World, ένα από τα καλύτερα adventures των τελευταίων ετών που ξεχώρισε και για τα χειροποίητα κινούμενα σχέδια στον οπτικό τομέα. Το A new beginning συνεχίζει σε αυτή τη γραμμή προσφέροντας όμως κάτι διαφορετικό: μια καθαρά old school εμπειρία, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά της.

Στο μέλλον τα απομεινάρια της ανθρωπότητας επιβιώνουν σε υπόγεια καταφύγια, καθώς το περιβάλλον έχει καταστραφεί πλήρως και η επιφάνεια του πλανήτη είναι εντελώς ακατοίκητη. Υπεύθυνος -ποιος άλλος;- ο ίδιος ο άνθρωπος, καθώς μια οικολογική καταστροφή κολοσσιαίων διαστάσεων κατέστρεψε το παγκόσμιο κλίμα μέσα σε ελάχιστα χρόνια.

Μετρήσεις στην ατμόσφαιρα της γης δείχνουν πως η ηλιακή ακτινοβολία μέσα σε λίγες μέρες θα φτάσει σε τέτοια επίπεδα όπου κάθε είδους ζωή στον πλανήτη θα εξοντωθεί, όπου και να είναι. Μόνη σωτηρία το ταξίδι στο χρόνο, σε μια εποχή όπου το ανθρώπινο είδος μπορεί να ειδοποιηθεί και να προλάβει το κακό. Στο παιχνίδι ο παίκτης χειρίζεται δύο χαρακτήρες, το Νορβηγό βιοτεχνολόγο Bent Svensson και τη Faye.

Ο πρώτος, εργασιομανής επιστήμονας, έχει πια αποτραβηχτεί σε μια καλύβα στη Νορβηγία μετά από υποχρεωτική συνταξιοδότηση λόγω υπερκόπωσης. Την επαναστατική έρευνά του, σχετική με την παραγωγή καθαρής και φτηνής ενέργειας από ένα είδος μπλε άλγης, συνεχίζει απρόθυμα ο γιος του Duve, με τον οποίο οι σχέσεις του έχουν διαταραχτεί εδώ και χρόνια.

Η δεύτερη, μια νεαρή ιδεαλίστρια, είναι η υπεύθυνη τηλεπικοινωνιών της αποστολής από το μέλλον και, πολύ σύντομα, συγκρούεται με τον αρχηγό της για την πορεία δράσης που πρέπει να ακολουθηθεί. Το κύριο γνώρισμα της ιστορίας είναι το πόσο προσγειωμένη είναι. Το σενάριο του A new beginning, χωρίς να φτάνει μεγάλα επίπεδα προβληματισμού ή να προσφέρει κάτι πραγματικά καινοτόμο, καταφέρνει κάτι δύσκολο.

Από τη μια επικεντρώνει επιτυχημένα και στο προσωπικό επίπεδο και ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων (όπως πχ στη δύσκολη σχέση Duve και Bent ή το πώς ο ιδεαλισμός και ενθουσιασμός της Faye κινητοποιεί τον κουρασμένο επιστήμονα) και από την άλλη πλέκει μια αφήγηση χωρίς διδακτισμό και κορώνες αλλά πολύ κοντά στην πραγματικότητα σε ό,τι αφορά κομβικά σύγχρονα θέματα – η σχέση επιστημονικής έρευνας και χρηματοδότησης από την αγορά, ο οικολογικός ακτιβισμός στην πιο μετριοπαθή ή ριζοσπαστική εκδοχή του, η σχέση του επιστήμονα με το έργο του και η ευθύνη απέναντι στο κοινό είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που θίγονται κατά τη διάρκεια του τίτλου.

Αν υπάρχει ένα ελάττωμα, είναι η κάπως βεβιασμένη εξέλιξη στα σημεία. Ο Bent αποδέχεται πολύ εύκολα το ότι η Faye έρχεται από το μέλλον και κάπου αλλού το σενάριο προχωρά υπερβολικά εύκολα. Δεν πρόκειται όμως για κάτι που επηρεάζει το παιχνίδι. Σαν εξέλιξη, καταστάσεις και πλοκή το A New Beginning είναι πολύ καλοδουλεμένο και συνεκτικό, ενώ κρατά το ενδιαφέρον του παίχτη μέχρι το τέλος μένοντας παράλληλα ώριμο και σοβαρό χωρίς να γίνεται αποπνικτικό ή σοβαροφανές. Οι διάλογοι και οι υπόλοιποι χαρακτήρες κινούνται στο ίδιο πραγματιστικό μοτίβο. Υπάρχει χιούμορ, έξυπνο μάλιστα, αλλά όχι συχνά, και ορισμένες φορές ο τίτλος γίνεται πολύ σκοτεινός.

Στην καρδιά κάθε adventure είναι οι γρίφοι του, και εδώ ο τίτλος είναι άξιος συγχαρητηρίων. Οι γρίφοι είναι μεγάλοι σε διάρκεια, πολυεπίπεδοι και πραγματικά δύσκολοι χωρίς να γίνονται παράλογοι Βασίζονται αποκλειστικά στη λογική και τη συνδυαστική ικανότητα, και κοιτάζοντας τις λύσεις εκ των υστέρων σπάνια απαιτούν υπερβολική φαντασία μα πολύ καλή παρατήρηση και αναλυτική σκέψη. Δεν πρόκειται λοιπόν για τη σχολή της Lucas μα για κάτι πιο… πεζό.

