The House of the Spirits (1993 ταινία)

[Eiriini]

Σκηνοθεσία: Bille August
Παίζουν: Meryl Streep, Glenn Close, Jeremy Irons, Winona Ryder, Antonio Banderas, Vanessa Redgrave, Maria Conchita Alonso, Armin Mueller-Stahl, Jan Niklas
Διάρκεια: 140 λεπτά
Παραγωγή: Costa do Castelo Filmes, Det Danske Filminstitut, Eurimages, 1993

Αυταρχικός πατέρας, άδικος και δεινός εργοδότης, άσπλαχνος και κακός αδελφός, άπιστος σύζυγος, ο φιλόδοξος ήρωας της ταινίας, Esteban Trueba (Jeremy Irons), παντρεύεται τη νεαρή, όμορφη και παράξενη Clara (Meryl Streep) αφού πρώτα έχει καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να χτίσει τη μικρή αυτοκρατορία του.

H Clara, μια ξεχωριστή κοπέλα, με ιδιαίτερες παραφυσικές ικανότητες, θα αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή του Esteban, χωρίς όμως να μπορέσει να αλλάξει εγκαίρως την διαστρεβλωμένη άποψη του για την αλήθεια και τον κόσμο. Το νεαρό ζευγάρι θα αποκτήσει μια κόρη, τη Blanca (Winona Ryder) που από πολύ μικρή θα ξεφύγει από τα παράλογα ¨πρέπει¨ του πατέρα της, θα επαναστατήσει και θα ερωτευτεί το νεαρό εργάτη, ινδιάνικης καταγωγής, Pedro (Antonio Banderas).

Την οικογενειακή ιστορία θα συμπληρώσει τέλος, η αινιγματική και καταπιεσμένη Ferula (Glenn Close), που θα σταθεί από την πρώτη στιγμή στην οικογένεια Trueba, θα αφιερώσει όλη της τη ζωή και θα ταυτιστεί με τα συγγενικά της πρόσωπα, ζώντας κυριολεκτικά μέσω αυτών. Κάποια στιγμή όμως, θα εκδιωχθεί με άσχημο τρόπο από τη hacienda του αδερφού της Esteban και θα επιστρέψει εκεί μόνο σε συνθήκες απόκοσμες…

Η εξιστόρηση της ανάστατης πολιτικά εποχής με την παράλληλη αφήγηση της έντονης ερωτικής ιστορίας, κατατάσσει τη συγκεκριμένη κινηματογραφική εμπειρία, σαν μια από τις σπουδαιότερες για τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Με θέμα ερωτικό και πολιτικοκοινωνικό, θα μπορούσε εύκολα κάποιος να ξεγελαστεί, από τα πρώτα λεπτά κυρίως, και να την χαρακτηρίσει ακόμη και σαν θρίλερ.

Τα γυρίσματα της εν λόγω ταινίας θα πραγματοποιηθούν κυρίως στην Δανία, εξαιτίας ίσως και της καταγωγής του δημιουργού της, κατά ένα άλλο μέρος τους όμως θα γίνουν στην Πορτογαλία, πράγμα που καταφέρνει και μας δίνει μια αληθοφάνεια τοπίου. Τα πλάνα του Δανού Bille August, είτε κοντινά εστιασμένα στις εκφράσεις των προσώπων, είτε μακρινά φανερώνοντας την ομορφιά των κτιρίων αλλά και των γενικότερων τοπίων, μας ταξιδεύουν με τρόπο συγκινησιακό και νοσταλγικό στο κόσμο που φιλοξενεί “το σπίτι των πνευμάτων”.

Το δυνατό σενάριο, βασισμένο στο πρώτο μυθιστόρημα της Isabelle Allende (La casa de los Espiritus) που πρωτοεκδόθηκε το 1982, προσφέρει ευκαιρία για δυνατές ερμηνείες, πράγμα που σχεδόν σύσσωμο το cast θα εκμεταλλευτεί και θα ανεβάσει την ταινία ακόμη πιο ψηλά. Η τρόπος όμως που θα διαλέξει η Glen Close όμως να υποδυθεί την Ferula, θα είναι και ο πιο αξιοπρόσεκτος, αφού δίνει πραγματικά μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας ης και κάνει τους υπόλοιπους ρόλους να δείχνουν “μικρότεροι”.

Το μακιγιάζ φανταστικό, αφού το πέρασμα του χρόνου στα πρόσωπα των ηρώων (και κυρίως σε αυτόν του Esteban και της Ferula) παρουσιάζεται με τρόπο πραγματικά φυσικό και ρεαλιστικό. Η επιλογή και το δέσιμο των σκηνών που θα αποτελέσουν και το τελικό θέαμα, μας μεταφέρει με επιτυχία στο ανάλογο κλίμα που και το μυθιστόρημα θα ήθελε να μας οδηγήσει και τέλος η μουσική του Hans Zimmer, απαραίτητη πινελιά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας.

Μια ταινία που μένει χαραγμένη στην μνήμη και τη καρδιά του θεατή από τη πρώτη κιόλας φορά που θα γίνει μάρτυρας της Χιλιανής αυτής ιστορίας.