Στη Βόρεια Πελοπόννησο, µία εξοχική κατοικία του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τοµπάζη ατενίζει µε άποψη το βουνό και τη θάλασσα.
Η ψηλή γκρίζα µπετονένια καµινάδα που υψώνεται στον Αχαϊκό ορίζοντα, δίνει αµέσως το στίγµα της εξοχικής κατοικίας, δια χειρός Αλέξανδρου Τοµπάζη, του Έλληνα αρχιτέκτονα ο οποίος είναι παγκόσµια πλέον ταυτισµένος µε τη βιοκλιµατική αρχιτεκτονική. Τόσο η καµινάδα όσο και το γυµνό µπετόν επισηµαίνουν τη διαφορετικότητα της κατοικίας που αποπερατώθηκε το 2007, µε έντονο το στοιχείο της βιοµηχανικής αρχιτεκτονικής.
Το γυµνό µπετόν επελέγη για δύο κυρίως λόγους, εν πρώτοις καθαρά πρακτικούς, όπως η µεγαλύτερη ανθεκτικότητα σε περίπτωση πυρκαγιάς η περιοχή είχε πληγεί την προηγούµενη δεκαετία και στη συνέχεια αισθητικούς, καθώς το γκρι αυτό «δένει» τόσο µε τις χαλκοπράσινες αποχρώσεις των ελαιόδεντρων και των κυπαρισσιών όσο και µε την οροσειρά του Χελµού στο βάθος, «σβήνοντας» έτσι τον όγκο της κατοικίας στον ορίζοντα.
Η καµινάδα είναι ακόµη ένα trademark των κατοικιών του Τοµπάζη: πρόκειται για µία ηλιακή καµινάδα, η οποία στην πίσω όψη έχει µία γυάλινη επιφάνεια και στο εσωτερικό ένα διαχωριστικό. Απορροφά τις ακτίνες του ηλίου, και µέσα στο χώρο που καλύπτεται από γυαλί, σαν σε θερµοκήπιο, ζεσταίνεται ο αέρας ο οποίος διαχέεται σε όλη την κατοικία.
Το καλοκαίρι λειτουργεί αντίστροφα χάρη σε ένα µικρό άνοιγµα το οποίο ρουφάει το ζεστό αέρα και στη συνέχεια τροφοδοτεί τους διάφορους χώρους µε φρέσκο. Σε σχήµα «γάµµα», η κατοικία των 200τµ εκτείνεται σε ένα επίπεδο µε ένα πατάρι, που έχει διαµορφωθεί σε καθιστικό-γραφείο. Ο προσανατολισµός της κατοικίας είναι ιδιαίτερα προσεγµένος ώστε να µεγιστοποιούνται τα οφέλη από την απορρόφηση της ηλιακής ενέργειας.
Έτσι η ηλιακή καµινάδα είναι στο νότιο µέρος, ενώ προς την ανατολή και τη δύση έχει µόνο µικρά ανοίγµατα που περιορίζουν τη θερινή υπερθέρµανση. Τα µεγάλα παράθυρα που ανοίγουν αφενός προς τον Κορινθιακό και τον Παρνασσό απέναντι, και αφετέρου στα Αροάνια και στο φαράγγι του Βουραϊκού, σκιάζονται µε πέργκολες καλυµµένες µε γλυσίνα, έτσι ώστε το καλοκαίρι το πλούσιο φύλλωµα να προστατεύει από τον ήλιο ενώ αντίστροφα το χειµώνα, ο γυµνός από φύλλα κορµός να επιτρέπει στον ήλιο να θερµάνει τους θερµοµονωµένους υαλοπίνακες και τους παχείς τοίχους µε την ενισχυµένη µόνωση.
Η κατοικία χρησιµοποιείται όλο το χρόνο συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα, ενώ τα τέσσερα στρέµµατα, µέρος ενός ευρύτερου οικογενειακού κτήµατος, είναι καταπράσινα την άνοιξη, µε ελιές, κυπαρίσσια, οπωροφόρα και τοπική χλωρίδα, που ποτίζονται από το νερό µιας στέρνας που συγκεντρώνει το βρόχινο νερό.
Στην περιοχή το πρόβληµα λειψυδρίας είναι έντονο και σε αυτό µάλλον οφείλεται και η απόφαση των ιδιοκτητών να µην ανοίξουν πισίνα στο κτήµα, κρίνοντας ότι θα ήταν πολύ ενεργοβόρα για την περιοχή αυτή. Σκεπαστές βεράντες συνδέουν τον εσωτερικό µε τον εξωτερικό χώρο, ενώ οι ταράτσες πάνω από τα δωµάτια είναι φυτεµένες για θερµοµόνωση και καλύτερη ένταξη στο φυσικό τοπίο.
Το κεντρικό σαλόνι θυµίζει loft µε κυρίαρχη την κουζίνα µε τον inox πάγκο από την Arclinea, της εταιρείας Γιάννης Δελούδης, πολύχρωµα κίτρινα και πορτοκαλί ράφια και ντουλάπια, καθώς και στοιχεία σε αποχρώσεις του πράσινου και του µωβ που δηµιουργούν αντίθεση µε τους λευκούς τοίχους γύρω από το καθιστικό από το Casa di Patsi. Ένα µεγάλο ξύλινο γλυπτό µε τίτλο «Γραµµική Σύνθεση» και πίνακες του ιδίου του αρχιτέκτονα, από την πρόσφατη έκθεσή του το χειµώνα που µας πέρασε στη γκαλερί Ζουµπουλάκη, είναι οι εικαστικές πινελιές της κατοικίας αυτής που δεν διαθέτει καµία συσκευή τηλεόρασης.
Η τραπεζαρία είναι επίσης από την Arclinea και οι καρέκλες από το Adorno, ενώ τα ράφια φιλοξενούν ως επί το πλείστον συνταγές µε βιολογικά υλικά για την τετραµελή οικογένεια και τους προσκεκληµένους τους.
