Τα Αντιβιοτικά Καταστρέφουν Το Αθλητικό Κίνητρο Και Την Ικανότητα

[Eiriini]

Νέα έρευνα δείχνει ότι σκοτώνοντας βασικά βακτήρια του εντέρου, τα αντιβιοτικά καταστρέφουν τα κίνητρα και την αντοχή των αθλητών . Η μελέτη ποντικών από το UC Riverside υποδηλώνει ότι το μικροβίωμα είναι ένας μεγάλος παράγοντας που διαχωρίζει τους αθλητές από τους καναπέδες.

Άλλες μελέτες έχουν εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η άσκηση επηρεάζει το μικροβίωμα, αλλά αυτή η μελέτη είναι μια από τις λίγες που εξετάζει το αντίστροφο - πώς τα βακτήρια του εντέρου επηρεάζουν επίσης τις εθελοντικές συμπεριφορές άσκησης. Η εθελοντική άσκηση περιλαμβάνει τόσο κίνητρα όσο και αθλητικές ικανότητες.

Οι μέθοδοι και τα αποτελέσματα των ερευνητών είναι τώρα αναλυτικά στο περιοδικό Behavioral Processes. «Πιστεύαμε ότι η συλλογή βακτηρίων του εντέρου ενός ζώου, το μικροβίωμα του, θα επηρέαζε τις πεπτικές διαδικασίες και τη μυϊκή λειτουργία, καθώς και τα κίνητρα για διάφορες συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης», δήλωσε ο Theodore Garland, εξελικτικός φυσιολόγος UCR στο εργαστήριο του οποίου διεξήχθη η έρευνα. «Η μελέτη μας ενισχύει αυτήν την πεποίθηση».

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν μέσω δειγμάτων κοπράνων ότι μετά από 10 ημέρες αντιβιοτικών, τα βακτήρια του εντέρου μειώθηκαν σε δύο ομάδες ποντικών: μερικά που εκτράφηκαν για υψηλά επίπεδα τρεξίματος και άλλα που δεν ήταν.

Καμία ομάδα ποντικών δεν εμφάνισε σημάδια συμπεριφοράς ασθένειας από τη θεραπεία με αντιβιοτικά. Έτσι, όταν το τρέξιμο των τροχών στα αθλητικά ποντίκια μειώθηκε κατά 21 τοις εκατό, οι ερευνητές ήταν βέβαιοι ότι η βλάβη στο μικροβίωμα ευθύνεται. Επιπλέον, τα ποντίκια με υψηλό δρομέα δεν ανέκτησαν τη συμπεριφορά τους στο τρέξιμο ούτε 12 ημέρες μετά τη διακοπή της θεραπείας με αντιβιοτικά.

Η συμπεριφορά των φυσιολογικών ποντικών δεν επηρεάστηκε σημαντικά ούτε κατά τη διάρκεια της θεραπείας ούτε μετά.

«Ένας περιστασιακός γυμναστής με έναν ελαφρύ τραυματισμό δεν θα επηρεαζόταν πολύ. Αλλά σε έναν αθλητή παγκόσμιας κλάσης, μια μικρή οπισθοδρόμηση μπορεί να μεγεθυνθεί πολύ περισσότερο», δήλωσε η Monica McNamara, φοιτήτρια διδακτορικού εξελικτικής βιολογίας του UCR και η πρώτη συγγραφέας της εργασίας. «Γι’ αυτό θέλαμε να συγκρίνουμε τους δύο τύπους ποντικιών». Το να χτυπήσει έξω το φυσιολογικό μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να συγκριθεί με τραυματισμό.

Ένας τρόπος με τον οποίο το μικροβίωμα μπορεί να επηρεάσει την άσκηση σε ποντίκια ή στον άνθρωπο είναι μέσω της ικανότητάς του να μετατρέπει τους υδατάνθρακες σε χημικές ουσίες που ταξιδεύουν στο σώμα και επηρεάζουν την απόδοση των μυών.

«Τα μεταβολικά τελικά προϊόντα από βακτήρια στο έντερο μπορούν να επαναρροφηθούν και να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμο», είπε ο Garland. «Λιγότερα καλά βακτήρια σημαίνει λιγότερα διαθέσιμα καύσιμα».

Προχωρώντας προς τα εμπρός, οι ερευνητές θα ήθελαν να εντοπίσουν τα συγκεκριμένα βακτήρια που ευθύνονται για την αύξηση της αθλητικής απόδοσης. «Εάν μπορούμε να εντοπίσουμε τα σωστά μικρόβια, υπάρχει η δυνατότητα να τα χρησιμοποιήσουμε ως θεραπευτικά για να βοηθήσουμε τους μέσους ανθρώπους να ασκούνται περισσότερο», είπε ο Garland.

Η έλλειψη άσκησης είναι γνωστό ότι είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για πτυχές της ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, καθώς και της σωματικής υγείας, συμπεριλαμβανομένου του μεταβολικού συνδρόμου, του διαβήτη, της παχυσαρκίας, των καρδιαγγειακών παθήσεων, του καρκίνου και της οστεοπόρωσης. Πολλοί στην κοινότητα της δημόσιας υγείας θα ήθελαν να προωθήσουν την άσκηση, αλλά λίγοι έχουν βρει τρόπους να την κάνουν με επιτυχία.

«Αν και μελετάμε ποντίκια, η φυσιολογία τους μοιάζει πολύ με τον άνθρωπο. Όσο περισσότερα μαθαίνουμε από αυτά, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να βελτιώσουμε τη δική μας υγεία», είπε ο Garland.

Ορισμένα τρόφιμα μπορεί επίσης να αυξήσουν τα επιθυμητά βακτήρια του εντέρου. Ενώ η έρευνα για τα «προβιοτικά» αναπτύσσεται, η Garland συνιστά σε όσους ενδιαφέρονται να προάγουν τη συνολική υγεία να διατηρούν μια ισορροπημένη διατροφή εκτός από την τακτική άσκηση.

«Γνωρίζουμε από προηγούμενες μελέτες ότι η δυτική διατροφή, με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και ζάχαρη, μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στη βιοποικιλότητα στο έντερό σας και πιθανότατα, κατ' επέκταση, στην αθλητική ικανότητα και πιθανώς ακόμη και στο κίνητρο για άσκηση», είπε ο Garland.