Πώς επικοινωνούν οι μητέρες ουρακοτάγκων με τους απογόνους τους

[Giannis]

Μαζί με μια Ελβετογερμανική ομάδα, ο επιστήμονας Dr. Marlen Fröhlich από το Senckenberg Center for Human Evolution and Paleoenvironment στο Πανεπιστήμιο του Tübingen μελέτησε τις αλληλεπιδράσεις μητέρας-απογόνου στους ουρακοτάγκους. Η ομάδα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στις ατομικές διαφορές και την ευελιξία στις επικοινωνιακές στρατηγικές των μητέρων ουρακοτάγκων, τις οποίες μελέτησαν τόσο στην άγρια ​​φύση όσο και σε ζωολογικούς κήπους. Στην εργασία τους, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society B, οι ερευνητές δείχνουν ότι οι πίθηκοι μητέρες προσαρμόζουν την επικοινωνία τους ατομικά σε διάφορα κοινωνικά πλαίσια. Διαφορές υπάρχουν όχι μόνο στη σύνθεση του χειρονομιακού ρεπερτορίου τους αλλά και στην επικοινωνιακή τους τακτική και ανταπόκριση στα αιτήματα των νέων τους, ανεξάρτητα από το περιβάλλον.

Στην άγρια ​​φύση, οι ουρακοτάγκοι συναντώνται συνήθως μόνοι τους ή σε πολύ μικρές ομάδες. Διαρκείς δεσμοί υπάρχουν μόνο μεταξύ των μητέρων και των μικρών τους. Αλλά αυτός ο συγκεκριμένος δεσμός διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα: μια μητέρα ουρακοτάγκος ξοδεύει έως και εννέα χρόνια προετοιμάζοντας το μωρό της για τη ζωή μόνη της. «Η σχέση μητέρας-απογόνου στους ουρακοτάγκους είναι επομένως ιδανική για τη μελέτη μας της ενδοειδικής επικοινωνίας σε μεγάλους πιθήκους», εξηγεί η Marlen Fröhlich και συνεχίζει, «Παρά τη φήμη τους ως «μοναχικοί πιθήκοι», οι ουρακοτάγκοι έχουν ένα πλούσιο ρεπερτόριο απτικής και οπτικής χειρονομίες, τόσο στην αιχμαλωσία όσο και στην άγρια ​​φύση, τις οποίες χρησιμοποιούν σε ποικίλα κοινωνικά πλαίσια».

Ο Fröhlich και μια ομάδα από την Ελβετία και τη Γερμανία διερεύνησαν τώρα τον βαθμό στον οποίο διαφέρει η επικοινωνιακή συμπεριφορά των ουρακοτάγκων μεταξύ των ατόμων και πώς προσαρμόζεται ταυτόχρονα σε διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες. Η ίδια εξηγεί, "Για αυτόν τον σκοπό, μελετήσαμε τις διαφορές στα ρεπερτόρια των μητέρων ουρακοτάγκων που απευθύνονται σε βρέφη. Το κάναμε αναλύοντας την ομοιότητα των χειρονομιών μεταξύ μεμονωμένων μητέρων που ζουν είτε σε αιχμαλωσία είτε στην άγρια ​​φύση."

Επιπλέον, η ομάδα ανέλυσε πώς αλλάζουν τα πρότυπα επικοινωνίας των θηλυκών ουρακοτάγκων σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια, όπως η κοινή χρήση φαγητού ή το κοινωνικό παιχνίδι. Οι ερευνητές ανέλυσαν συνολικά 4.839 εγγραφές βίντεο 13 Βόρνεων (Pongo pygmaeus) και 13 ουρακοτάγκων της Σουμάτρας (Pongo abelii).

"Η ομοιότητα χειρονομίας μεταξύ των μητέρων ουρακοτάγκων της Βόρνης και της Σουμάτρας διαφέρει σημαντικά όταν οι πίθηκοι ζουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Αυτό το εύρημα είναι σύμφωνο με προηγούμενες συγκρίσεις μεταξύ ζώων που ζουν στην άγρια ​​φύση και σε ζωολογικούς κήπους. Περιέργως, οι μητέρες ουρακοτάγκων παρουσιάζουν σημαντική ευελιξία συμπεριφοράς στο άτομο Επικοινωνούν και ανταποκρίνονται διαφορετικά ανάλογα με το κοινωνικό πλαίσιο», συνοψίζει ο επιστήμονας από το Tübingen. «Ενώ μια μητέρα συμμορφώνεται κυρίως με τη συμπεριφορά επαιτείας του μωρού της, αλλά όχι σε άλλα πλαίσια, μια άλλη ανταποκρίνεται εύκολα στις απαιτήσεις του παιδιού της σε όλα τα κοινωνικά πλαίσια».

Με βάση αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνιακή συμπεριφορά και η κοινωνική ανταπόκριση των ουρακοτάγκων ποικίλλει μεταξύ των ατόμων ενώ ταυτόχρονα είναι και ευέλικτοι. Έτσι, οι μητέρες ουρακοτάγκων διαφέρουν όχι μόνο στη σύνθεση του ρεπερτορίου των χειρονομιών τους που απευθύνονται στους απογόνους τους, αλλά και στις επικοινωνιακές τακτικές τους, όπως η επανάληψη χειρονομιών ή η ανταπόκριση στις απαιτήσεις των βρεφών τους.