ΑρχικήΨυχαγωγίαMovies-seriesΗ κυρά μας η μαμμή (1958 ταινία)

Η κυρά μας η μαμμή (1958 ταινία)

Τη δεκαετία του 1950 είναι εμφανής η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Η βελτίωση των οικονομικών δεδομένων της χώρας οδήγησε στην εξομάλυνση πολλών προβλημάτων της μάζας (ανεργία, άνιση κατανομή εισοδήματος, κ.α.) και στη μετάβαση της παραγωγικής μορφής της χώρας από την αγροτική οικονομία στους τομείς της βιομηχανίας και των υπηρεσιών. Η πρόοδος του κινηματογράφου στην Ελλάδα συνδέεται άμεσα με τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία, αφού το κοινό διψάει για ψυχαγωγία και ο κινηματογράφος είναι σε θέση να του την προσφέρει. Γι αυτό το λόγο άλλωστε παρουσιάζεται τεράστια ποσοτική άνθηση του ελληνικού κινηματογράφου αφού γυρίζονται πάνω από 50 ταινίες το χρόνο, ποσοστό που μας κατατάσσει στο παγκόσμιο ρεκόρ παραγωγής ανάλογα με τον πληθυσμό μας.

Βέβαια, η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των ταινιών που γυρίζονταν εκείνη την εποχή σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο μεράκι και στη θέληση των Ελλήνων παραγωγών και ειδικότερα στην εταιρία παραγωγής Φινος Φιλμ. Ο Φινος με το προσωπικό του πάθος και την ευρεία αντίληψη που διέθετε όσον αφορά στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, ήταν ένας από τους σημαντικότερους υπευθύνους για την τρομερή αύξηση της κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα.

Η Κυρα μας η Μαμη, κινηματογραφική παραγωγή της Φινος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου, με τη φωτογραφία του Ντίνου Κατσουρίδη, γυρίζεται το 1958 και κερδίζει τόσο τις εντυπώσεις όσο και μια θέση στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Πρόκειται για μία από τις πιο «αγνές» κωμωδίες της εποχής με πολλά ηθογραφικά στοιχεία, βασισμένη σε μεγάλο ποσοστό στις θεατρικές καταβολές των πρωταγωνιστών της και στην προβολή –με τρόπο συγκρατημένο- των λαϊκών στοιχείων εκείνων που χαρακτήριζαν κάθε περιστατικό της καθημερινής ζωής.

Ο Αλέκος Σακελλάριος, ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες εξασφαλισμένης επιτυχίας για τη Φινος Φιλμ αφού οι ταινίες του βρίσκονται πάντα στις πρώτες θέσεις του πίνακα των εισιτηρίων, έχοντας κερδίσει το στοίχημα του ταμείου το 1957 με τη Θεια απ` το Σικαγο και ενώ η κωμωδία βρίσκεται στην ακμή της, ενώνει για μία ακόμα φορά τους πρωταγωνιστές της «θείας» (Ορεστης Μακρης, Γεωργια Βασιλειαδου). Στηρίζοντας το έργο του στα εφόδια με τα οποία τους έχει προικίσει το θέατρο και συγκεκριμένα η επιθεώρηση, είδος που ανθεί εκείνη την εποχή, δημιουργεί μία ταινία που βασίζεται πρωτίστως στις ερμηνείες των ηθοποιών και ύστερα σε όλα τα άλλα.

Το σενάριο απλό και μεγαλειώδες! Ο Λυκούργος (Ορεστης Μακρης) είναι ένας γιατρός που αποφασίζει να πάρει την οικογένειά του και να μετακομίσει στην επαρχία και πιο συγκεκριμένα στη Λεστινίτσα, όπου σκοπεύει να ανοίξει ιατρείο στο σπίτι που κληρονόμησε. Όταν φτάνει όμως εκεί διαπιστώνει πως έχει να παλέψει με την νοοτροπία των χωρικών που εμπιστεύονται τη μαμμή (Γεωργια Βασιλειαδου) και τα «μαντζούνια της» για τη θεραπεία κάθε είδους πάθησης. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κόρη του η Καίτη (Ξενια Καλογεροπουλου σε πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση) ερωτεύεται το γιο της μαμμής τον Δημήτρη (Δημητρης Παπαμιχαηλ).

Η Κυρα μας η Μαμη περιέχει αρκετά από τα μοτίβα που κυριάρχησαν στον ελληνικό κινηματογράφο τη δεκαετία του 1950. Μοτίβα όπως ο καθοριστικός ρόλος της μοίρας (πεπρωμένο, τύχη, σύμπτωση) – η Καίτη συναντάει τον αθηναίο φοιτητή της ιατρικής που την είχε ερωτευτεί, τον Δημήτρη, στη Λεστινίτσα! -, η κυρίαρχη παρουσία των ηθοποιών, η έλλειψη τυποποίησης των ειδών, ο θεατρικός τρόπος εκφοράς. Επιπλέον, «δυνατό» μοτίβο είναι και η ισχύς του αρχηγού της οικογένειας, αφού ο Μακρης παρουσιάζεται να ερμηνεύει το ρόλο του θεματοφύλακα, του συντηρητικού και δυσκολόπιστου οικογενειάρχη του οποίου ο λόγος είναι διαταγή.

