Η δημιουργία του Openfund είναι ένα πραγματικό φιλόδοξο εγχείρημα, και τον καιρό που ξεκίνησε δεν υπήρχαν κάποιες αντίστοιχες πρωτοβουλίες από διάφορους ιδιώτες στη χώρα μας. Επί της ουσίας πρόκειται για ένα οργανισμό που έδωσε για πρώτη φορά επιτέλους τη δυνατότητα σε μικρούς τεχνολογικούς επιχειρηματίες να βρουν κάποια πρώτα λεφτά για να μετατρέψουν την ιδέα τους σε επιχείρηση.
Πρόκειται για μια ιστορία πονεμένη από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 κιόλας όταν άρχισαν να εμφανίζονται μικρές, φιλόδοξες επιχειρήσεις στο χώρο του Internet, και επηρρεασμένες από όσα διάβαζαν να γίνονται στη Silicon Valley, αναζητούσαν κι εδώ χρηματοδότηση από εταιρείες Venture Capitals που συστήνονταν μαζικά, πρώτη αν θυμάμαι καλά ήταν η ALPHA VENTURES της ALPHA BANK. Φυσικά, όλες αυτές οι λεγόμενες venture capitals δεν ήταν τίποτε άλλο παρά επενδυτικές εταιρείες που έψαχναν ευκαιρίες σε επιχειρήσεις, και κυρίως αγορές, αρκετά ώριμες και κερδοφόρες. Κάθε άλλο δηλαδή παρά ριψοκίνδυνες, κάτι που είναι ο ορισμός του venture capital.
Το ότι ο Γιώργος και οι συνεργάτες του κατάφεραν να φέρουν στο τραπέζι μια Ελληνική Τράπεζα – την Πειραιώς – και την έπεισαν να βάλει λεφτά ώστε να βοηθήσει την προσπάθεια χρηματοδότησης τόσο μικρών και ριψοκίνδυνων επιχειρήσεων είναι από μόνο του τεράστια επιτυχία πρώτου μεγέθους, για όσους γνωρίζουν τον τρόπο σκέψης τέτοιων οργανισμών. Τα λεφτά δεν είναι πολλά – νομίζω 500.000 Ευρώ για τον πρώτο χρόνο αν θυμάμαι καλά, αλλά είναι αρκετά για την αρχή που έπρεπε να γίνει.
Το τοπίο της επιχειρηματικής χρηματοδότησης στην Ελλάδα είναι μια τρομερά πονεμένη ιστορία και πηγή πολλών από τις παθογένειες της στρεβλής μας ανάπτυξης. Ως χρηματοδότηση εννοούμε συνήθως τις κρατικές ή κοινοτικές ενισχύσεις, που συνήθως δίνονται μέσω προγραμμάτων που κινούνται μέσα από την Κοινωνία της Πληροφορίας, και που επίσης συνήθως καταλήγουν σε λαμογιές και πεταμένα λεφτά.
Έχω γράψει και στο παρελθόν ότι αυτό το μοντέλο χρηματοδότησης αποτελεί τη λοβοτομή της επιχειρηματικότητας – συνεπώς και της ανάπτυξης. Μόλις πριν λίγο μάλιστα, διάβασα ότι “στο Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπλίου εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία πρόταση για κατάθεση πρότασης στην “Κοινωνία της πληροφορίας” για την κατασκευή και συντήρηση τουριστικού portal του Ναυπλίου, προϋπολογισμού 1.300.000 € !!!“. Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει ότι αν περάσει μια τέτοια “επένδυση” θα πρόκειται για μια τεράστια λαμογιά?
Τα λεφτά αυτά μπορούν να χρηματοδοτήσουν δεκάδες νέους μικρούς επιχειρηματίες, με βάση το μοντέλο του Openfund. Και, επειδή τα λεφτά με αυτό το μοντέλο δίνονται με ένα απόλυτα υγιή τρόπο, με φειδώ και σφιχτή παρακολούθηση όσον αφορά στα αποτελέσματα, τα λεφτά αυτά πιάνουν τόπο ακόμα και για τις προσπάθειες που αποτυγχάνουν.
Η προσπάθεια, συνεπώς, του Openfund, είναι από τις πολύ σημαντικές για την Ελληνική κοινωνία. Είναι απολύτως αναγκαίο να πετύχει, με όποιο τρόπο και αν το ορίζει κανείς αυτό, για να μπουν και άλλα τέτοια υγιή λεφτά στην αγορά. Ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει κάποιος για τις παραμέτρους του μοντέλου (πόσο χρηματοδοτείται ο κάθε επιχειρηματίας, τι ποσοστό δίνει, πόσο χρόνο έχει διαθέσιμο), είναι σίγουρο ότι μια τέτοια προσπάθεια (το κρίνω από τους ανθρώπους που συμμετέχουν) θα προχωρήσει με το λογική του Open Source – μονίμως σε Beta, ό,τι δεν λειτουργεί καλά το διορθώνουμε και βελτιώνουμε το μοντέλο μας διαρκώς.
