Πληροφορίες για προστασία της υγείας των στρατιωτών στο στρατό

Σε αυτό το άρθρο έχουμε συγκεντρώσει όλες τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζεις για την υγεία σου ως στρατιώτης μέσα στον Ελληνικό στρατό.

Θέματα υγιεινής και προσωπικής υγείας των στρατιωτών

Η ενσυνείδητη τήρηση ορισμένων στοιχειωδών κανόνων υγιεινής είναι δείγμα πολιτισμού και βασική προϋπόθεση κάθε οργανωμένης κοινωνίας. Να μη ξεχνάμε τι λέει ο Λαός μας:

«Η Καθαριότητα είναι η μισή Αρχοντιά»

Τα παρακάτω αποτελούν ένα ελάχιστο αριθμό στοιχειωδών κανόνων που πρέπει να αποτελούν κύριο μέλημά σου για την ευχάριστη και αποδοτική παραμονή όλων στο Στράτευμα.

Προσωπική Υγιεινή

Ατομική Καθαριότητα

Πρέπει να ασχολείσαι σχολαστικά με την Ατομική σου καθαριότητα τις ώρες που προβλέπει το πρόγραμμα αλλά και όταν σου δίδεται η ευκαιρία.

Πρέπει να δώσεις έμφαση στο πλύσιμο ορισμένων μερών του σώματος (π.χ. χέρια, πόδια, στόμα, μαλλιά) που απαιτούν μεγαλύτερη φροντίδα, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό όχι μόνο βοηθά να απαλλαγεί ο θάλαμος από ενοχλητικές οσμές αλλά εμποδίζει την ανάπτυξη και μετάδοση μικροοργανισμών (π.χ. ψείρες, μύκητες κλπ). Επισημαίνεται η περιποίηση των ποδιών πριν και μετά τις Πορείες (πλύσιμο, αλλαγή καλτσών, άνετα υποδήματα). Είναι επιβεβλημένο να χρησιμοποιείς αποκλειστικά τα προσωπικά σου αντικείμενα, όπως οδοντόβουρτσες, ξυραφάκια, ρούχα, εσώρουχα και να μην τα μοιράζεσαι με άλλους.

Προληπτική Οδοντιατρική

Οι πιο διαδεδομένες και μεγάλης σημασίας παθήσεις του στόματος είναι η τερηδόνα που προσβάλλει τα δόντια και οι παθήσεις των ούλων και του περιοδοντίου. Τις συναντά κανείς από την παιδική ηλικία και ταλαιπωρούν τα άτομα είτε με πόνο είτε με δυσκολία στη μάσηση.

Η τερηδόνα προκαλείται από τα μικρόβια του στόματος. Αυτά όταν βρουν την τροφή τους στα σάκχαρα, παράγουν οξέα που καταστρέφουν τα δόντια.

Η ουλίτιδα έχει σαν αίτιο την μικροβιακή πλάκα και τα υπολείμματα των τροφών που εναποτίθενται πάνω στα δόντια και ούλα και προκαλούν τον ερεθισμό τους, δηλαδή τη φλεγμονή.

Η θεραπεία τους, όταν πλέον εγκατασταθούν στο στόμα, γίνεται στο οδοντιατρείο με σφραγίσματα, απονευρώσεις, καθαρισμούς, εξαγωγές των δοντιών και έπειτα προσθετικές αποκαταστάσεις. Σκοπός μας λοιπόν πρέπει να είναι να προλάβουμε είτε καταπολεμώντας τα μικρόβια είτε αλλάζοντας τις συνθήκες που επιτρέπουν την εγκατάσταση και τον πολλαπλασιασμό τους. Αυτό θα γίνει με την υιοθέτηση σωστών συνηθειών φροντίδας των δοντιών, δηλαδή:

• Καθημερινή και επιμελημένη περιποίηση του στόματος δηληδή βούρτσισμα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα με την κατάλληλη οδοντόβουρτσα και φθοριούχα οδοντόκρεμα απαραίτητα πριν τον ύπνο για την απομάκρυνση των μικροβίων.

Επίσης πρέπει να δοθεί προσοχή και στην τεχνική του βουρτσίσματος.

• Χρήση φθορίου για προστασία των δοντιών από την τερηδόνα μετά από οδηγία οδοντίατρου.

Σωστή Διατροφή

Το άτομο πρέπει να κάνει σωστή δίαιτα με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, πρωτεϊνες, βιταμίνες, άλατα. Η διατροφή δεν πρέπει να περιλαμβάνει ζάχαρη γιατί αυτή προκαλεί την τερηδόνα. Τα πολλά μεσογεύματα και ειδικά τα ζαχαρούχα είναι καταστρεπτικά για τα δόντια.