Επιπρόσθετα, η καταγωγή των περιστατικών της ταινίας από το λαϊκό κοινό και τις λαϊκές παραδόσεις του θεάτρου (επιθεώρηση) είναι τα συστατικά που χαρακτηρίζουν το κλίμα της ταινίας. Εδώ όμως ο Σακελλάριος βάζει το δικό του λιθαράκι και πάει ενάντια στο πνεύμα της εποχής. Κι ενώ η πραγματικότητα υποδεικνύει την αύξηση του πληθυσμού των πόλεων και την εγκατάλειψη της επαρχίας ως αποτέλεσμα της αύξησης του καταναλωτικού πνεύματος και της αμερικανοποίησης του τρόπου ζωής –πολλές ταινίες άλλωστε είχαν ως θέμα τον επαρχιώτη που πηγαίνει στην πόλη για να κάνει την τύχη του – ο Σακελλάριος βάζει τον πρωταγωνιστή του να εγκαταλείπει την πόλη και να κάνει νέα αρχή στην άκρη του πουθενά, στη Λεστινίτσα!

Όπως ήδη ειπώθηκε, μεγάλη αξία στο έργο δίνει η ερμηνεία των ηθοποιών. Ο Ορεστης Μακρης, παρά την ύπαρξη των έντονων θεατρικών του καταβολών, απαρνείται το ρόλο του μεθύστακα που τον έκανε διάσημο και υιοθετεί τη μορφή του σοβαρού και αυστηρού οικογενειάρχη, άλλος ένας κινηματογραφικός τύπος του που έπαιξε με επιτυχία σε πολλές ταινίες (Η Θεια απ` το Σικαγο, Ο Αριστειδης και τα Κοριτσια του). Αποφασίζει να πολεμήσει τις δεισιδαιμονικές νοοτροπίες του χωριού και μένει σταθερός στις αξίες του ακόμα κι όταν η ζωή του τα φέρνει διαφορετικά.

Η Γεωργια Βασιλειαδου αντίστοιχα, υιοθετώντας κι αυτή εν μέρη τον τύπο της λαϊκής και πονηρής γυναίκας που στηρίζει τη ζωή της σε δεισιδαιμονίες και προβλέψεις (Η Καφετζου, 1956), μεταμορφώνεται στην κυρά-μαμμή που εκτός από τις γεννήσεις είναι ικανή να θεραπεύσει οτιδήποτε προκύψει αφού έχει πάντα εύκαιρα φυλαχτά και μαντζούνια. Εξελίσσεται έτσι με απίστευτη ευκολία στη γραφική φιγούρα που διαθέτει ακόμα η Ελλάδα τόσο στα χωριά όσο και στις πόλεις και καταφέρνει να κερδίσει όχι μόνο τις εντυπώσεις αλλά και τη συμπάθεια του κοινού. Είναι η γυναίκα που εναντιώνεται στον ισχυρό άντρα όταν βλέπει πως κινδυνεύουν να χαθούν τα κεκτημένα της, ενώ η δύναμή της είναι πρωτόγνωρη για τις γυναίκες εκείνης της εποχής. Είναι, επίσης, η γυναίκα που είναι αρκετά έξυπνη για να καταλάβει πως ο γιατρός είναι ο σωστός επιστήμονας ο οποίος κάνει καλύτερα τη δουλειά της, ο εγωισμός της όμως δεν της επιτρέψει να φτάσει στην αποδοχή αυτής της αλήθειας.

Από τους υπόλοιπους ηθοποιούς ξεχωρίζουν οι: Ελενη Ζαφειριου (η γυναίκα του Λυκούργου, πιστή και αφοσιωμένη σύζυγος), ο Γιωργος Δαμασιωτης (ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς του θεάτρου που άφησε εποχή ως δήμαρχος της Λεστινίτσας: «ανέβασε βρε γυναίκα λίγο τα μαξιλάρια…»), ο Παντελης Ζερβος (απολαυστικός στο ρόλο του χωρικού κυρ-Βασίλη) και ο Κωστας Βουτσας (ένας από τους νέους του χωριού). Όσο για την Ξενια Καλογεροπουλου και τον Δημητρη Παπαμιχαηλ , απλούστατα δε θα μπορούσαν άλλοι να είναι τόσο πειστικοί στο ρόλο του ερωτευμένου ζευγαριού που πρέπει να παλέψει ενάντια στο μίσος των γονιών τους αν θέλουν να ζήσουν ευτυχισμένοι.

Ένα χωριό ζωντανεύει, λοιπόν, στην οθόνη με τη βοήθεια του Ντίνου Κατσουρίδη που ασχολήθηκε με το δύσκολο έργο της φωτογραφίας σε εξωτερικά νυχτερινά γυρίσματα και τον Τακη Μωρακη στη μουσική (συνεργάτες και οι δύο του Σακελλάριου στη Θεια απ` το Σικαγο). Η επιστήμη της ιατρικής αντιμάχεται με την πρακτική ιατρική και νικητής βγαίνει… ο έρωτας.

Νικητές βγαίνουν όμως και οι θεατές που όσες φορές κι αν δουν την ταινία δεν δυσανασχετούν, ενώ οι διάλογοι της αντηχούν στα αυτιά μας και φέρνουν χαμόγελα στα χείλη μας:

  • ΚΥΡΑ ΜΑΜΜΗ: ο γιατρός σου ξεγέννησε την αγελάδα, κυρ-Δημητρό;
  • ΔΗΜΗΤΡΟΣ: ναι ο γιατρός…γεια στα χέρια του.
  • ΚΥΡΑΜΑΜΜΗ: είστε και κτηνίατρος μήπως;
  • ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ: έγινα κυρία μου! Από την πρώτη στιγμή που πάτησα στη Λεστινίτσα κατάλαβα πως χρειάζεται περισσότερο έναν κτηνίατρο παρά έναν Γιατρό.
  • ΚΥΡΑ ΜΑΜΜΗ: να την έχουμε λοιπόν υπόψη μας την ειδικότητά σας!
  • ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ: μερσί. Στη διάθεσή σας όταν αδιαθετήσετε.

Βαθμολογία: 7/10

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Αφήστε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166