Ο μόνος μου φόβος αφορά στο ότι δεν υπάρχουν (κατά την ταπεινή μου γνώμη) αρκετές καλές επιχειρήσεις στη τεχνολογικό τομέα στην Ελλάδα. Με βάση την εμπειρία μου από το χώρο δηλαδή, φοβάμαι ότι δεν θα βρεθεί ένας καλός μέσος όρος νέων τεχνολογικών επιχειρήσεων, ώστε να μπορεί το Openfund να βρίσκει 4 αξιόλογες κάθε τετράμηνο προς χρηματοδότηση (αυτή είναι η λογική του), ώστε να βγαίνει έστω και μία που να δείχνει ότι μπορεί να προχωρήσει.
Οι λόγοι για τους οποίους συμβαινει αυτό είναι πολλοί, θα σταθώ όμως κύρια στο γεγονός ότι η τεχνολογική κοινότητα στην Ελλάδα είχε στρεβλή ανάπτυξη τα προηγούμενα 10 χρόνια, με ευθύνη κυρίως των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών απο τα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Τότε η ανάπτυξη του Διαδικτύου και των πρώτων τεχνολογικών startups είχε την τύχη να συμπέσει με την τρομακτική άνοδο του Χρηματιστηρίου της Σοφοκλέους, κάτι που δημιούργησε προσδοκίες ότι ένα μεγάλο μέρος του χρήματος που ερχόταν κατά κύματα στην Ελλάδα θα έφτανε και σε αυτό το χώρο.
Αυτό δεν έγινε ποτέ. Όλα τα λεφτά της ευημερίας της Σοφοκλέους κατέληξαν εκεί που (όλοι γνωρίζουμε ότι) κατέληξαν, και η μόνη σοβαρή επένδυση της εποχής ήταν το in.gr που φτιάχτηκε με τα λεφτά που πήρε ο ΔΟΛ από μια μεγάλη αύξηση κεφαλαίου το 1999. Η εξέλιξη αυτή δεν επέτρεψε τη δημιουργία μιας πρώτης ισχυρής κοινότητας τεχνολόγων επιχειρηματιών οι οποίοι, ακόμα και μέσα από τις αποτυχίες τους, θα είχαν τη δυνατότητα να αναπτύξουν και τις υπηρεσίες δεύτερης γενιάς του web (Web 2.0).
Το κυριώτερο όμως, τα λεφτά εκείνης της περιόδου δεν πήγαν στις μεγάλες τεχνολογικές υποδομές που χρειαζόμασταν για να αναπτυχθεί ο τομέας. Ακόμα και μέχρι το 2005, ο ΟΤΕ πλήρωνε διαφημιστικές καταχωρήσεις στις εφημερίδες για προϊόντα ISDN!!! Προφανώς είχε αγοραστεί μεγάλο stock από Νetmod κουτάκια (για όσους τα θυμούνται) από την Ιntracom και έπρεπε να πουληθούν όλα.
Με αυτά και αυτά, νομίζω ότι χάσαμε το τραίνο της τεχνολογικής επανάστασης. Εκείνα τα χρόνια έλπιζα ότι θα μπορούσαμε να γίνουμε η Silicon Valley της Μεσογείου, τόσο ανόητος ήμουν…
Σήμερα υπάρχει μια νέα τεχνολογική επανάσταση που είναι ακόμα στα σκαριά και δεν έχουν αναδειχθεί οι νικητές της. Πρόκειται για την Energy Technology (ET αντί για IT) που αποτελεί ΤΗΝ απόλυτα υποσχόμενη βιομηχανία υπό ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο. Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν μιας τεχνολογικής και επενδυτικής κούρσας που θα οδηγήσει τις επόμενες δεκαετίες σύμφωνα με όλους τους αναλυτές.
Η ζήτηση για τεχνολογίες καθαρής ενέργειας, για τεχνολογίες του Smart Grid και για αποδοτικά ενεργειακά συστήματα θα είναι απόλυτη. Η Ελλάδα έχει μια προνομιακή θέση σε αυτό τον νέο κόσμο. Έχουμε σε απόλυτο βαθμό τους φυσικούς πόρους που θα τροφοδοτήσουν αυτή την ανάπτυξη – ήλιο και ανέμους. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει η Σαουδική Αραβία της καθαρής ενέργειας.
Χρειάζεται να ενθαρρύνουμε τους νέους ανθρώπους που έχουν καινοτόμες ιδέες σε αυτό το τοπίο, και κυρίως να τους βοηθήσουμε με λεφτά από τους εθνικούς μας πόρους – δεν εννοώ απαραίτητα κρατικούς. Το Openfund πιστεύω ότι μπορεί (και πρέπει) να παίξει καταλυτικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια με το πρωτοποριακό μοντέλο του.
Το μόνο που χρειάζεται το Openfund, είναι ένα επιτυχημένο παράδειγμα από τα πρώτα τεχνολογικά startups που θα χρηματοδοτήσει, ώστε να προσελκύσει περισσότερο επενδυτικό χρήμα, το οποίο θα προωθήσει, κάτω από νέο συμβουλευτικό σχήμα βεβαίως, στις νέες επιχειρήσεις καθαρής ενέργειας που μπορούμε να δούμε και εδώ.
