Η Αυστραλία δαπανά κατά αναλογία 714 δολάρια ανά άτομο για τους δρόμους που χρησιμοποιούνται για μεταφορικά μέσα κάθε χρόνο, αλλά μόλις 90 σεντς πηγαίνουν για υποδομές σε δρόμους που προορίζονται για το περπάτημα, την ποδηλασία και τις μετακινήσεις ατόμων με αναπηρίες.
Τι μπορείτε να αγοράσετε με 90 σεντς;
Όχι πολλά—ίσως μια μπανάνα. Δυστυχώς, αυτό είναι το ποσό που έχει επενδύσει η αυστραλιανή κυβέρνηση ανά άτομο ετησίως για το περπάτημα, την ποδηλασία και την αναπηρική μετακίνηση τα τελευταία 20 χρόνια. Πώς θα άλλαζε η ζωή των Αυστραλών αν αυτό το ποσό αυξανόταν;
Η κατάσταση στην Αυστραλία και το εξωτερικό
Από το 2008 έως το 2028, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δαπάνησε 384 εκατομμύρια δολάρια για επενδύσεις σε ενεργές μεταφορές:
- 40 εκατομμύρια δολάρια για υποδομές ποδηλασίας το 2008
- Εκτιμώμενα 60 εκατομμύρια δολάρια στο σχέδιο Perth City Deal για τη γέφυρα Boorloo και το σχέδιο μεταφορών του CBD το 2018
- 144 εκατομμύρια δολάρια για τη γέφυρα Kangaroo Point στο Μπρίσμπεϊν
- Εκτιμώμενα 40 εκατομμύρια δολάρια στο πρόγραμμα Pinch Points το 2020 για τις οδούς Oxford Street και Doncaster Avenue στην ανατολική Σίδνεϊ
- 100 εκατομμύρια δολάρια για το εθνικό Ταμείο Ενεργών Μεταφορών, που ανακοινώθηκε το 2024 και θα διατεθεί από το 2025 έως το 2028.
Συνολικά, περίπου 714 δολάρια ανά άτομο δαπανώνται ετησίως για τους δρόμους, εκ των οποίων τα 90 σεντς είναι απλώς ψίχουλα. Ακόμα και αν δεν θέλετε να περπατήσετε, να ποδηλατήσετε ή να χρησιμοποιήσετε αναπηρικό αμαξίδιο, θα πρέπει να σας ενδιαφέρει, καθώς η μείωση της οδήγησης ωφελεί όλους, συμπεριλαμβανομένων των άλλων οδηγών, οι οποίοι επωφελούνται από τη μείωση της κυκλοφορίας.
Ως αποτέλεσμα της υπερβολικής επένδυσης στην κατασκευή δρόμων για αυτοκίνητα, η Αυστραλία έχει τον μικρότερο αριθμό πεζών διαδρομών σε 15 συγκρίσιμες χώρες στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Οι δείκτες ποδηλασίας είναι εξίσου απογοητευτικοί.
Γιατί να επενδυθούν περισσότερα χρήματα στο περπάτημα και την ποδηλασία;
Η χρήση του δρόμου είναι εγγενώς επικίνδυνη—πέρυσι στην Αυστραλία, περισσότεροι από 1.300 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στους δρόμους, δηλαδή πάνω από 25 άτομα την εβδομάδα. Η κατοχή αυτοκινήτου μπορεί επίσης να είναι δαπανηρή, γεγονός που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για όσους παλεύουν με το υψηλό κόστος ζωής.
Η τυπική αυστραλιανή οικογένεια δαπανά το 17% του εισοδήματος της για μεταφορές, με την κατοχή αυτοκινήτου να αντιπροσωπεύει το 92,5% αυτού του ποσού, σε σύγκριση με το 7,5% για τις δημόσιες συγκοινωνίες.
Πολλοί Αυστραλοί νιώθουν υποχρεωμένοι να έχουν αυτοκίνητο για να μετακινούνται, επομένως η επένδυση σε πεζοδρόμια και δημόσιες συγκοινωνίες παρέχει τη δυνατότητα στους ανθρώπους την επιλογή να μετακινούνται φθηνότερα και με περισσότερη ασφάλεια.
