Τα αιμοπετάλια παράγουν μια βιοχημική ουσία που αναζωογονεί τον εγκέφαλο

[petros]

Τα αιμοπετάλια είναι περισσότερο γνωστά για τη διακοπή της αιμορραγίας συγκεντρώνοντας μαζί για να παράγουν θρόμβους αίματος. Αλλά οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι έχουν μια απροσδόκητη ικανότητα: παράγουν μια βιοχημική ουσία που έχει βρεθεί ότι αναζωογονεί τον εγκέφαλο των ηλικιωμένων ποντικών, παρόμοια με τον τρόπο που κάνει η σωματική άσκηση. Η ανακάλυψη μπορεί να οδηγήσει σε φάρμακα που βελτιώνουν τη γνωστική λειτουργία των ηλικιωμένων που δεν μπορούν να ασκηθούν λόγω προβλημάτων κινητικότητας.

Πολλές έρευνες έχουν αποδείξει ότι η τακτική σωματική άσκηση μπορεί να αντιμετωπίσει τη γνωστική έκπτωση που σχετίζεται με την ηλικία και τη μείωση που παρατηρείται σε νευροεκφυλιστικές καταστάσεις όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Ενώ οι μοριακοί μηχανισμοί που υποστηρίζουν το πώς η άσκηση ωφελεί τον εγκέφαλο παραμένουν ελάχιστα κατανοητοί, μελέτες σε ζώα έχουν βρει ότι η άσκηση προάγει την ανάπτυξη νέων κυττάρων στον ιππόκαμπο, ένα μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη μάθηση και τη μνήμη, προκαλώντας την απελευθέρωση εξερκινών.

Εδώ μπαίνουν τα αιμοπετάλια. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ ανακάλυψαν πρόσφατα ότι τα άχρωμα κυτταρικά θραύσματα που κυκλοφορούν στην κυκλοφορία του αίματός μας και είναι πιο γνωστά για τη συσσώρευση μεταξύ τους για την πρόληψη και τη διακοπή της αιμορραγίας σε κατεστραμμένα αγγεία, είχαν μια άλλη απροσδόκητη λειτουργία: την παραγωγή βιοχημικών που ονομάζονται εξερκίνες . Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές διερεύνησαν πώς τα αιμοπετάλια και οι εξερκίνες που παράγουν, επηρεάζουν τον εγκέφαλο ηλικιωμένων ποντικών.

«Γνωρίζουμε ότι η άσκηση αυξάνει την παραγωγή νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο, το μέρος του εγκεφάλου που είναι σημαντικό για τη μάθηση και τη μνήμη, αλλά ο μηχανισμός δεν είναι ξεκάθαρος», δήλωσε η Odette Leiter, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Η προηγούμενη έρευνά μας έδειξε ότι εμπλέκονται αιμοπετάλια, αλλά αυτή η μελέτη δείχνει ότι τα αιμοπετάλια απαιτούνται πραγματικά για αυτό το αποτέλεσμα σε ηλικιωμένα ποντίκια».

Η προηγούμενη έρευνά τους έδειξε ότι τα αιμοπετάλια που επηρεάζονται από την άσκηση απελευθέρωσαν μια συγκεκριμένη εξερκίνη που ονομάζεται παράγοντας αιμοπεταλίων χημειοκίνης 4 (PF4), οπότε σε αυτό εστίασαν στην τρέχουσα μελέτη. Γνωρίζοντας ότι όταν το PF4 χορηγήθηκε απευθείας στον εγκέφαλο νεαρών ποντικών, ενίσχυε την ανάπτυξη νέων κυττάρων (νευρογένεση) στον ιππόκαμπο, εξέτασαν πώς θα αντιδρούσε ο ηλικιωμένος εγκέφαλος και εάν το PF4 θα ξεκινούσε τη νευρογένεση και θα μετριάσει τη γνωστική έκπτωση.

Χορήγησαν PF4 σε ηλικιωμένα ποντίκια και εξέτασαν τη μάθηση και τη μνήμη τους που σχετίζεται με τον ιππόκαμπο. Τα ποντίκια που έλαβαν PF4 είχαν καλύτερη απόδοση από αυτά που έλαβαν ένεση μόνο με φυσιολογικό ορό, υποδηλώνοντας ότι η θεραπεία με PF4 αύξησε τα οφέλη της άσκησης αναζωογονώντας τη νευρογένεση του ιππόκαμπου και αποκαθιστώντας τη γνωστική λειτουργία.

«Ανακαλύψαμε ότι η εξερκίνη CXCL4/Platelet factor 4 ή PF4, η οποία απελευθερώνεται από τα αιμοπετάλια μετά την άσκηση, οδηγεί σε αναγεννητικές και γνωστικές βελτιώσεις όταν χορηγείται με ένεση σε ηλικιωμένα ποντίκια», είπε ο Leiter.

Οι ερευνητές λένε ότι η ανακάλυψή τους θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη παρεμβάσεων με φάρμακα, ειδικά για άτομα που δεν μπορούν να ασκηθούν λόγω προβλημάτων κινητικότητας.

«Για πολλούς ανθρώπους με προβλήματα υγείας, προβλήματα κινητικότητας ή προχωρημένης ηλικίας, η άσκηση δεν είναι δυνατή, επομένως η φαρμακολογική παρέμβαση είναι ένας σημαντικός τομέας έρευνας», δήλωσε η Tara Walker, αντίστοιχη συγγραφέας της μελέτης. «Μπορούμε τώρα να στοχεύσουμε τα αιμοπετάλια για να προωθήσουμε τη νευρογένεση, να ενισχύσουμε τη γνωστική λειτουργία και να εξουδετερώσουμε τη γνωστική έκπτωση που σχετίζεται με την ηλικία».

Τονίζουν, ωστόσο, ότι η θεραπεία δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει την άσκηση.

«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτό δεν αντικαθιστά την άσκηση», είπε ο Walker. «Αλλά θα μπορούσε να βοηθήσει τους πολύ ηλικιωμένους ή κάποιον που είχε εγκεφαλικό τραύμα ή εγκεφαλικό να βελτιώσει τη γνωστική λειτουργία».

Οι ερευνητές σκοπεύουν στη συνέχεια να ερευνήσουν πώς τα ποντίκια που πάσχουν από Αλτσχάιμερ ανταποκρίνονται στο PF4 πριν προχωρήσουν σε δοκιμές σε ανθρώπους.