Ψυχική υγεία των στρατιωτών

Το Στρατιωτικό περιβάλλον, όπως είναι φυσικό, για λόγους που πηγάζουν από την ιδιαίτερη αποστολή που έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, έχει ουσιαστικές ιδιαιτερότητες. Η στρατιωτική εκπαίδευση στις Ένοπλες Δυνάμεις σκοπό έχει να σε μάθει πως θα γίνεις καλύτερος στρατιώτης. Μέσα σ’ αυτή τη διαδικασία, της στρατιωτικής σου εκπαίδευσης, περιλαμβάνεται και η μάθηση στις συνθήκες ομαδικής ζωής, κάτι που για σένα μπορεί να αποτελεί την πρώτη σου εμπειρία.

Η δυνατότητα άμεσης προσαρμογής και ο πιο αποδοτικός τρόπος για να λύσεις το άγχος σου για το καινούργιο περιβάλλον είναι να καλλιεργήσεις τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τους συναδέλφους σου. Έτσι σίγουρα θα αισθανθείς πιο άνετα. Θα αντιληφθείς ότι στην ίδια θέση, αυτής της αμηχανίας και της αβεβαιότητας, υπάρχουν και άλλοι συναδέλφοι σου. Προπάντων όμως θα μάθεις να μοιράζεσαι με τους άλλους τις ανησυχίες σου. Γεγονός που θα το δεις αργότερα σαν πολύ χρήσιμη εμπειρία για τη μελλοντική σου ζωή, όταν πλέον η στρατιωτική θητεία θα αποτελεί για σένα ένα ευχάριστο παρελθόν.

Συμπεριφορές Υψηλού Κινδύνου

Συμπεριφορές υψηλού κινδύνου οι Ψυχολόγοι και οι Ψυχίατροι ονομάζουν τις συμπεριφορές με τις οποίες η σωματική και ψυχολογική μας ακεραιότητα και ισορροπία μπαίνει σε άσκοπους κινδύνους. Τέτοιες συμπεριφορές είναι η χρήση «Ναρκωτικών» ή εξαρτησιογόνων ουσιών, η αυτοκτονιτηκότητα, η παραπτωματικότητα.

Τα άτομα που μπορεί να εκδηλώσουν αυτές τις συμπεριφορές δίνουν πολλές φορές διάφορα σημάδια που αν μάθεις να τα αναγνωρίζεις μπορείς να προσφέρεις σημαντική βοήθεια στον ευατό σου και στους συναδέλφους σου. Τέτοια σημάδια είναι:

• Oταν αισθάνεσαι για διάστημα 1 – 2 εβδομάδων σωματικά κουρασμένος, εύκολη κούραση, μείωση της διάθεσής σου για πράγματα που πριν σε ενδιάφεραν και τα διασκέδαζες.
• Oταν, παρά τη σωματική σου κούραση, έχεις δυσκολία στον ύπνο.
• Oταν η όρεξη σου για φαγητό έχει ελλατωθεί και χάνεις βάρος χωρίς να υποβάλλεις τον ευατό σου σε κάποια δίαιτα.
• Oταν η σεξουαλική σου επιθυμία και διάθεση βλέπεις ότι έχει μειωθεί.
• Oταν αρχίζεις και βλέπεις παντού δυσκολίες και αισθάνεσαι απαγοητευμένος ή και «αδιάφορος» για τα πράγματα γύρω σου.
• Oταν νιώθεις διάφορα ενοχλήματα στο σώμα σου (π.χ. πονοκεφάλους, βάρος στο στήθος, δύσπνοια, ενοχλήματα από το στομάχι ή το έντερο κ.λ.π) για τα οποία η Ιατρός της Μονάδας σου δε βρίσκει τίποτε στις εξετάσεις που σου έχει κάνει.
• Oταν βλέπεις ότι αρχίζεις να κλείνεσαι στον ευατό σου, να είσαι πολύ σκεπτικός και να αποτραβιέσαι από τους φίλους σου.
• Oταν νευριάζεις με το παραμικρό και νιώθεις ότι πράγματα στα οποία πριν δεν έδινες ιδιαίτερη σημασία, τώρα σε ενοχλούν και κάνουν την καθημερινή σου ζωή «δύσκολη» και δυσάρεστη.
• Oταν βλέπεις ότι αρχίζεις να ξεχνάς εύκολα, δυσκολεύεσαι να συγκεντρωθείς στη δουλειά σου, δεν αποδίδεις στο διάβασμα ή σε άλλες απλές πνευματικές εργασίες.
• Oταν νιώθεις ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες το κεφάλι σου «βαρύ» τα μάτια σου «πρησμένα» , είσαι γενικά βαρύθυμος και αρχίζεις να «ζητάς» το αλκοόλ περισσότερο απ΄ότι παλαιότερα.
• Oταν το τελευταίο διάστημα δυσκολεύεσαι στις σχέσεις σου με τους συναδέλφους και τους προισταμένους σου, παρεξηγείσαι και θίγεσαι εύκολα, κάνεις πολλά παραπτώματα κλπ.

