Βρέθηκε ηφαιστειακή εστία στη Σελήνη (Volcanic Hotspot)

[petros]

Έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Nature έδειξε ότι υπάρχει ένα ενεργό ηφαιστειακό θερμό σημείο στη Σελήνη. Το θερμό σημείο βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο της Σελήνης, περίπου 1.000 χιλιόμετρα από τον νότιο πόλο. Η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από το Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA, το οποίο έχει χαρτογραφήσει την επιφάνεια της Σελήνης με ακρίβεια.

Το θερμό σημείο είναι μια περιοχή στο εσωτερικό της Σελήνης όπου η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή. Αυτό συμβαίνει επειδή η Σελήνη έχει ένα σχετικά μικρό πυρήνα και δεν έχει ατμόσφαιρα, επομένως δεν μπορεί να αποτρέψει την απώλεια θερμότητας. Η υψηλή θερμοκρασία στο θερμό σημείο προκαλεί την τήξη του βράχου και την άνοδο της λάβας στην επιφάνεια.

Η ανακάλυψη του ηφαιστειακού θερμού σημείου είναι μια σημαντική ανακάλυψη, καθώς υποδηλώνει ότι η Σελήνη εξακολουθεί να είναι ενεργή γεωλογικά. Αυτό υποδηλώνει επίσης ότι η Σελήνη μπορεί να έχει σχηματιστεί από ένα σφηνάκι που χτύπησε τη Γη, αντί να σχηματιστεί από μια τεράστια μάζα βράχου.

Η ανακάλυψη του ηφαιστειακού θερμού σημείου μπορεί επίσης να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα την ιστορία της Σελήνης. Οι ηφαιστειακές εκρήξεις που προκλήθηκαν από το θερμό σημείο μπορεί να έχουν διαμορφώσει την επιφάνεια της Σελήνης και μπορεί επίσης να έχουν επηρεάσει την ατμόσφαιρα της Σελήνης.

Η ανακάλυψη του ηφαιστειακού θερμού σημείου είναι μια σημαντική ανακάλυψη που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τη Σελήνη. Είναι επίσης μια υπενθύμιση ότι η Σελήνη δεν είναι το νεκρό και άψυχο μέρος που νομίζαμε ότι ήταν.

Αυτό που κάνει αυτό το εύρημα μοναδικό είναι ότι η πηγή του hotspot δεν είναι ο ενεργός ηφαιστειακός οργανισμός, όπως η λιωμένη λάβα, αλλά από ραδιενεργά στοιχεία μέσα στο πλέον στερεοποιημένο βράχο που κάποτε ήταν λιωμένη λάβα πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Δεδομένου ότι ο μόνος τύπος βράχου που μπορεί να έχει αρκετά μεγάλο αριθμό ραδιενεργών στοιχείων είναι ο γρανίτης, αυτό δείχνει ότι κάποτε υπήρχε ένας μεγάλος θάλαμος μάγματος από γρανίτη κάτω από τη σεληνιακή επιφάνεια που τροφοδοτούσε ένα μικρότερο ηφαίστειο επιφάνειας, όπως ακριβώς λειτουργούν τα ηφαίστεια της Γης.