Αποδεκατισμός και εξαφάνιση των καρκινοειδών λόγω της εγκληματικής αλλαγής

[Areti]

Τα καρκινοειδή αποτελούν θύμα μιας τεράστιας πληθυσμιακής συντριβής που οδήγησε την Αλάσκα να ακυρώσει τη συγκομιδή καβουριών στη θάλασσα της Βερίγγειας το 2022 για πρώτη φορά στην ιστορία της. Καθώς οι αξιωματούχοι της αλιείας ανακοίνωσαν το κλείσιμο μιας από τις πιο προσοδοφόρες σοδειές της πολιτείας -η βιομηχανία καβουριών στην Αλάσκα αξίζει περίπου 132 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο- είπαν ότι ο πληθυσμός των καβουριών χιονιού της πολιτείας είχε μειωθεί κατά 87% , από 8 δισεκατομμύρια το 2018 σε ένα δισεκατομμύριο το τελευταίο έτος. Η περαιτέρω αλιεία θα μπορούσε να εξαφανίσει εντελώς τον πληθυσμό.

Οι αξιωματούχοι πρότειναν ότι μπορεί να ευθύνεται ένας συνδυασμός κλιματικής αλλαγής και κάποιου είδους κρίσης υγείας των καρκινοειδών - η Αλάσκα είναι η πολιτεία που θερμαίνεται ταχύτερα στις ΗΠΑ. Υπέθεσαν ότι τα θερμαινόμενα νερά της Βερίγγειας Θάλασσας ανάγκασαν τα μαλακόστρακα που αγαπούσαν το κρύο σε όλο και πιο μικρούς θύλακες παγωμένου νερού, αφήνοντάς τα πιο ευάλωτα στην πείνα, τις ασθένειες και τη θηρευτή. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας, λέει ο Wes Jones, ο Διευθυντής Αλιείας, Έρευνας και Ανάπτυξης της Norton Sound Economic Development Corporation, ένας ιδιωτικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός που εκπροσωπεί κοινότητες στην περιοχή της Βερίγγειας Θάλασσας και προωθεί την αλιεία ως βιομηχανία και βιοπορισμό. Σύμφωνα με τους θαλάσσιους βιολόγους με τους οποίους συνεργάζεται, η πιο άμεση αιτία θανάτου από καβούρια είναι αυτή που ακόμη και έμπειροι ψαράδες και επιστήμονες δεν είδαν να έρχεται: μια φρενίτιδα μαζικού κανιβαλισμού.

Για να καταλάβουμε τι πραγματικά συνέβη στα παγωμένα βάθη της Βερίγγειας Θάλασσας της Αλάσκας φέτος σημαίνει να επιστρέψουμε στο 2017, όταν οι ψαράδες άρχισαν να αναφέρουν μια άνευ προηγουμένου πληθυσμιακή έκρηξη νεαρών καβουριών χιονιού —αυτό που ονομάζεται, στα λόγια του καβουριού, « νεοσύλλεκτος ». Η πληθυσμιακή έκρηξη συνεχίστηκε το 2018 και το 2019, δημιουργώντας, όπως λέει ο Jones, τη μεγαλύτερη εκδήλωση στρατολόγησης που έχει καταγραφεί. Ο Τζόουνς είναι κάτι σαν τοπικός ιστορικός ιχθύων. Μπορεί να αναφέρει στατιστικά αλιείας που χρονολογούνται 30 χρόνια πίσω, με τον ίδιο τρόπο που ένας οπαδός της Red Sox θα μπορούσε να αναφέρει τους μέσους όρους της αλιείας. Εκείνη την εποχή τα νεαρά καβούρια ήταν πολύ μικρά για νόμιμη συγκομιδή - τα νεαρά καβούρια χιονιού χρειάζονται τέσσερα έως πέντε χρόνια για να ωριμάσουν - αλλά υπήρχαν αρκετά από αυτά για τα έμπειρα καβούρια να ξεκινήσουν την αντίστροφη μέτρηση για τεράστιες ανασύρσεις από το 2022.

