Είναι η 1η Δεκεμβρίου 1955 και η μοδίστρα Ρόζα Παρκς μπαίνει στο λεωφορείο για να επιστρέψει από τη δουλειά στο σπίτι της στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. Η Παρκς πληρώνει το εισιτήριο των 10 σεντ και πηγαίνει προς τα πίσω, γιατί οι πρώτες σειρές προορίζονται αποκλειστικά και μόνον για λευκούς επιβάτες. Λίγο αργότερα γεμίζουν οι σειρές των λευκών και για τον επόμενο που ανεβαίνει στο λεωφορείο, θα πρέπει να εκκενωθεί η επόμενη σειρά στην οποία κάθονται ήδη τέσσερις μαύροι επιβάτες, για να καθίσει μόνος του. Τρεις μαύροι άνδρες επιβάτες υπακούουν στις εντολές του οδηγού, όχι όμως και η Παρκς που παραμένει στη θέση της. Η αστυνομία συλλαμβάνει την τότε 42χρονη γυναίκα και το αντιρατσιστικό κίνημα έχει την ηρωίδα του.
Η Ρόζα Παρκς θα συμπλήρωνε σήμερα 107 χρόνια ζωής, πέθανε όμως το 2005 και από τότε τιμάται όσο λίγοι άνθρωποι στις ΗΠΑ. Ακόμη και τα αμερικανικά ταχυδρομεία έχουν εκδώσει γραμματόσημο με το πορτραίτο της κομψής και δυναμικής κυρίας, ενώ στο Καπιτώλιο υπάρχει το άγαλμα της μαύρης κόρης ενός αγρότη από το Νότο που είχε το κουράγιο να τα βάλει με τους Κου-Κλουξ-Κλαν την εποχή, όπου τα λυντσαρίσματα των «Νέγρων» βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη.
Η Παρκς πλήρωσε δέκα δολάρια πρόστιμο για την ανυπακοή της και άλλα τέσσερα δολάρια για τα έξοδα της δίκης, όμως η υπόθεση έφτασε με την υποστήριξη της αφροαμερικανικής οργάνωσης NAACP στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα ξεκίνησαν να μποϋκοτάρουν οι μαύροι τα δημοτικά λεωφορεία της πόλης, με αποτέλεσμα να μειωθεί κατά τρία τέταρτα ο αριθμός των επιβατών και να πάθουν μεγάλη οικονομική ζημιά. Πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων ήταν ο άγνωστος τότε Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Χρειάστηκε να περάσουν 382 ημέρες, για να ανέβουν πάλι μαύροι επιβάτες σε λεωφορεία της πόλης Μοντγκόμερι. Όμως τότε μπορούσαν να καθίσουν πλέον όπου ήθελαν χωρίς κανέναν περιορισμό, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο είχε κρίνει αντισυνταγματικούς αυτούς τους διαχωρισμούς. Ακολούθησε η κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων στα δημόσια σχολεία και ο ρατσισμός διαγράφηκε –επίσημα τουλάχιστον- από την αμερικανική καθημερινότητα.
Για την Παρκς τα πράγματα δεν ήταν πάντως ρόδινα, καθώς κανένας δεν της έδινε δουλειά μετά το συγκεκριμένο περιστατικό και απειλούσαν αυτή και τον άνδρα της Ρέιμοντ, οπότε αναγκάστηκαν να μετακομίσουν στο Ντιτρόιτ, όπου συνέχισε να εργάζεται ως μοδίστρα. Το 1965 την προσέλαβε στο γραφείο του ένας Δημοκρατικός γερουσιαστής και το 1988 βγήκε στη σύνταξη, όμως μέχρι το τέλος της ζωής της χρειαζόταν οικονομική ενίσχυση από την εκκλησία. Έχει βραβευθεί με το ανώτατο παράσημο των ΗΠΑ και είναι η πρώτη Αμερικανίδα, της οποίας η σορός βρίσκεται στο Καπιτώλιο.
To λεωφορείο τύπου GM TDh-3610 εκτίθεται στο μουσείο της Ford στο Ντιτρόιτ και αποσύρθηκε από την κυκλοφορία τη δεκαετία του 70. Ένας άνδρας από την Αλαμπάμα το αγόρασε και το ακινητοποίησε σε ένα χωράφι, για να αποθηκεύει μέσα σε αυτό τα εργαλεία του. Οι κληρονόμοι του έβγαλαν το λεωφορείο στο σφυρί και τελικά το αγόρασε μέσα από διαδικτυακή δημοπρασία το μουσείο Henry Ford Museum στο Ντιτρόιτ για 427.919 δολάρια.
Το όχημα αναπαλαιώθηκε με κάθε λεπτομέρεια και αποτελεί ένα από τα must για τους επισκέπτες του μουσείου, μάλιστα μέσα σε αυτό τραβήχτηκε το 2012 μία φωτογραφία που έχει γράψει επίσης ιστορία. Στην φωτογραφία απεικονίζεται ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, να κάθεται μόνος μέσα στο λεωφορείο και να κοιτά σκεπτικός από το παράθυρο.