Oταν αισθάνεσαι μερικά από τα παραπάνω, αυτό σημαίνει ότι είσαι ψυχολογικά κουρασμένος, ότι δηλαδή η ψυχική σου αντοχή έχει μειωθεί. Σ’ αυτήν την περίπτωση το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι, να ζητήσεις να επισκεφθείς τον Ιατρό της Μονάδας σου και τον Διμοιρήτη σου, να ζητήσεις να επισκεφθείς τον Ψυχολόγο ή τον Ψυχίατρο που βρίσκονται κοντά στην περιοχή που υπηρετείς.

Σε ποιες χειρουργικές επεμβάσεις υποβάλλονται συχνά οι στρατιώτες

Κιρσοκήλη

Κιρσοκήλη καλείται η διάταση των φλεβών που βρίσκονται γύρω από τον όρχι (σπερματικές φλέβες). Εντοπίζεται σχεδόν πάντα (90%) αριστερά. Με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσει ατροφία του όρχεως και υπογονιμότητα αφού έχει βρεθεί πως το ποσοστό της κιρσοκήλης σε υπογόνιμους άνδρες είναι 20 – 40%.

Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση όπου ψηλαφάται μια μαλακή μάζα σαν σωρός από σκουλήκια στο ανώτερο τμήμα του ημιοσχέου. Πρόκειται για μια ανώδυνη μάζα ενώ ο ασθενής μπορεί να έχει ένα αίσθημα βάρους στην περιοχή. Συστήνουμε το υπερηχογράφημα ή και το Doppler υπερηχογράφημα για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Κατά τη χειρουργική επέμβαση γίνεται απολίνωση των σπερματικών φλεβών.

Υδροκήλη

Υδροκήλη καλείται η συλλογή υγρού γύρω από τον όρχι. Παρουσιάζεται ως ανώδυνη ελαστική διόγκωση του ημιοσχέου. Δεν έχει καθόλου επιπλοκές δηλαδή δεν καταστρέφει τον όρχι ούτε την ποιότητα του σπέρματος. Η αποκατάσταση γίνεται με χειρουργική επέμβαση κατά την οποία γίνεται αναστροφή του ιδίως ελυτροειδή χιτώνα του όρχεως. Μπορεί να επικοινωνεί ή όχι με την περιτοναϊκή κοιλότητα (κοιλιά).

Βουβωνοκήλη

Η βουβωνοκήλη παρουσιάζεται όταν συμβεί πρόπτωση περιεχομένου της περιτοναϊκής κοιλότητας (κοιλιάς) όπως έντερο, επίπλουν, ακόμα και εξωπεριτοναϊκό όργανο π.χ. ουροδόχος κύστη, ορθό κτλ) διά του έσω βουβωνικού στομίου του βουβωνικού πόρου ενός σωλήνα δηλαδή που βρίσκεται στην περιοχή που η κοιλιά ενώνεται με τη βάση του μηρού (βουβωνική περιοχή). Εμφανίζεται με διόγκωση της εν λόγω περιοχής.

Η βουβωνοκήλη μπορεί να έχει ως επιπλοκή την περίσφιξη, δηλαδή τον εγκλωβισμό του εντέρου και τον στραγγαλισμό του γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για την άμεση αποκατάσταση της χωρίς πολλές καθυστερήσεις. Σήμερα συνήθως συστήνεται η λαπαροσκοπική τεχνική.

Βραχύς χαλινός πέους

Χαλινός πέους ονομάζεται η πτυχή (“πετσάκι”) που συνδέει τη βάλανο με τη ράβδο του πέους. Είναι πάρα πολύ ευαίσθητο σημείο στο πέος. Εάν ο χαλινός είναι βραχύς (κοντός) τότε στην στύση τραβάει την βάλανο (κεφάλι τού πέους) και δημιουργείται κάμψη (γωνία) της βαλάνου με το σώμα του πέους. Αυτό αφενός μικραίνει το μήκος του πέους και συνήθως δημιουργεί πόνο στην περιοχή πού είναι το πετσάκι κατά τη σεξουαλική επαφή. Ο χαλινός κόβεται με τοπική αναισθησία με σχεδόν ανύπαρκτες μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Φίμωση

Φίμωση καλείται η κατάσταση εκείνη όπου η βάλανος (κεφάλι του πέους) δεν μπορεί να αποκαλυφθεί τραβώντας το δέρμα που καλύπτει τη βάλανο (ακροποσθία) προς τα πίσω. Η φίμωση χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Οφείλεται σε φλεγμονές (μολύνσεις της περιοχής) ή συνηθέστερα σε μικροτραυματισμούς της περιοχής όπου δημιουργείται ουλή στην ακροποσθία (ουλώδης φίμωση).

