Στην αναμέτρηση πίστης και επιστημονικής αντιμετώπισης των ασθενειών

[Katerina]

Στην αναμέτρηση πίστης και επιστημονικής αντιμετώπισης των ασθενειών, ο χριστιανικός πανιαματισμός, απεδείχθη ο χειρότερος τσαρλατανισμός όλων των εποχών! Μήπως λοιπόν ήρθε επιτέλους ο καιρός, να αντιληφθούμε αλλά και να διδάξουμε επιμελώς τα παιδιά μας, ότι κάποιος θεοποιημένος Ιουδαίος, κατάφερε να προκαλέσει μια μακραίωνη οδυνηρή ιατρική σύγχυση, υποβαθμίζοντας και αναχαιτίζοντας κάθε προσπάθεια ανθρώπινης έρευνας των παθήσεων καθηλώνοντας για αιώνες την πρόοδο της ιατρικής και της φαρμακολογίας;

Και τί έχουν να πουν επί αυτού τα εκατομμύρια των γιατρών σήμερα, που δηλώνουν χριστιανοί; Πιστεύουν ακόμη αυτά που ο δαιμονοδιώκτης ιδρυτής της «θρησκείας» τους διδάσκει, ότι δηλ. αιτία «πάσης νόσου» είναι οι εισχωρούντες στα ανθρώπινα σώματα δαίμονες και συνεχίζουν να τους εκβάλουν με δαιμονοεξορκισμούς;

Κάποιοι, για να διασώσουν το ηθικό μεγαλείο του Ιησού, επιμένουν ότι ο ίδιος, δίδαξε μόνο αγαθά πράγματα και οι κατοπινοί μαθητές του, ατελείς άνθρωποι, διέστρεψαν τα θεϊκά του δώρα! Αλλά, διαψεύδονται πανηγυρικά από τα ίδια τα «ευαγγέλια», όπου είναι ολοφάνερο ότι ο ίδιος ήταν ο απόλυτος δημιουργός αυτής της ψευδο-δαιμονο-θεραπευτικής σχολής!
Αν μάλιστα δεχθούμε πως ήταν και θεός, με ιδιαίτερη ευαισθησία στον ανθρώπινο πόνο, τότε γιατί δε μας δίδαξε τη χρήση λίγων έστω από τα φάρμακα που ασφαλώς γνώριζε; Τι είδους θεραπευτής θεός είναι αυτός που θεράπευσε(;) λίγες δεκάδες ανθρώπων, αλλά γύρισε την πλάτη στα εκατομμύρια πασχόντων του πλανήτη;
Ο Ιπποκράτης δεν καμωνόταν πως ήταν γιος θεού, όμως όσο θα υπάρχει η ανθρωπότητα, δε θα πάψει ποτέ να μνημονεύει το όνομα του τρισόλβιου αυτού ανθρώπου, γιατί με την ευσπλαχνία και τη συμπόνια του έγινε ο πατέρας της ιαματικής έρευνας, που σήμερα ονομάζουμε ιατρική! Αντιθέτως γνωρίζετε έστω και ένα μοναδικό υλικό και αποτελεσματικό φάρμακο να αποδίδεται στο θεοποιημένο Ιησού;

Σε αντίθεση με τα «ξεθυμασμένα» ιαματικά δώρα του χριστιανισμού, τα δώρα της ιπποκρατικής ιαματικής έρευνας παράγονται μαζικά και κυκλοφορούν σ' όλο τον πλανήτη μας, σώζοντας και θεραπεύοντας όλους ανεξαιρέτως τους πάσχοντες, χωρίς προϋποθέσεις πίστης ή πιστοποιητικά πνευματικής υποταγής!

Πόσο ακόμα κουτόχορτο πρέπει να βοσκήσουμε για να καταλάβουμε τα αυτονόητα;

Αλήθεια, έχει διαβάσει κανείς (κι οι ίδιοι οι παπάδες), όλα τα βιβλία της «καινής διαθήκης» και πολύ περισσότερο της «παλαιάς», για να διαπιστώσουν «ιδίοις όμμασιν» το εγκληματικό θέατρο της σωτηρίας που παίζεται μέσα στις σελίδες τους;

Αλλά το θέμα είναι τεράστιο και θα επανέλθω με ξεχωριστό post. Για αυτό σταματώ εδώ.

Βιβλιογραφία:

Μιχάλη Καλόπουλου: «Το θέατρο της σωτηρίας»
Karlheinz Deschner: «Η εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού»