Σταρ χωρίς λάμψη

[seriani]

Η βιομηχανία του θεάματος βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα: την έλλειψη νέων πρωτοκλασάτων ανδρών πρωταγωνιστών. Οπως φαίνεται, η πληθώρα νέων ηθοποιών που βλέπουμε στις τηλεοπτικές σειρές δεν σημαίνει ότι καλύπτει την ανάγκη του Χόλιγουντ για άνδρες -κάτω των 40- που να έχουν τη δύναμη να προσελκύσουν τους θεατές στις κινηματογραφικές αίθουσες. Η εποχή των πρώτων ονομάτων του είδους, όπως ο Τομ Κρουζ, o Μπραντ Πιτ και ο Τζορτζ Κλούνεϊ, πέρασε μόλις αυτοί εισήλθαν στο στερέωμα των «άντα». Η νέα φουρνιά ταινιών περιπέτειας δεν στηρίζεται στη γοητεία των πρωταγωνιστών, αλλά περισσότερο σε εκείνη των ειδικών εφέ και της πλοκής.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πολλά υποσχόμενος Τσάνινγκ Τέιτουμ που, ενώ ανήκει στους αγαπημένους της νέας γενιάς, πρωταγωνίστησε στην εισπρακτική αποτυχία “White House Down” διαψεύδοντας τις αισιόδοξες προγνώσεις. Ανάλογη τύχη έχουν ο Αρμι Χάμερ, ο Ράιαν Γκόσλινγκ και ο Τσάρλι Χάναμ, ο οποίος μάλιστα επιλέχτηκε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινηματογραφική μεταφορά του “50 Shades of Grey” προκαλώντας ποικίλες και δη αρνητικές αντιδράσεις.

Η εμφάνιση, αν και σίγουρα παίζει ρόλο, δεν είναι ωστόσο ικανή να αντισταθμίσει, όπως φαίνεται, την έλλειψη εκείνης της προσωπικής γοητείας που κάνει τη διαφορά και που για την προηγούμενη γενιά πρωταγωνιστών μεταφραζόταν σε εισπρακτικές επιτυχίες. Λίαμ Νίσον, Μπρους Γουίλις, Σιλβέστερ Σταλόνε και άλλα μεγάλα ονόματα που βασίλεψαν στις ταινίες περιπέτειας έχουν προ πολλού παροπλιστεί και το κυνήγι για τους αντικαταστάτες τους έχει αρχίσει, χωρίς προς το παρόν να φέρει κάποιο αποτέλεσμα.