Προκαλεί αδυναμία καθαρισμού της βαλάνου με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται τοπικές φλεγμονές (βαλανοποσθίτιδες) ή ακόμα και ουρολοιμώξεις αλλά επίσης κάνει την σεξουαλική επαφή με την γυναίκα επώδυνη ή και ακόμα εντελώς αδύνατη.

Η χειρουργική αντιμετώπιση της φίμωσης περιλαμβάνει τη ραχιαία ή την κοιλιακή σχάση και την περιτομή. Η ραχιαία ή η κοιλιακή σχάση είναι μια απλή επέμβαση που γίνεται σε επιλεγμένες περιπτώσεις, κατά την οποία γίνεται μια τομή στην ακροποσθία.

Η περιτομή αποτελεί ίσως την πιο αρχαία χειρουργική επέμβαση και είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη τεχνική. Στην Ευρώπη συστήνεται μόνο για ιατρικούς λόγους. Σε άλλους πληθυσμούς (Εβραίοι, μουσουλμάνοι, Αμερική) πραγματοποιείται η επέμβαση από τη νεογνική ηλικία είτε για λόγους θρησκευτικούς είτε για λόγους καθαριότητας και αισθητικής, αλλά και για να αποφευχθεί μελλοντική ανάπτυξη καρκίνου.

Οι διάφορες μελέτες καταδεικνύουν πως οι γυναίκες των μωαμεθανών και των Εβραίων πάσχουν πολύ λιγότερο από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Επίσης και ο καρκίνος του πέους είναι πιο σπάνιος στους άνδρες που έχουν κάνει περιτομή. Τέλος σε μελέτες έχει βρεθεί πως οι ερωτικές σύντροφοι περιτομηθέντων αντρών κινδυνεύουν σε μικρότερο βαθμό από τις μολύνσεις των γεννητικών οργάνων.

Παραφίμωση καλούμε την κατάσταση εκείνη κατά την οποία η ακροποσθία η οποία έχει συρθεί πίσω από τη βάλανο, περισφίγγει την τελευταία σαν θηλιά και δεν μπορεί να επανέλθει προς τα εμπρός. Λόγω του «στραγγαλισμού» διακόπτεται η ροή του αίματος και παρουσιάζεται οίδημα (φούσκωμα) και μελανό χρώμα της βαλάνου η οποία αρχικά είναι υπεραιμική. Όσο περνά ο χρόνος το οίδημα γίνεται εντονότερο και ο άρρωστος αισθάνεται δυνατούς πόνους στο πέος. Η παραφίμωση απαιτεί επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση. Η «ανάταξη» γίνεται με ειδικό χειρισμό ή με χειρουργική τομή στη ραχιαία επιφάνεια του πέους, οπότε απελευθερώνεται η βάλανος.

Κρυψορχία

Κρυψορχία καλείται η κατάσταση κατά την οποία δεν μπορούν να ψηλαφηθούν είτε ο ένας είτε και οι δύο όρχεις μέσα στο όσχεο (σακουλάκι). Οφείλεται στην ατελή κάθοδο του ενός ή και των δύο όρχεων στη φυσιολογική τους θέση. Αποτελεί τη συχνότερη συγγενή (από τη γέννηση) ανωμαλία των έξω γεννητικών οργάνων στα αγόρια και λόγω του εμφανούς της κατάστασης συνήθως χειρουργείται μεταξύ 6 μηνών και δύο ετών. Σε παραμελημένες περιπτώσεις παραμένει μέχρι και την εφηβεία. Αυτό μάλιστα ήταν καθημερινή πρακτική πριν από τριάντα περίπου χρόνια έτσι οι ασθενείς χειρουργούνταν σε ηλικίες 15-18 ετών.

Η κάθοδος των όρχεων προς το όσχεο είναι αναγκαία για τη φυσιολογική λειτουργία τους ώστε να παράγεται γόνιμο σπέρμα.

Η κρυψορχία έχει πολλές επιπλοκές όπως διαταραχές στη δομή του όρχι αλλά και στην παραγωγή φυσιολογικού σπέρματος, ενδοκρινολογικές διαταραχές όπως χαμηλές τιμές LH και τεστοστερόνης στο πλάσμα, μειωμένη γονιμότητα (ειδικά στην αμφοτερόπλευρη κρυψορχία), αυξημένη πιθανότητα συστροφής του όρχεως, μεγαλύτερη ευκολία στον τραυματισμό του, έντονα ψυχολογικά προβλήματα σε έφηβο αγόρι.

Ο κίνδυνος ανάπτυξης κακοήθειας είναι 5-10 φορές μεγαλύτερος στους κρυψόρχεις από ότι στο γενικό πληθυσμό και αφορά και τους δύο όρχεις ακόμα και σε ετερόπλευρη κρυψορχία. Γι’ αυτό θα πρέπει να ελέγχονται σε συστηματική βάση όλοι όσοι έχουν ιστορικό κρυψορχίας.