Εν τω μεταξύ, οι θερμοκρασίες της Βερίγγειας Θάλασσας, που συνήθως κυμαίνονται γύρω από το μηδέν, ήταν σε άνοδο, αυξάνοντας αρκετούς βαθμούς μεταξύ 2017-2019. Σε αντίθεση με τα θηλαστικά, που καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια όταν ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες, τα ψάρια και τα καρκινοειδή του κρύου νερού επιταχύνουν το μεταβολισμό τους. Όσο πιο γρήγορα μεγαλώνουν τα καβούρια και ξοδεύουν ενέργεια, τόσο πιο γρήγορα πρέπει να την αντικαταστήσουν, λέει ο Jones. Μερικά από τα καβούρια μπορεί να κατευθύνθηκαν βόρεια προς τα πιο δροσερά ρωσικά ύδατα, αλλά τα περισσότερα φαίνεται να έμειναν στη θέση τους. «Ξαφνικά έπεσε ένας τεράστιος αριθμός μικρών καβουριών που τρώνε τον εαυτό τους έξω από το σπίτι και το σπίτι», λέει ο Jones. «Μετά το νερό ζεστάθηκε, πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να φάνε περισσότερο». Ήταν διπλό χτύπημα, λέει, και τα αποτελέσματα ήταν αναπόφευκτα για ένα πεινασμένο, παμφάγο είδος που έχει ξεμείνει από τη συνήθη πηγή τροφής του: «Βασικά κανιβαλίζονταν ο ένας τον άλλον».

Τα καβούρια του χιονιού είναι μόνο το τελευταίο θύμα της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή της Βερίγγειας Θάλασσας. Για χρόνια, ο κλάδος της αλιείας ανέφερε λιγότερα από τα συνηθισμένα αλιεύματα ορισμένων ειδών. Αλλά η άνοδος της θερμοκρασίας δεν οδηγεί απαραίτητα σε μια σταθερή πτώση στην απαξίωση. Εξίσου πιθανό να οδηγήσει σε απρόβλεπτους κύκλους έκρηξης και κατάρρευσης για τους νικητές και τους ηττημένους της κλιματικής αλλαγής που έχουν απρόβλεπτες συνέπειες για τα πλάσματα πάνω-κάτω στην τροφική αλυσίδα. Μια πληθυσμιακή έκρηξη σολομού σοκολάτας νότια της Βερίγγειας Θάλασσας, στον κόλπο του Μπρίστολ, είναι ο πιθανός λόγος για την πρόσφατη κατάρρευση της προσοδοφόρας συγκομιδής κόκκινων βασιλικών καβουριών στην Αλάσκα , η οποία επίσης ακυρώθηκε φέτος, για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Εν τω μεταξύ, τα θερμαινόμενα νερά της ιστορικά ψυχρής θάλασσας του Βερίγγειου άνοιξαν την πόρτα για τον μπακαλιάρο του Ειρηνικού, έναν αρπακτικό τουνεαρά καβούρια όλων των ειδών.

Θα περάσουν χρόνια προτού ο πληθυσμός των καβουριών της Αλάσκας ανακάμψει σε επίπεδα που αξίζουν τη συγκομιδή, λέει ο Τζόουνς. Και αυτό μόνο εάν οι θερμοκρασίες στη Βερίγγειο Θάλασσα παραμείνουν αρκετά χαμηλές για τα νεανικά που αγαπούν το κρύο - και η κλιματική αλλαγή κάνει τα πάντα πιο δύσκολο να προβλεφθούν. Οι επιστημονικές προβολές, λέει, βασίζονται σε όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν. «Αλλά όταν αρχίσετε να βλέπετε πράγματα έξω από το εύρος όσων έχετε δει πριν, δεν ξέρετε πώς αυτό θα επηρεάσει κάτι μέχρι να συμβεί». Όπως η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού. Και κανιβαλισμός.