Το χαράκωμα (The trench)

Απάντηση
Kostas
Δημοσιεύσεις: 456
Εγγραφή: Σάβ Μαρ 06, 2021 11:41 am

Το χαράκωμα (The trench)

Δημοσίευση από Kostas »

Όλοι έχουμε ακούσει για τα χαρακώματα του Πρώτου Παγκόσμιου πόλεμου - τη λάσπη, το κρύο, τα συρματοπλέγματα και το διαρκή κίνδυνο από τους ελεύθερους σκοπευτές και τον βομβαρδισμό από τον εχθρό, όλα μέσα στο παράξενο τοπίο μερικών ανατιναγμένων κορμών από δέντρα και -ίσως- τα χαλάσματα ενός αγροκτήματος. Αλλά πώς αλήθεια είναι να ζείς σε αυτό το απερίγραπτα εχθρικό περιβάλλον; Ποιά θα ήταν η επίδρασή του σε εμάς που έχουμε συνηθίσει τις ανέσεις του 21ου αιώνα;

Το χαράκωμα (The Trench) είναι μια σειρά του BBC που προσπαθεί να απαντήσει σε αυτές τις ερωτήσεις. Εικοσιτέσσερις εθελοντές από το Hull ξαναζούν για δυο βδομάδες την εμπειρία των προγόνων τους του 1916 - των ανδρών της 10ης διμοιρίας του Συντάγματος του East Yorkshire.

Η ζωή τους "υπαγορεύτηκε" από τις σελίδες του ημερολογίου του συντάγματος, όπως αυτό γράφτηκε πριν από 85 χρόνια. Αν και δεν υπήρχαν αυτή τη φορά ελεύθεροι σκοπευτές και εχθρικές οβίδες, καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια η εμπειρία τους να αντικατοπτρίζει τις πραγματικές συνθήκες. Το κρύο, την υγρασία, την έλλειψη ύπνου, όλα ήταν όπως τότε.

Πριν μεταφερθούν στα χαρακώματα, οι άνδρες πέρασαν 11 μέρες εκπαίδευσης στο κέντρο εκπαίδευσης Πεζικού Catterick. Εκέι έμαθαν τα βασικά της στρατιωτικής πειθαρχίας αλλά και δεξιότητες όπως η επισκευή χαρακωμάτων, σκοπιές και προφύλαξη από δηλητηριώδη αέρια. Ήταν κάτω από τις διαταγές ενός πραγματικού αξιωματικού που είχε και τη βοήθεια ειδικών από την Ένωση για Στρατιωτική Μνήμη.

Ο στρατιωτικός ψυχολόγος Martin Deahl έγινε βοηθός του αξιωματικού. Σαν βετεράνος του Πόλεμου στον Κόλπο και στη Βοσνία αλλα και ως ειδικευμένος γιατρός με πολιτική αλλά και στρατιωτική εμπειρία, μπόρεσε να διαφωτίσει τα αισθήματα των ανδρών: "Αν και δεν μπορέσαμε να επαναδημιουργήσουμε με απόλυτη ακρίβεια τις συνθήκες της μάχης και τον φόβο του θανάτου, μέσα σε λίγες μέρες όλοι τους ήταν παγωμένοι, βρεγμένοι, κουρασμένοι και χαμένοι".

Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι άνδρες είχαν μεγάλες φιλοδοξίες και ιδανικά. Ο Θεός ήταν στο πλευρό τους, ο Βασιλεύς είχε απόλυτο δίκιο. "Όλες αυτές οι ιδέες έχουν χάσει τη σημασία τους και θα περίμενε κανείς πως οι στρατιώτες θα ήταν less motivated" λέει ο Deahl. "Στη πραγματικότητα όμως, αυτό που πραγματικά εμψυχώνει τους στρατιώτες είναι που πολεμούν για τους φίλους και συντρόφους τους. Εξακολουθούν λοιπόν να δένονται σαν ομάδα παρά την απουσία ιδανικών, και ειδικότερα μέσα στις συνθήκες εξαθλίωσης. Όλοι μας εκπλαγήκαμε από το πόσο γρήγορα έγιναν σαν πραγματικοί στρατιώτες".
Απάντηση

Επιστροφή στο “Ταινίες”