Η θεραπεία στις μεγάλες ηλικίες είναι κατά βάση χειρουργική.

Συστροφή όρχεως

Είναι η κατάσταση όπου ο όρχις στρέφεται γύρω από το μίσχο του με αποτέλεσμα να σταματά η αιμάτωσή του και έτσι να νεκρώνεται. Η κατάσταση είναι επείγουσα και χρήζει άμεσης χειρουργικής επέμβασης. Εάν η συστροφή αντιμετωπιστεί μέσα στις πρώτες έξι ώρες το ποσοστό διάσωσης του όρχεως είναι 100%, εάν αντιμετωπιστεί μεταξύ 6 – 12 ωρών το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 70% ενώ μετά τις 12 ώρες το ποσοστό δεν υπερβαίνει το 20%.

Τα συμπτώματα είναι ξαφνικός δυνατός πόνος ο οποίος όσο περνά η ώρα χειροτερεύει, φούσκωμα στο σύστοιχο ημιόσχεο (μισό όσχεο) ενώ μπορεί να παρουσιαστεί και αίσθημα ναυτίας και εμετού. Ο όρχις είναι επώδυνος, βρίσκεται σε ψηλότερη θέση από τον άλλο όρχι και συνήθως έχει οριζόντια φορά. Η αντιμετώπιση είναι χειρουργική με αποσυστροφή του όρχεως και εφόσον είναι βιώσιμος ο ειδικός προχωρά σε καθήλωση του(ορχεοπηξία) ενώ εάν δεν είναι βιώσιμος προβαίνει σε αφαίρεση του (ορχεκτομή).

Συστροφή εξαρτημάτων του όρχεως και επιδιδυμίδας

Πρόκειται για κατάλοιπα των αρχέγονων γεννητικών πόρων στο έμβρυο. Συχνότερο είναι η κύστη Morgagni. Επειδή αυτά είναι όλα μισχωτά πολύ εύκολα μπορούν να συστραφούν με αποτέλεσμα να μην αιματώνονται και να νεκρωθούν. Τα συμπτώματα είναι συνήθως ήπιος υποφερτός πόνος, οίδημα του ημιοσχέου με μικρή αντιδραστική υδροκήλη. Στην ψηλάφηση μπορεί να πιάσουμε μικρό οζίδιο το οποίο είναι επώδυνο ενώ ο υπόλοιπος όρχις συνήθως δεν πονά. Η αντιμετώπιση είναι αντικείμενο διχογνωμίας.

Οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι πρέπει να χειρουργείται γιατί αφενός έτσι είμαστε σίγουροι ότι είναι συστροφή εξαρτήματος και όχι του όρχι ολόκληρου, αφετέρου πρόκειται για μια πολύ μικρή επέμβαση χωρίς καθόλου επιπλοκές και υπάρχει άμεση ανακούφιση του ασθενούς. Υπάρχουν όμως και οι υποστηρικτές της συντηρητικής θεραπείας όπου υποστηρίζουν πως η κατάσταση θα αυτοϊαθεί αφού θα απορροφηθεί η νεκρωμένη κύστη και έτσι δεν θα υποβληθεί ο ασθενής σε καμιά επέμβαση όσο μικρή κι αν είναι.

Καρκίνος του όρχεως

Ο καρκίνος του όρχεως είναι μια πολύ σοβαρή μορφή καρκίνου η οποία αφορά τους έφηβους και νεαρούς ενήλικες άνδρες (ηλικίες 16 – 35 ετών). Εάν διαγνωστεί σε αρχικό στάδιο, η χειρουργική θεραπεία οδηγεί σε ίαση. Δεν έχει βρεθεί η αιτιολογία του καρκίνου του όρχεως αλλά φαίνεται πως κάποιοι παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο π.χ. η ηλικία (νεαρή ηλικία), ιστορικό κρυψορχίας (η κατάσταση δηλαδή που το αγόρι γεννιέται και ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν ψηλαφώνται στο όσχεο – σακουλάκι που βρίσκονται οι όρχεις), το οικογενειακό ιστορικό (η εμφάνιση δηλαδή καρκίνου των όρχεων και σε άλλα μέλη της ίδιας οικογένειας), το σύνδρομο Klinefelter (γενετικό σύνδρομο με σωματικές και ψυχολογικές ανωμαλίες).

Μεγάλης σημασίας είναι η τακτική αυτοεξέταση των όρχεων η οποία θα πρέπει να αποτελέσει τακτική για τους άνδρες των ηλικιών που προαναφέρθηκαν. Στοιχεία που θα ανησυχήσουν είναι η ψηλάφηση ανώδυνης μάζας η οποία είναι πιο σκληρής υφής, η μεγέθυνση ή σμίκρυνση κάποιου όρχεως, η ύπαρξη πόνου στο όσχεο ή / και στο υπογάστριο συνήθως με τη μορφή του βάρους ή της ενόχλησης, η συλλογή υγρού στο όσχεο, ο πόνος και ευαισθησία κατά την ψηλάφηση, ή μεγέθυνση ή / και ευαισθησία των μαστών. Εάν σας ανησυχήσει ο,τιδήποτε θα πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα τον ουρολόγο σας.

