Django Blackheart

[Tania]

Έχω πολλές μπάντες και καλλιτέχνες που μου ζητούν να γράψω για το νέο τους άλμπουμ, σινγκλ, βίντεο κλιπ και προσπαθώ τουλάχιστον να ακούσω τους περισσότερους από αυτούς, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, περίπου το 75% είναι κάτι βασικό πέρα ​​από τον κόπο.
Μία από τις εξαιρέσεις είναι αυτή η εξαιρετική κυκλοφορία από τον Django Blackheart, ένα συγκρότημα από την Αυστραλία που ενσωματώνει πολλά καλά πράγματα σε ένα πακέτο που είναι ταυτόχρονα οικείο και ταυτόχρονα φρέσκο.

Ο τραγουδιστής Tom Walker έχει ένα τραχύ και έντονο φωνητικό στυλ, όπως ο Wily Bo Walker ή ο Ian Siegal (αν και νομίζω ότι θα έλεγε πιο κοντά στον Capt Beefheart), και επίσης φυσά μια πολύ νόστιμη φυσαρμόνικα και λειτουργεί πολύ καλά με το rhythm section του Pedro Mello – Βραζιλιάνος ντράμερ και κρουστός – και μπασίστας Mitch Mitchell. Ο κιθαρίστας των ρυθμών Steve Saunders προσθέτει έναν πολύ σταθερό πυρήνα και ο Doug Brown παίζει μια εξαιρετική κιθάρα.

Μέχρι στιγμής, ένα αρκετά κοινό lineup για μπλουζ συγκρότημα. Αυτό που τους ξεχωρίζει από τα πολλά όμως, είναι η απόλυτη ποιότητα της σύνθεσης του άλμπουμ (όλα είναι πρωτότυπα - 10 από τον Tom Walker και 2 από τον Doug Brown) και ένα στυλ παιχνιδιού που φαίνεται να δείχνει μια πολύ ολοκληρωμένη γνώση των Blues και της μελωδικής μουσικής γενικότερα.

Κανένα τραγούδι δεν είναι πραγματικά αντιπροσωπευτικό της μπάντας, αλλά το ανοιχτό "Dreams I Had" με μια σκληρή άρπα από τον Walker ξεχωρίζει πολύ καλά. Τα φωνητικά του Walker είναι ιδιαίτερα σκληρά, αλλά το τραγούδι έχει έναν ευχάριστο ρυθμό και δημιουργεί μια μικρή διχοτόμηση στυλ. Το 'Snake In The Woodpile' είναι πολύ δυνατό ρυθμικά και δείχνει ένα ελαφρώς πιο απαλό φωνητικό στυλ – τα κρουστά σε αυτό είναι πραγματικά groove και παίρνει ένα είδος ρολό της Νέας Ορλεάνης. Το "Burning" είναι straight rhythm & Blues και έχει μια υπέροχη ατμόσφαιρα Dr Feelgood.

Είναι ένα καλό άλμπουμ, πολύ ακούγεται και πολύ εύκολο να το απολαύσετε. Δεν κάνουν μεγαλειώδεις δηλώσεις ούτε δημιουργούν κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει, αλλά το "Blues, Roots and Other Fruits" σίγουρα καταγράφεται ως ένα από τα άλμπουμ που απόλαυσα πολύ φέτος και ένα υπέροχο ντεμπούτο.