Windows Virtualization με το VMware

[Takis]

Αν και δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να δημιουργήσετε ένα εικονικό λειτουργικό σύστημα μέσα στα Windows με τη βοήθεια του VMware, υπάρχουν ορισμένες ρυθμίσεις που χρειάζονται προσοχή.

Το virtualization, η δυνατότητα δηλαδή εξομοίωσης ενός λειτουργικού συστήματος μέσα από ένα άλλο λειτουργικό σύστημα, είναι μια ιδιαίτερα δημοφιλής τεχνική στις μέρες μας. Ένας λόγος για να πράξετε κάτι τέτοιο σε οικιακό περιβάλλον, είναι κυρίως για να δημιουργήσετε ένα απομονωμένο (sandboxed) περιβάλλον εργασίας, για να κάνετε εκεί τις δοκιμές σας (εγκαταστάσεις και απεγκαταστάσεις εφαρμογών, drivers, καινούριες ρυθμίσεις κτλπ).

Με αυτό τον τρόπο δεν επηρεάζεται το βασικό σας λειτουργικό σύστημα από λανθασμένους χειρισμούς, ή παντός είδους ατυχείς καταστάσεις. Για τις ανάγκες του παρακάτω θέματος θα χρησιμοποιήσουμε την έκδοση Workstation του VMware, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερες ρυθμίσεις σε σχέση με το δωρεάν VMware Player. Ακόμα πάντως και το δεύτερο, μπορεί να ανταπεξέλθει άψογα στις απαιτήσεις ενός οικιακού χρήστη.

Πριν ξεκινήσουμε, δύο παρατηρήσεις: α) δημιουργήστε έναν φάκελο σε ένα γρήγορο σκληρό δίσκο – προτείνεται SSD με τουλάχιστον 35GB ελεύθερα – που θα φιλοξενήσει τα αρχεία του εικονικού λειτουργικού συστήματος και β) φροντίστε να έχετε έτοιμο ένα ISO με το λειτουργικό σας σύστημα, ώστε να επιταχύνετε κατά πολύ την όλη διαδικασία.

Παράβλεψη εγκατάστασης λειτουργικού συστήματος

Η επόμενη οθόνη σας ζητάει να επιλέξετε τον τρόπο που θα εγκαταστήσετε το λειτουργικό σύστημα στη νέα virtual machine που θα δημιουργήσετε. Υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε κανονικά το DVD-RW του υπολογιστή, να φορτώσετε κάποιο ISO, αλλά και να παρακάμψετε προς το παρόν αυτή την επιλογή. Ουσιαστικά θα χρησιμοποιήσετε την δεύτερη επιλογή, αλλά όχι ακόμα. Επιλέξτε προς το παρόν I will install the operating system later και πατήστε Next για να συνεχίσετε.

Επιλογή λειτουργικού συστήματος

Από εδώ θα πρέπει να επιλέξετε το λειτουργικό σύστημα που θα εγκαταστήσετε στη συνέχεια. Αν πρόκειται για τα Windows, φροντίστε μάλιστα να ορίσετε και συγκεκριμένη έκδοση (π.χ. Windows 8 x64). Στη συνέχεια δώστε ένα όνομα στη virtual machine και – κάτι πολύ σημαντικό – επιλέξτε τη θέση στο δίσκο που θα εγκατασταθεί το λειτουργικό σας σύστημα.

Καθορισμός του hardware (CPU και RAM)

Τα δύο επόμενα βήματα σχετίζονται καθαρά με τους hardware πόρους που θα δανείσετε από τον βασικό σας υπολογιστή στο εικονικό λειτουργικό σύστημα. Σε γενικές γραμμές αφιερώστε τους μισούς πυρήνες από τον επεξεργαστή σας (π.χ. 1 αν έχετε διπύρηνο και 2 αν έχετε τετραπύρηνο) και τη μισή μνήμη (π.χ. 2GB αν έχετε 4GB, ή 4GB αν έχετε 8GB). Μπορείτε να δοκιμάσετε και με τιμές χαμηλότερες από τις παραπάνω, ανάλογα πάντα και με το λειτουργικό σύστημα που θα εγκαταστήσετε (το Linux ή τα Windows XP για παράδειγμα, έχουν σαφώς λιγότερες απαιτήσεις από τα Windows 7/8).