Υποσπαδίας

Ο υποσπαδίας είναι μια συγγενής ανωμαλία (από τη γέννηση) κατά την οποία δεν αναπτύσσεται η περιφερική (πρόσθια) ουρήθρα. Η ετυμολογία της λέξης είναι καθαρά ελληνική από τις λέξεις υπό (= κάτω) και σπαδή (= άνοιγμα, στόμιο). Δηλαδή δηλώνει ότι το στόμιο της ουρήθρας αντί να βρίσκεται στην κορυφή της βαλάνου (κεφαλή του πέους) βρίσκεται σε κάποιο σημείο στην κάτω (κοιλιακή) επιφάνεια του. Τα προβλήματα που προκύπτουν από την ανωμαλία αυτή είναι πολλαπλά όπως η παρέκκλιση των ούρων, η αδυναμία ούρησης σε όρθια θέση, η δυσκολία στην φυσιολογική συνουσία με επιπτώσεις στη φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία του άνδρα και τέλος το έντονο ψυχολογικό στρες ως απότοκο των παραπάνω.

Άνκαι ο υποσπαδίας είναι μια κατάσταση η οποία σήμερα αποκαθίσταται από την ηλικία του ενός έτους εντούτοις πολύ ελαφρές μορφές ή παραμελημένες καταστάσεις μπορεί να παραμείνουν μέχρι την εφηβεία.

Η ταξινόμηση του υποσπαδία έχει να κάνει αποκλειστικά με τη θέση του έξω στομίου της ουρήθρας. Έτσι ο υποσπαδίας χωρίζεται αρχικά σε πρόσθιο, μέσο και οπίσθιο και στη συνέχεια χαρακτηρίζεται αναλόγως θέσης και πιο λεπτομερειακά βαλανικός, υποστεφανιαίος, πρόσθιος, μέσος και οπίσθιος πεϊκός, οσχεοπεϊκός, οσχεϊκός, περινεϊκός). Η θέση του στομίου μπορεί να είναι οπουδήποτε ακόμα και στο περίνεο (ακριβώς μπροστά από το στόμιο του πρωκτού).

Ο αντιμετώπιση του υποσπαδία είναι αποκλειστικά χειρουργική και συνίσταται στην αποκατάσταση του ανατομικού ελλείμματος. Στόχοι της χειρουργικής διόρθωσης είναι η εξασφάλιση φυσιολογικής ούρησης σε όρθια θέση και ο ευθειασμός του πέους ώστε αργότερα να μπορεί να έχει φυσιολογική σεξουαλική επαφή χωρίς προβλήματα και πόνο.

Κύστη κόκκυγος

Η κύστη κόκκυγος είναι μια χρόνια φλεγμονή του δέρματος στην περιοχή του κόκκυγα (το τελευταίο μέρος της σπονδυλικής στήλης). Δημιουργείται από την διείσδυση τριχών μέσα στο δέρμα. Είναι συχνότερη στους άνδρες σε άτομα δασύτριχα και παχύσαρκα και ηλικία από την ήβη μέχρι 40 ετών. Τα συμπτώματα έχουν να κάνουν με την κατάσταση της κύστης. Εάν είναι ήρεμη τότε μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή να αισθάνεται ο ασθενής μια απλή διόγκωση ενώ μπορεί να παράγονται υγρά τα οποία μπορεί να είναι διαυγή, θολά ή αιματηρά.

Εάν όμως είναι μολυσμένη τότε υπάρχει έντονος πόνος, ερυθρότητα με μεγάλη και σκληρή διόγκωση. Μπορεί επίσης να τρέχει πύο με πολύ άσχημη οσμή. Μπορεί ακόμα να παρουσιαστούν πυρετός, κακουχία, ναυτία αλλά και καμιά φορά δυσκολία στην κίνηση.

Η θεραπεία εξαρτάται από την κατάσταση της κύστης. Σε μολυσμένη κύστη γίνεται διάνοιξη και παροχέτευση. Σε ήρεμη κατάσταση διενεργείται χειρουργική επέμβαση στην οποία γίνεται πλήρης αφαίρεση της κύστης.

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται είτε με τοπική αναισθησία είτε με γενική αναισθησία ανάλογα με την βαρύτητα της νόσου, την κατάσταση του ασθενούς και τον τύπο της χειρουργικής τεχνικής που θα ακολουθήσει ο χειρουργός. Δύο είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση: η κλειστή και η ανοικτή μέθοδος (ψευδομαρσιποποίηση).

