1ο λάθος: Το χαρακτηριστικό λάθος του Έλληνα ασθενή είναι η γενική άγνοια για την κατάσταση της υγείας του μέχρι τη στιγμή που φθάνει σε κατάσταση αιφνίδιου πόνου σε νοσοκομειακό χώρο. Ένα 80% των Ελλήνων δε γνωρίζει ούτε την ομάδα αίματός του αλλά και γενικότερες πληροφορίες για τα φάρμακα της αγωγής που ακολουθεί. Είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται συνήθως σε ανθρώπους μεγάλων ηλικιών των οποίων η οικογένειά αδυνατεί με τη σειρά της να προσδιορίσει ονομαστικά το πρόβλημα υγείας, επειδή οι γνώσεις της για το πρόβλημα περιορίζονται στην περιγραφή της λήψης των φαρμάκων με βάση το χρώμα και το σχήμα τους.
2ο λάθος: Δε φροντίζουμε να μεταφέρουμε πάντα μέσα στην τσάντα μας το αντίδοτο στην αλλεργία που οι ίδιοι γνωρίζουμε ότι έχουμε. Ακόμα χειρότερα, όταν γίνεται η εισαγωγή μας σε νοσοκομειακό χώρο, δεν μπαίνουμε στον κόπο να ενημερώσουμε τον θεράποντα ιατρό που μας έχει αναλάβει για τη μικρή αλλά βασική λεπτομέρεια, τι αντίδοτο παίρνουμε. Επίσης σημαντική παράληψη είναι να μη δώσουμε το τηλέφωνο και το όνομα του ιατρού που μας παρακολουθεί, όταν η ασθένεια μας είναι χρόνια.
3ο λάθος: Το ιστορικό που με τόση υπομονή ένας γιατρός συλλέγει από τον ασθενή με τις ερωτήσεις – απαντήσεις κλειδιά, οδηγείται συνήθως στη σωστή κατεύθυνση διάγνωσης. Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση που το άτομο δεν αναφέρει ή ακόμα χειρότερα δε γνωρίζει τη χαρακτηριστική ασθένεια που κουβαλάει κάθε γενιά της οικογένειας του; Κουβαλάμε θέλουμε δε θέλουμε ένα γενετικό υλικό που μπορεί πολλές φορές να μας παιδεύει και να μας ταλαιπωρεί αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μας δώσει και τη λύση σε όποιο πρόβλημα προκύψει. Δεν μπορούμε να ζούμε αγνοώντας τον παράγοντα κληρονομικότητα, του οποίου η έγκαιρη αντιμετώπιση ελαχιστοποιεί την προβληματική του προδιάθεση και μας επιτρέπει να ζούμε με μεγαλύτερη υπευθυνότητα απέναντι στην επόμενη γενιά που θα δημιουργήσουμε.
4ο λάθος: Σε περίπτωση επείγουσας κατάστασης (π.χ. τροχαίο) κανείς μας στο μεταφορικό μέσο, το οποίο χρησιμοποιούμε, δεν έχει φροντίσει να έχει σε εμφανές σημείο γραμμένα τηλέφωνα της οικογένειας του, του ιατρού του ή άλλα στοιχεία που σε τέτοιες καταστάσεις, θα μπορούσαν να δώσουν στα κατάλληλα χέρια χρήσιμες πληροφορίες και πολύτιμο χρόνο, ώστε να μη γίνουν λάθη.
