Άρθρο της Μαρίας Παπαδοπούλου.
Όσο περίεργο και αν φαντάζει, ακόμη και πριν τη γέννηση του ένα μωρό αναγνωρίζει τη φωνή της μαμάς του, σύμφωνα με τελευταίες έρευνες.
Επιστήμονες σημείωσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι, όταν ένα μωρό ακούει τον καρδιακό παλμό της μητέρας του, επιταχύνεται ο δικός του καρδιακός παλμός, ενώ επιβραδύνεται, όταν ακούει τη φωνή μίας άλλης γυναίκας.
Κάτι τόσο φυσικό και καθημερινό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως η ομιλία και οι καρδιακοί παλμοί της μητέρας, μπορεί να επηρεάσει βαθύτατα τις κοινωνικές συναλλαγές και τις γνωστικές λειτουργίες του ανθρώπου. Ας σκεφτούμε μόνο ότι, όταν μία εγκυμονούσα μιλάει με κανονική ένταση φωνής, δηλαδή περίπου 60-65 decibel, η ομιλία της εντός της μήτρας ελαττώνεται κατά 8 decibel περίπου, ενώ οποιουδήποτε άλλου που μιλάει ελαττώνεται κατά 22 decibel. Επομένως, η επιρροή της μαμάς είναι καθοριστική, διότι οι γλωσσολογικές πληροφορίες που μεταφέρονται μέσω εκείνης δε συγκρίνονται με κανενός άλλου ανθρώπου.
Τα νεογέννητα προτιμούν να ακούν τη φωνή της μητέρας τους, παρά τη φωνή μιας άλλης γυναίκας, ακόμα και όταν λένε και οι δύο τα ίδια λόγια. Αυτό σημαίνει ότι το μωρό όταν βρίσκεται στη μήτρα, έχει καταγράψει κάποιες ακουστικές ενδείξεις που προσδιορίζουν τη φωνή της μαμάς.
Το «άδικο» της φύσης είναι ότι δε συμβαίνει το ίδιο και για τον πατέρα. Το νεογέννητο δηλαδή δε θα προτιμήσει να ακούσει τη φωνή του πατέρα του από τη φωνή ενός άλλου άνδρα, όταν και οι δύο λένε τα ίδια λόγια. Βέβαια, αυτή η «αδικία» οφείλεται στο γεγονός ότι ο άνδρας δεν κυοφορεί και επομένως δε βρίσκεται σε άμεση αλληλεπίδραση με το παιδί του.
Μπαμπάδες, μη μου μελαγχολείτε… Θα υπάρξουν δεκάδες λόγοι, κατά τη διάρκεια της ζωής του παιδιού σας, που θα σας προτιμήσουν…
Επίσης, ενδιαφέρον είναι ότι, όταν ένας τυχαίος ομιλητής αφηγείται δύο αποσπάσματα, από τα οποία το ένα το έχει αφηγηθεί η μητέρα κατά τη διάρκεια της κύησης, το νεογέννητο θα προτιμήσει τους ήχους του αποσπάσματος, που έχει ήδη αφηγηθεί η αγνή μανούλα του. Αυτό το στοιχείο είναι καθοριστικό, διότι αντιλαμβανόμαστε ότι τα νεογέννητα έχουν αποκτήσει κάποια γνώση ήδη από την ενδομήτρια ζωή τους μέσω των ακουστικών ιδιοτήτων των ήχων της ομιλίας της μητέρας τους. Κοινώς, θυμούνται αυτά που έχουν ακούσει ως έμβρυα. Και κυρίως, θυμούνται τη μαμά. Γι’αυτό το λόγο το μωρό θα αντιδράσει διαφορετικά στους λεκτικούς ήχους που η μητέρα έχει ήδη παράγει, απ’ ό,τι σε ήχους που η μητέρα παράγει για πρώτη φορά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά, όταν η δίχρονη κόρη μου ήταν κάποια στιγμή απαρηγόρητη, της ψέλλισα αυθόρμητα στο αυτί ένα τραγούδι που συνήθιζα να της λέω, όταν την είχα στην κοιλιά μου, και προς έκπληξή μου διαπίστωσα ότι την ηρέμησε σχεδόν μαγικά… Δοκιμάστε το! Πετυχαίνει…
Είναι γεγονός ότι το μωρό είναι εξοικειωμένο ήδη προγεννητικά με τη μαμά του, έχει αναμνήσεις και έχει ανάγκη από αυτές τις αναμνήσεις, για να νιώθει ασφαλές. Πριν καν καταλάβει μία γυναίκα ότι είναι έγκυος, ο εγκέφαλος του παιδιού της έχει αρχίσει ήδη να διαμορφώνεται. Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι καθοριστική για τον άνθρωπο, διότι οι ρίζες της ανθρώπινης συμπεριφοράς αρχίζουν να αναπτύσσονται μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη σύλληψη, όσο κι αν αυτό ακούγεται απίστευτο. Οι άνθρωποι, λοιπόν, που θα αποφασίσουν να ενώσουν το DNA τους και να φέρουν έναν καινούργιο άνθρωπο στον κόσμο, θα πρέπει να θυμούνται ότι η ψυχοσύνθεση της μητέρας και ο τρόπος ζωής της κατά τη διάρκεια της κύησης, θα επηρεάσει βαθύτατα το “είναι” του παιδιού τους.