Στην κλειστή μέθοδο τα ράμματα αφαιρούνται περίπου την 15η ημέρα ενώ στην ανοικτή μέθοδο χρειάζονται καθημερινές αλλαγές για περίπου δύο εβδομάδες ή είκοσι ημέρες μέχρι να επουλωθεί κατά δεύτερο σκοπό το ανοικτό τραύμα.

Ναρκωτικά στο στρατό

Είναι γεγονός ότι, στις μέρες μας, υπάρχει αύξηση του αριθμού των ατόμων που παίρνουν ναρκωτικά. Οι χρήστες ζουν στον ίδιο κόσμο με μας, είναι διπλανοί μας, ο γιός ή η κόρη ενός φίλου μας, ένας συνάδελφος.

Τους συναντάμε καθημερινά χωρίς να το ξέρουμε. Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο ψυχολογικό προφίλ που οδηγεί ένα νέο στα ναρκωτικά.

Πως γίνεται κάποιος χρήστης ναρκωτικών

Μετά από πληθώρα επιστημονικών αναλύσεων και ερευνών, έχει εξαχθεί πλήθος συμπερασμάτων σχετικά με τους λόγους που οδηγούν κάποιο να γίνει χρήστης ναρκωτικών.

• Μπορεί κάποιος να επικαλεστεί τις πολύ γρήγορες μεταβολές στον τρόπο ζωής την απώλεια των παλαιών ιδεωδών και των κλασσικών μέσων προστασίας από το άγχος τη βία και τη νευρική κατάπτωση, μέσων όπως οι δεσμοί με την οικογένεια, τη γειτονιά, τις ιδεολογίες, τις θρησκείες, δεσμοί εθνικιστικοί κλπ.
• Μερικοί κοινωνιολόγοι διαπιστώνουν ότι γίνεται πιο εύκολα τοξικομανής ο μη ενταγμένος σε μια κοινωνία.
• Η μόδα, η μίμηση των άλλων είναι επίσης λόγοι που συχνά επικαλούνται οι χρήστες για να εξηγήσουν τη συμπεριφορά τους.
• Αλλοι επικαλούνται λόγους πιο προσωπικούς, όπως η επιθυμία για πιο έντονη ζωή ή για καλύτερη γνωριμία με τους εαυτούς μας, που γίνεται δήθεν με τα ναρκωτικά. Η περιέργεια ή η αναζήτηση εμπειριών είναι επίσης άλλοι λόγοι.

Με πιο λεπτή ανάλυση που έγινε στο επίπεδο των ψυχικών μηχανισμών στο χώρο του ασυνείδητου, δίνει εξηγήσεις όπως παρακάτω:

• Παραβίαση των απαγορεύσεων
• Δυσκολίες εκφραστικές
• Αναζήτηση ταυτότητας, άμυνα στην κατάθλιψη. Οι έφηβοι που παρουσιάζουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά, με πιθανότητα πάνω από 80%, διατρέχουν κίνδυνο να πέσουν στα «ναρκωτικά»

Όπως λένε οι ειδικοί:

• Χρήση παράνομων ουσιών από φίλους
• Συστηματική χρήση αλκοόλ
• Μία ή περισσότερες απόπειρες αυτοκτονίας
• Θετική στάση στο χασίς
• Διακοπή σπουδών (αποβολές κλπ)
• Χρήση φαρμακευτικών ουσιών χωρίς συνταγή από την οικογένεια
• Συστηματική χρήση καπνού
• Εξοικείωση με ουσίες
• Μεγάλη βαθμολογία στις κλίμακες κατάθλιψης, άγχους και ψυχοσωματικών προβλημάτων
• Μοναχική ζωή
• Μη μαθητές (εκτός σχολείου)
• Απουσία πατέρα
• Κακή εικόνα για τον εαυτό του (χαμηλή αυτοεκτίμηση, ψυχολογικά προβλήματα)
• Σωματική αρρώστια
• Ηλικία έναρξης τσιγάρου πριν τα 15

Τι κάνουμε όταν ο κίνδυνος συγκεκριμενοποιείται:

Οταν έχουμε πεισθεί ότι ένας συνάδελφος είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών πρέπει να αποφύγουμε να δραματοποιήσουμε αμέσως το γεγονός. Πρέπει, μέσα στο μέτρο του δυνατού, να αποφευχθεί η απομόνωση ή η σιωπή του χρήστη.

Είναι αναγκαίο:

• Να αποφύγουμε τον πανικό
• Να σταθούμε δίπλα στο φίλο και συνάδελφο ψύχραιμα.
• Να συζητήσουμε μαζί του τις υποψίες μας, με τρόπο πράο και αντικειμενικό.
• Να μην αντιμετωπίζουμε αρνητικά τους φίλους και συναδέλφους όταν βρίσκονται υπό την επίδραση των ουσιών.
• Να απευθυνθούμε σε επαγγελματίες Ειδικούς στη Θεραπεία χρήσης ουσιών.

