Η Ινδία ενισχύει την αμυντική της στρατηγική με την εισαγωγή του νέου πυρηνικού υποβρυχίου S3 Arighat, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό παράγοντα στην αποτροπή ενός πυρηνικού πολέμου με την Κίνα. Η τελετή έναρξης της λειτουργίας του πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου υπό την προεδρία του Υπουργού Άμυνας της Ινδίας, σημειώνοντας ένα ακόμη βήμα στο να καταστεί μια πανίσχυρή πυρηνική υπερδύναμη στη θάλασσα, την ξηρά και τον αέρα.
Ο νέος στόλος υποβρυχίων προσφέρει στην Ινδία την δυνατότητα 24ωρης πυρηνικής αποτροπής απέναντι στην Κίνα, ενώ παράλληλα οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους εντείνουν τη στρατιωτική συνεργασία με το ινδικό ναυτικό λόγω των αυξανόμενων εντάσεων με το Πεκίνο.
Νέα τεχνολογία για ισορροπία δυνάμεων
Το S3 Arighat, που σημαίνει «δολοφόνος των εχθρών», αποτελεί συνέχεια του πρώτου πυρηνικού υποβρυχίου της Ινδίας, του Arihant, και είναι το δεύτερο εγχώρια κατασκευασμένο υποβρύχιο αυτού του είδους. Ο στόλος αυτός είναι μέρος του φιλόδοξου προγράμματος του ινδικού ναυτικού, που σκοπεύει να κατασκευάσει έναν στόλο πυρηνοκίνητων υποβρυχίων ικανών να φέρουν βαλλιστικούς πυραύλους.
Τα υποβρύχια τύπου SSBN (Ballistic Missile Submarines) λειτουργούν με έναν διαφορετικό τρόπο από τα υπόλοιπα επιθετικά υποβρύχια. Ο στόχος τους δεν είναι να καταστρέψουν εχθρικά πλοία, αλλά να παραμένουν κρυμμένα κάτω από τη θάλασσα, περιμένοντας εντολές από την εθνική ηγεσία για να εξαπολύσουν βαλλιστικούς πυραύλους σε προκαθορισμένους στόχους. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες αυτών των υποβρυχίων τους επιτρέπουν να παραμένουν υποβρύχια για εβδομάδες ή ακόμη και μήνες, διασφαλίζοντας ότι είναι πάντα έτοιμα για δράση.
Η στρατηγική σημασία της βάσης INS Varsha
Η νέα μυστική βάση INS Varsha, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Ινδίας, θα φιλοξενήσει τον στόλο των πυρηνικών υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων, επιτρέποντας στην Ινδία να ενισχύσει την αποτροπή της έναντι της Κίνας. Η στρατηγική αυτή είναι απαραίτητη λόγω των συνεχών συνοριακών εντάσεων στα Ιμαλάια που ξεκίνησαν από τον πόλεμο του 1962.
Σε αντίθεση με τα συμβατικά υποβρύχια, τα πυρηνικά υποβρύχια της Ινδίας είναι λιγότερο ευάλωτα σε αιφνιδιαστικές επιθέσεις, καθώς δεν χρειάζεται να ανεβαίνουν στην επιφάνεια για επαναφόρτιση των μπαταριών τους. Αυτό τα καθιστά ιδανικά για αποστολές μακράς διάρκειας, ενισχύοντας την ικανότητά τους να λειτουργούν ως αξιόπιστοι φορείς πυρηνικών πυραύλων.
Προκλήσεις και αδυναμίες του Ινδικού στόλου
Παρά τα σημαντικά επιτεύγματα, τα «μικρού μεγέθους» πυρηνικά υποβρύχια της Ινδίας, με εκτόπισμα 6.000 τόνων, παραμένουν μικρότερα και λιγότερο ισχυρά σε σχέση με τα αντίστοιχα υποβρύχια άλλων ναυτικών δυνάμεων, όπως αυτά της Κίνας. Η Κίνα, για παράδειγμα, διαθέτει πυρηνικά υποβρύχια μεγαλύτερου βεληνεκούς και πιο ισχυρά συστήματα παράδοσης πυρηνικών όπλων.
Το Arighat είχε καθυστερήσει να τεθεί σε πλήρη λειτουργία, καθώς ξεκίνησε δοκιμές στη θάλασσα το 2022, παρόλο που είχε κατασκευαστεί ήδη από το 2017. Οι αρχικές προσδοκίες ήταν ότι θα διέθετε έναν ισχυρότερο αντιδραστήρα και μεγαλύτερο αριθμό πυραύλων, ωστόσο τα τελικά χαρακτηριστικά του υποβρυχίου παρέμειναν τα ίδια με του Arihant.
Παρά αυτές τις αδυναμίες, το Arighat διαθέτει ορισμένες τεχνολογικές βελτιώσεις, όπως καλύτερη ακουστική απόσβεση για μεγαλύτερη απόκρυψη και αποτελεσματικότητα σε τακτικές επιχειρήσεις. Η αναβάθμιση αυτή αποτελεί μέρος της στρατηγικής της Ινδίας για τη δημιουργία μιας αξιόπιστης και ισχυρής πυρηνικής δύναμης στη θάλασσα.
