Ό,τι θέλει ο κύριος

[Katerina]

Το δημοσκοπικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον γύρω στο μισό της εκλογικής επίδοσης που κατέγραψε στις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Το ποσοστό των τελευταίων εκλογών ήταν το 1/3 του ποσοστού των εκλογών του 2009.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου να κινείται γύρω στο 1/6 της εκλογικής δύναμης του ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου την εποχή της πολιτικής κυριαρχίας του, όμως ο σημερινός ηγέτης του Κινήματος εξακολουθεί να είναι σε θέση να επιβάλλει τις επιλογές του στην κυβέρνηση συνασπισμού.
Χωρίς την υποστήριξη του κ. Βενιζέλου ο κ. Σαμαράς δεν μπορεί να συνεχίσει την κυβερνητική προσπάθεια, ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επενδύει στη μακροημέρευση της κυβέρνησης συνασπισμού, προκειμένου να αποφύγει τη μετατροπή των δημοσκοπικών ποσοστών σε εκλογικά. Το αποτέλεσμα αυτής της σχέσης πολιτικής αλληλοεξάρτησης είναι εξαιρετικά αρνητικό για το πολιτικό επίπεδο και το έργο της κυβέρνησης.

Το «χαράτσι» στα ακίνητα

Με τις τελευταίες δηλώσεις του, ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας επισημοποίησε την ουσιαστική μονιμοποίηση του «χαρατσιού Βενιζέλου» που επιβλήθηκε τον Οκτώβριο του 2011, αφού πρώτα ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε αποπέμψει τους «υπαλλήλους της τρόικας, με τους οποίους δεν μπορούσε να συνεννοηθεί».

Τελικά, βρήκε τον τρόπο να συνεννοηθεί μαζί τους στη βάση της ισοπεδωτικής υπερφορολόγησης της μικρής και μεσαίας ακίνητης ιδιοκτησίας. Δημιουργήθηκαν έτσι οι προϋποθέσεις για να σπάσουν κάθε προηγούμενο ρεκόρ τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, να περιοριστεί ακόμη περισσότερο η οικοδομική δραστηριότητα και να εμφανιστούν ανυπέρβλητα προβλήματα σε βιομηχανικούς κλάδους στρατηγικής σημασίας, όπως είναι η χαλυβουργία και η τσιμεντοβιομηχανία. Όλα αυτά με υπογραφή Βενιζέλου, ο οποίος εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι «έσωσε» με τις παρεμβάσεις του την εθνική οικονομία. Εάν κρίνουμε πάντως από τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, η κοινή γνώμη απορρίπτει την επιχειρηματολογία του.

Η λίστα Λαγκάρντ
«Δώρο» Βενιζέλου στην κυβέρνηση Σαμαρά είναι και η διαχείριση της «εξαφάνισης» της πολυσυζητημένης λίστας Λαγκάρντ με πολιτική ευθύνη του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Βενιζέλου και του προκατόχου του κ. Παπακωνσταντίνου.

Ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς υποχρεώθηκε, στο όνομα της διατήρησης του κυβερνητικού συνασπισμού, να προσφέρει πλήρη πολιτική κάλυψη στον κ. Βενιζέλο, μετατρέποντας το πρόβλημα της εξαφάνισης της λίστας Λαγκάρντ σε πρόβλημα ενδεχόμενης διαγραφής από αυτήν «γαλάζιων» συγγενών του κ. Παπακωνσταντίνου. Με το πολιτικό αυτό τέχνασμα περιορίστηκε κάπως η πίεση που ασκείται στον κ. Βενιζέλο, αλλά εκτέθηκε ανεπανόρθωτα η κυβέρνηση. Από τη μια ισοπεδώνει φορολογικά τους περισσότερους συμπολίτες μας, αξιοποιώντας και το «χαράτσι Βενιζέλου» στα ακίνητα, και από την άλλη προσφέρει φορολογική ασυλία σε όσους έχουν σημαντικές καταθέσεις στο εξωτερικό και συμπεριλαμβάνονται στη λίστα Λαγκάρντ.
Ο πολιτικός διασυρμός δεν περιορίζεται βέβαια στην κυβέρνηση, αλλά επεκτείνεται και στην κυβερνητική πλειοψηφία της επιτροπής της Βουλής που υποτίθεται ότι ασχολείται με τη λίστα Λαγκάρντ, ενώ στην πραγματικότητα καλύπτει τα πολιτικά ίχνη του Ευάγγελου Βενιζέλου.

1 δισεκατομμύριο για υποβρύχια

Το τρίτο και σημαντικότερο θέμα Βενιζέλου που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Σαμαρά έχει να κάνει με την υπογραφή συμφωνίας για προμήθεια ακόμη δύο γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 έναντι ενός ποσού που ξεπερνά το 1 δισ ευρώ.
Η συμφωνία αυτή υπογράφηκε από τον τότε πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου και τον τότε υπουργό Άμυνας κ. Βενιζέλο το 2010, όταν είχε επισημοποιηθεί η χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου και ήταν σε όλους γνωστό το σκάνδαλο με τις μίζες Τσοχατζόπουλου για την παραγγελία των τεσσάρων πρώτων γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214.

Ο κ. Βενιζέλος έχει δεσμεύσει το ελληνικό Δημόσιο σε μια ασύμφορη και σκανδαλώδη συμφωνία, η οποία δείχνει να είναι στα μέτρα της βιομηχανίας παραγωγής μαύρου πολιτικού χρήματος που αναπτύχθηκε γύρω από τα εξαιρετικά δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα των ενόπλων δυνάμεων.
Το Μαξίμου προσπαθεί σε αυτή τη φάση να αποζημιώσει τον Γαλλολιβανέζο επενδυτή κ. Σάφα, με τον οποίο ο κ. Βενιζέλος υπέγραψε τη σκανδαλώδη συμφωνία για την προμήθεια των δύο επιπλέον υποβρυχίων τύπου 214, με ένα ποσό της τάξης των 300 εκατ. ευρώ, για να απαλλαγεί από μια υποχρέωση που ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ.

«Χαράτσι Βενιζέλου» στα ακίνητα, εξαφάνιση της λίστας Λαγκάρντ με πολιτική ευθύνη Βενιζέλου, συνέχιση και επέκταση του σκανδαλώδους εξοπλιστικού προγράμματος που έστειλε τον Άκη Τσοχατζόπουλο στη φυλακή πάλι με υπογραφή Βενιζέλου. Αυτές είναι οι «εκκρεμότητες» που διαχειρίζεται το Μαξίμου προκειμένου να ικανοποιηθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και να μην εξασθενήσει η συνοχή του κυβερνητικού συνασπισμού. Από τη στιγμή που η κυβερνητική ηγεσία κινείται, για τους λόγους που εξηγήσαμε, σε τόσο χαμηλό επίπεδο, είναι πρακτικά αδύνατο να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πολυδιάστατη οικονομική κρίση και να πιάσουν επιτέλους τόπο οι θυσίες των περισσότερων Ελλήνων.