Αλκοολισμός

Ο αλκοολισμός αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO) αναφέρει ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 1 εως 10% του πληθυσμού της γης έχει προβλήματα από τα χρόνια χρήσης οινοπνεύματος.

Τι είναι αλκοολισμός

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αλκοολισμός είναι «κάθε μορφή κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών, η οποία ξεφεύγει από την παραδοσιακή και εθιμική χρήση οινοπνεύματος ή δεν ανταποκρίνεται στα πλαίσια κοινωνικής συναναστροφής, μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, ανεξάρτητα από τους αιτιολογικούς παράγοντες μιας τέτοιας συμπεριφοράς».

Το αλκοόλ είναι ένα φάρμακο και μάλιστα ένα ισχυρό εξαρτησιογόνο. Ειδικά όταν καταναλώνεται σε μεγάλη χρονική διάρκεια. Ο χρόνιος χρήστης, ο αλκοολικός, υφίσταται σημαντικές βλάβες της υγείας του, που εκδηλώνονται με κίρρωση του ήπατος, γαστροδωδεκαδακτυλικό έλκος, ορμονικές διαταραχές μείωση μυικής μάζας, διαταραχές της λειτουργίας του παγκρέατος και εκφύλιση του νευρικού συστήματος.

Η πορεία προς τον αλκοολισμό δεν είναι τόσο σύντομη, έχει όμως μια αργή εξέλειξη, που ξεκινάει με την αποδεκτή επιθυμία του ατόμου να «απαλύνει» το STRESS και την κόπωσή του από τα καθημερινά προβλήματα της ζωής, πίνοντας «κάποιο ποτό», μαζί με τα φιλικά του πρόσωπα. Το πρόβλημα αρχίζει όταν ο χρήστης θεωρεί ότι υπάρχει πλέον επιτακτική ανάγκη να κάνει χρήση αλκοόλ.

θεραπεία:

Το πρώτο βήμα για τη θεραπεία του εξαρτημένου από το οινόπνευμα ατόμου γίνεται με την αναγνώριση της «ασθένειας» από το ίδιο το άτομο, στη συνέχεια δε αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή ή συμπτωματολογία του στερητικού συνδρόμου.

Ιος ΗΙV και AIDS

Το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας, όπως λέγεται στη γλώσσα μας το AIDS, θεωρείται, από τη σύγχρονη επιστήμη, ως η μάστιγα του αιώνα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, έως και τα μέσα του 1995, περισσότερα από 20.000.000 άτομα στον πλανήτη μας από τα οποία πάνω από 1.500.000 είναι παιδιά είχαν μολυνθεί από τον ιό του AIDS.

Καθημερινά, μολύνονται περίπου 6.000 ενήλικες και 500 νεογνά. Οι αριθμοί πολλαπλασιάζονται σε παγκόσμια κλίμακα, αποδεικνύουν ότι η εξάπλωση του ιού έχει γενικευθεί σε όλες τις Ηπείρους και σε κάθε περιοχή του κόσμου. To ΑIDS αποτελεί το τελευταίο στάδιο της μόλυνσης με τον ιό ΗΙV. Η ασθένεια μπορεί να εκδηλωθεί σε διάστημα μεγαλύτερο των δέκα χρόνων από τη στιγμή της διάγνωσης.

Τρόποι Μετάδοσης

• Σεξουαλική επαφή
• Μετάγγιση μολυσμένου αίματος ή παραγώγων αίματος
• Κοινή χρήση μολυσμένων συρίγγων
• Από τη μολυσμένη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού, του θηλασμού.

Δεν Μεταδίδεται

• Όταν αγκαλιάζεις κάποιον
• Όταν δίνεις ένα απλό φιλί
• Όταν σε τσιμήσει κουνούπι ή άλλο έντομο
• Όταν δίνεις αίμα με τις κατάλληλες υγιειονομικές προφυλάξεις
• Όταν χρησιμοποιείς κοινά πιάτα, ποτήρια κλπ
• Όταν κάποιος κοντά σου βήξει ή φταρνιστεί
• Από κατοικίδια ζώα
• Σε αποδυτήρια
• Σε ντους
• Σε τουαλέτες
• Σε καντίντες
• Από υπολογιστή
• Από τηλέφωνο
• Από εργαλεία
• Από προστατευτικές μάσκες

Οι φορείς του ιού του AIDS έχουν όλα τα αναφαίρετα δικαιώματα, όπως όλοι οι άνθρωποι.

Προφύλαξη

Η ενημέρωση και η πρόληψη είναι το αποτελεσματικότερο όπλο στον αγώνα κατά του AIDS και ο περιορισμός του επιτυγχάνεται όταν υπάρχει:

• Επιλογή μόνιμου ερωτικού συντρόφου
• Μονογαμική σχέση
• Ασφαλής ερωτική επαφή (με χρήση προφυλακτικού)