Συγκριτικά με την κίνα
Η Κίνα διατηρεί μια ισχυρή πυρηνική παρουσία στην περιοχή του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού. Με μεγαλύτερης εμβέλειας πυραύλους και περισσότερα υποβρύχια, η Κίνα έχει ένα σαφές πλεονέκτημα έναντι της Ινδίας όσον αφορά την ικανότητα επίθεσης σε απομακρυσμένους στόχους. Παράλληλα, η στενή συμμαχία της Κίνας με το Πακιστάν, έναν από τους κύριους αντιπάλους της Ινδίας, αυξάνει περαιτέρω τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το ινδικό ναυτικό.
Ακόμα και με την προσθήκη του Arighat, η Ινδία δεν διαθέτει ακόμα τον απαραίτητο αριθμό υποβρυχίων για να διασφαλίσει μια συνεχή παρουσία στη θάλασσα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Τουλάχιστον τρία υποβρύχια απαιτούνται για να διασφαλιστεί ότι ένα βρίσκεται πάντα στη θάλασσα, ενώ η ιδανική δύναμη θα περιλάμβανε ακόμα περισσότερα υποβρύχια για την αποφυγή προβλημάτων λόγω συντήρησης ή πιθανών απωλειών στη μάχη.
Η ανάγκη για περαιτέρω εξέλιξη
Αν και το Arighat μπορεί να εξαπολύσει πυραύλους K-15, το βεληνεκές τους είναι περιορισμένο στα 750 χιλιόμετρα, καθιστώντας αδύνατη την επίθεση σε στρατηγικούς στόχους στην Κίνα από τον Ινδικό Ωκεανό. Ωστόσο, οι τέσσερις πυραύλοι μεσαίου βεληνεκούς K-4 που μεταφέρει το Arighat μπορούν να καλύψουν μεγαλύτερες αποστάσεις, έως και 2.500 μίλια, επιτρέποντας την επίθεση σε βασικούς στόχους στην Κίνα.
Παράλληλα, η Ινδία ετοιμάζεται να εντάξει στο ναυτικό της το νέο, μεγαλύτερο υποβρύχιο S4 Aridaman, με δυνατότητα μεταφοράς περισσότερων και ισχυρότερων πυραύλων.
Στο μέλλον, η Ινδία αναμένεται να κατασκευάσει το πρώτο από τα τέσσερα υποβρύχια S5, τα οποία θα είναι σημαντικά μεγαλύτερα και θα έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς έως και 16 πυραύλων K-6 μεγαλύτερου βεληνεκούς.
Προκλήσεις για την Ινδία
Παρόλο που το ινδικό ναυτικό προχωράει με τα σχέδια για την κατασκευή περισσότερων υποβρυχίων, το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η ανάπτυξη ενός πυρηνικού αντιδραστήρα μεγαλύτερης ισχύος που θα είναι αρκετά συμπαγής και αθόρυβος για τα νέα υποβρύχια. Το Ινδικό Κέντρο Ατομικής Έρευνας έχει προχωρήσει σε σχεδιασμούς για έναν τέτοιο αντιδραστήρα, αλλά ακόμα δεν έχει κατασκευαστεί ένα πρωτότυπο.
Η Ινδία, μέσω της ανάπτυξης των υποβρυχίων της, στοχεύει στη δημιουργία μιας ισχυρότερης αποτρεπτικής δύναμης που θα μειώσει την ανισορροπία που υφίσταται αυτήν τη στιγμή με την Κίνα. Με τη βελτίωση των πυραυλικών δυνατοτήτων και τη ναυπήγηση νέων, μεγαλύτερων υποβρυχίων, η χώρα ελπίζει να ενισχύσει την αμυντική της θέση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς οι γεωπολιτικές εντάσεις στην Ασία και οι διαμάχες στα σύνορα της Ινδίας με την Κίνα και το Πακιστάν συνεχίζονται.
Αν και η Κίνα παραμένει ισχυρότερη στις πυρηνικές της δυνατότητες, το ινδικό ναυτικό κάνει σταθερά βήματα προς την ανάπτυξη ενός αξιόπιστου στόλου πυρηνικών υποβρυχίων, ικανού να υποστηρίξει την αμυντική της στρατηγική. Τα νέα προγράμματα της Ινδίας για την κατασκευή μεγαλύτερων και πιο ισχυρών υποβρυχίων, όπως τα S4 και S5, αποτελούν κεντρικό κομμάτι αυτής της στρατηγικής.
Τέλος, το δόγμα No-First Strike και από τις δύο πλευρές παρέχει ένα πλαίσιο αποτροπής, αλλά η αβεβαιότητα που συνοδεύει τέτοιες πολιτικές κάνει την ισχυροποίηση της αποτρεπτικής δύναμης της Ινδίας ακόμα πιο σημαντική. Αν η Ινδία καταφέρει να ισορροπήσει τις πυρηνικές δυνατότητες με την Κίνα, αυτό θα μειώσει τον κίνδυνο πολέμου και θα ενισχύσει την ασφάλεια στην περιοχή, καθιστώντας έναν πυρηνικό πόλεμο μεταξύ των δύο χωρών ακόμα πιο αδιανόητο.