Τα στοιχεία που δίνονται μέσα στο παιχνίδι είναι τα απολύτως απαραίτητα, ενώ δε σημειώθηκε πουθενά pixel hunting. Οι δοκιμασίες τύπου trial and error είναι από τις καλύτερες που έχει δει ο γράφων, με αρκετή ποικιλία και πρωτοτυπία. Δεν περιορίζονται στην αποκρυπτογράφηση panels και την εύρεση ακολουθιών, αλλά περιλαμβάνουν κατασκευές συσκευών, χαρτογραφήσεις και διάφορες ενδιαφέροντες διαδικασίες αυξημένης πάλι δυσκολίας.

Δεν λείπουν όμως και τα προβλήματα, που είναι αφ’ ενός η ανελέητη γραμμικότητά τους και αφ’ ετέρου οι περιττές ενέργειες. Λειτουργίες όπως «look», «read», «examine» είναι υποχρεωτικές για να προχωρήσει η επίλυση ακόμα και αν ο παίκτης έχει καταλάβει τι πρέπει να κάνει.

Αρκετές φορές η χρήση κάποιων αντικειμένων έπρεπε να ξεκλειδωθεί με τους παραπάνω τρόπους για να λυθούν οι γρίφοι, (μια πρακτική που σε μεγάλο βαθμό έχει εγκαταλειφθεί), ενώ άλλες φορές ο παίκτης έπρεπε πρώτα να αποτύχει σε κάτι και μετά να το κάνει σωστά. Κάτι άλλο είναι πως κάποιοι γρίφοι έχουν τη λογική του «ανοίγει τη μεγάλη τσάντα βγάζει το μικρό τσαντάκι», με μικρές κουραστικές ενέργειες και συνδυασμούς αντικειμένων που δεν προσφέρουν κάτι αλλά είναι απλά χρονοβόροι.

H ποιότητα όμως του σχεδιασμού είναι τέτοια που αυτά τα ελαττώματα δεν αμαυρώνουν την εικόνα του A New Beginning. Είναι ίσως το καλύτερο σύγχρονο adventure σε επίπεδο γρίφων και δυσκολίας, ενώ απουσιάζουν επιδεικτικά hint systems και λοιπές βοήθειες με εξαίρεση τη δυνατότητα να παρακαμφθούν τελείως οι trial and error γρίφοι και τη σήμανση σημείων αλληλεπίδρασης με to space.

Στον τεχνικό τομέα τα πράγματα δεν είναι ανέφελα. Το σημαντικότερο ελάττωμα είναι το animation, που είναι υπερβολικά σπαστό με εντελώς διακριτά καρέ κίνησης. Όταν η κάμερα είναι μακριά από το χαρακτήρα φαίνεται πιο ομαλό, αλλά σε κοντινές αποστάσεις το πρόβλημα είναι εμφανέστατο. Από καλλιτεχνικής άποψης η αισθητική θυμίζει ευρωπαϊκό κόμικ, αν και απουσιάζουν οι εξάρσεις όπως περίεργες σκιάσεις ή πολύ λεπτομερή backgrounds. Λίγη τόλμη και πρωτοτυπία παραπάνω θα ήταν καλοδεχούμενη, αν και το αποτέλεσμα όπως είναι αφήνει θετικές εντυπώσεις.

Αντί για cutscenes έχει επιλεγεί η λύση των comic strips, που ταιριάζει πολύ και αφήνει χώρο για περισσότερη δημιουργικότητα. Στον ήχο τα μουσικά θέματα είναι επίσης πολύ όμορφα αλλά λειτουργούν περισσότερο σα συνοδεία, χωρίς να μένουν στο μυαλό του παίκτη. Θα ακούσετε πάντως όμορφες και ατμοσφαιρικές μελωδίες.

Οι ομιλίες, από την άλλη, είναι περισσότερο διεκπεραιωτικές παρά επαγγελματικές. Οι προφορές είναι καθαρές και σωστές αλλά οι ηθοποιοί συνήθως μιλούν στον ίδιο τόνο και αρκετές φορές ακούγονται περισσότερο άνευροι από όσο θα ’πρεπε. Αυτό που είναι περίεργο είναι οι ανύπαρκτες ρυθμίσεις στα γραφικά. Η αναλογία πλευρών της οθόνης είναι 4:3 (λύνεται με παρέμβαση από το χρήστη για widescreen προβολή) και δεν υπάρχει επιλογή ούτε καν για αλλαγή της ανάλυσης, ή είναι αριστοτεχνικά κρυμμένη. Ο χειρισμός τέλος είναι πολύ απλός και βολικός.

To A new beginning δεν εντυπωσιάζει με την αφήγηση ή την αισθητική του (όπως πχ. το Gray Matter) αλλά προσφέρει την πιο πλήρη εμπειρία adventuring εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα πολύ απαιτητικό παιχνίδι τόσο σε χρόνο όσο και σε φαιά ουσία, που δε διευκολύνει τη ζωή του παίκτη. Τα ελαττώματά του συνοψίζονται σε τεχνικά θέματα κοινά σε όλες τις indie παραγωγές και σε μια έλλειψη τόλμης και φινιρίσματος στο αισθητικό τμήμα, αλλά ο τεχνικός τομέας είναι φτωχός ακόμα και για τα μέτρα μικρών ανεξάρτητων παραγωγών.

Η Daedalic Entertainment επέλεξε να κατασκευάσει ένα adventure που πατά γερά στα πόδια του αλλά χωρίς εξάρσεις σε κανένα σημείο πλην του gameplay και του σχεδιασμού. Και πετυχαίνει το στόχο της σε πολύ μεγάλο βαθμό, δίνοντάς μας έναν πολύ καλό τίτλο που του λείπει μια δόση αλατοπίπερο και μπαχαρικά.