ΑρχικήΨυχαγωγίαMovies-seriesΤα 201 καναρίνια (1964 ταινία)

Τα 201 καναρίνια (1964 ταινία)

Δεν κατάφερα ποτέ να μετρήσω τα καναρίνια που υπήρχαν στα πλάνα της ταινίας του Τζέιμς Πάρις «τα 201 καναρίνια» και θα μένω πάντα με την απορία, ήταν όντως 201; Και αν ήταν, γιατί επιλέχθηκε τελικά αυτός ο τίτλος γι αυτήν την μουσική κωμωδία του 1964;

Ο Γρηγόρης Γρηγορίου αναλαμβάνει την σκηνοθεσία της προαναφερόμενης ταινίας βασιζόμενος στο σενάριο του Νίκου Τσιφόρου και του Πολύβιου Βασιλειάδη προσπαθώντας να προσφέρει ταυτόχρονα κάτι καινούριο στην Ελληνική κωμωδία. Εκείνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι μολονότι πρόκειται για οικονομικά αδύναμη παραγωγή, βρίσκεται κοντά στον στόχο του Γ. Γρηγορίου.

Η ιστορία χαριτωμένη. Μια νέα βρίσκει δουλειά κοντά σε μια ηλικιωμένη κυρία που έχει για συντροφιά της 201 καναρίνια. Η δουλειά είναι απλή. Η κοπέλα θα παίζει πιάνο για τα καναρίνια. Η ερωτική ιστορία της νέας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην ‘οικογένειά της’ όμως, κάνουν την ηλικιωμένη κυρία να νοσταλγεί το παρελθόν. Ένα παρελθόν που θα της θυμίσει ακόμη πιο έντονα η παρέα της νεαρής κοπέλας και θα φέρει απρόσμενη τροπή στην πλοκή του έργου.

Εκείνο όμως που δίνει χάρη και πνοή στην ίδια την ιστορία είναι ο τρόπος με την οποία αποτυπώνεται στο πανί. Η σύγχρονή παρουσίαση της ιστορίας της νέας συνδυάζεται με την ασπρόμαυρη παρουσίαση στυλ βωβού κινηματογράφου, της ερωτικής ιστορίας της ηλικιωμένης κυρίας, προσδίδοντας αυτό το κάτι ξεχωριστό, μια αναπτυξιακή πλευρά που θυμίζει πραγματικό ‘κινηματογράφο’.

Αυτό το κάτι ξεχωριστό όμως στην ταινία το δίνει και ένας από τους πρωταγωνιστές του φιλμ, ο Χάρρυ Κλυνν. Αποκάλυψη της ταινίας, με το χαριτωμένο, σκερτσόζικο, γεμάτο γκριμάτσες πρόσωπο του και την μοναδική μιμητική του ικανότητα, την κίνηση του που διακρίνεται για την κομψότητά της καθώς και τον αυτοσχεδιασμό του, είναι στοιχεία που τον καθιστούν ένα από τα ανερχόμενα κωμικά αστέρια του νέου κινηματογράφου. Σεκάνς όπως αυτή στο άλσος με τον Χ. Κλύνν να τραγουδάει σαν «καρδερίνα» και να κυνηγάει με τον δικό του εξίσου μοναδικό, τρόπο την Ματίνα Καρρά, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο τραγουδάει ενώ ταυτόχρονα παίζει σε ένα αόρατο σαξόφωνο τις νότες του τραγουδιού στο φτωχό δωματιάκι του, είναι κάποια από τα μοναδικά δείγματα του ταλέντου του.

Μαζί του στο ρόλο της νέας, η Έρρικα Μπρόγιερ και στο ρόλο του αγαπημένου της ο Τέλης Ζώτος . Η φίλη του Χάρρυ Κλυνν, μαθήτρια ακόμη (Ματίνα Καρρά) συντροφεύει την νεανική παρέα. Ελένη Χαλκούση και Κώστας Δούκας (θείος της νεαρής κοπέλας), οι μεγαλύτεροι ηλικιακά ήρωες της ταινίας, που προσδίδουν δύο διαφορετικές στάσεις ζωής και δίνουν το δικό τους στίγμα.

Το στίγμα του όμως στην ταινία βάζει και ο Γιώργος Κατσαρός με την δική του μαγική μουσική πένα. Νότες που δίνουν την χαρά και την ελπίδα στους πρωταγωνιστές για να ζήσουν την αγάπη τους παρόλες τις αντιξοότητες.

  • «δύο και δύο τέσσερα,
  • πέντε και πέντε δέκα,
  • και μένα με παράτησε μπουκάλα μια γυναίκα…» τραγουδάκι που παρόλο το παιδικό τετράστιχο, δίνει ζωντάνια και δύναμη στους ρόλους και στην νεανική παρέα. Στο ίδιο μοτίβο και το τραγούδι λίγο πριν τους τίτλους τέλους»,
  • «ποιος είναι για το πιάνο και πόσα δίνετε,
  • Ενάμιση
  • πιο πάνω
  • πα πα δεν γίνεται, δεν μας κάνει δεν μας κάνει, είναι φάλτσο και κουτσό, χτύπα χτύπα χτύπα χτύπα ξεκουρδίστηκε και αυτό» κλπ.. Ένα τραγούδι που προσφέρει την δυνατότητα στον Χ. Κλύνν να παρουσιάσει το μοναδικό του ταλέντο τόσο στην κίνηση όσο και στην πρόζα».

Η εν λόγω παραγωγή παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα ακόμη. Μέρος της πλοκής της έχει να κάνει με μια κόντρα. Την κόντρα της αγνής νεολαίας εναντίον της βρώμικης ωριμότητας. Είναι μια από τις σπάνιες στιγμές στην ιστορία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που οι νέοι παρουσιάζονται γεμάτοι ιδανικά και θέληση για ζωή, ενώ οι μεγάλοι με τις παρανομίες τους , τους κλείνουν το δρόμο. Δυστυχώς η ταινία δεν ξεφεύγει τελικά από την τυποποίηση. Η ηλικιωμένη κύρία θα οδηγήσει τους νέους στο δρόμο του εύκολου πλουτισμού και το μήνυμα της προσωπικής πάλης για την επιβίωση θα μείνει ξεχασμένο πίσω από μια κληρονομιά και από την ανάλαφρη ματιά του κινηματογράφου της εποχής.

‘Η πενία τέχνες κατεργάζεται’ λένε οι παλιοί. Εμείς όμως μπορούμε να πούμε πως η συγκεκριμένη φτωχή παραγωγή δημιούργησε ένα στόρι βασισμένο σε ένα τρελό επάγγελμα –ποιος θα διασκεδάζει τα καναρίνια;-, για να παρουσιάσει μια αγνή αγάπη… Μουσική κωμωδία λοιπόν με τους ήχους του πιάνου και του σαξόφωνου και φυσικά …το κελάηδισμα των πουλιών. Α!! Κι αν τελικά σας πείσαμε να δείτε την ταινία και καταφέρετε να μετρήσετε τα καναρίνια παρακαλώ ενημερώστε με…

  • Βαθμολογία: 4.5/10
Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Αφήστε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166