Η κυκλοφοριακή συμφόρηση επιδεινώνεται στις περισσότερες μεγάλες πόλεις και δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε με περισσότερους ή φαρδύτερους δρόμους. Περίπου τα δύο τρίτα των διαδρομών στις πόλεις μας θα μπορούσαν οι άνθρωποι να τις διανύσουν με τα πόδια, με αναπηρικό αμαξίδιο ή με ποδήλατο με το μειονέκτημα ότι θα ξοδεύουν περισσότερο χρόνο, αλλά αυτές οι ταχύτερες διαδρομές με αυτοκίνητο προκαλούν συμφόρηση στους δρόμους.
Μια κύρια πηγή εκπομπών ρύπων στην Αυστραλία προέρχεται από την οδήγηση. Αν περισσότερος κόσμος ένιωθε ασφαλής να περπατήσει, να ποδηλατήσει ή να χρησιμοποιήσει δημόσιες συγκοινωνίες, θα μειωνόταν αυτή η σημαντική πηγή βλαβερών εκπομπών.
Υπάρχει επίσης μια ισχυρή οικονομική λογική. Η κυβέρνηση της Νέας Νότιας Ουαλίας έχει εκτιμήσει ότι κάθε χιλιόμετρο που περπατά κάποιος ωφελεί την εθνική οικονομία κατά 6,30 δολάρια, ενώ κάθε χιλιόμετρο ποδηλασίας ωφελεί την οικονομία κατά 4,10 δολάρια.
Αυτό σημαίνει ότι απλά περπατώντας 500 μέτρα για να πάτε στα τοπικά καταστήματα και επιστρέφοντας πάλι με τον ίδιο τρόπο, εξοικονομείτε περίπου 6 δολάρια, ενώ ποδηλατώντας 5 χιλιόμετρα για να πάτε στη δουλειά και πίσω, εξοικονομείτε 41 δολάρια.
Από που μπορεί να βρεθεί αυτή τη χρηματοδότηση;
Η ανακατεύθυνση χρηματοδότησης από τον τρέχοντα προϋπολογισμό των δρόμων έχει νόημα, καθώς η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που περπατούν, ποδηλατούν και χρησιμοποιούν αναπηρικά αμαξίδια μειώνει την πίεση στο σύστημα μεταφορών (σκεφτείτε την κυκλοφορία κατά τις σχολικές διακοπές).
Αυτή είναι μια δημοφιλής πρόταση. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα των Αυστραλών υποστηρίζουν την ανακατεύθυνση χρηματοδότησης από τους δρόμους προς τις υποδομές πεζών και ποδηλατών. Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι πολλοί Αυστραλοί υποστηρίζουν την κατασκευή περισσότερων διαδρομών για πεζούς και ποδηλάτες στις περιοχές τους.
Αυτό δεν είναι ένα κομματικό ζήτημα: όλοι οι Αυστραλοί σε όλες τις κοινότητες θα ωφεληθούν, συμπεριλαμβανομένων των οδηγών που θα αντιμετωπίσουν λιγότερη κυκλοφορία και θα απολαύσουν περισσότερη διαθεσιμότητα χώρου στάθμευσης. Δυστυχώς, οι ανούσιες λύσεις συνεχίζουν να αποσπούν την προσοχή μας από την επίλυση των ριζικών αιτίων των προβλημάτων μας.
Για παράδειγμα, το να λέμε στους ανθρώπους να πηγαίνουν στην εργασία τους με το ποδήλατο, χωρίς να τους παρέχουμε ασφαλή χώρο για να το κάνουν, δεν έχει νόημα.
Τι θα μπορούσε να μας προσφέρει μια επένδυση 15 δολαρίων ανά άτομο;
Η επένδυση 15 δολαρίων ανά Αυστραλό ετησίως θα δημιουργούσε ένα καλύτερο δομημένο περιβάλλον για το περπάτημα, την ποδηλασία ή την αναπηρική μετακίνηση και θα προσέφερε σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη.
Αν αυτή η επένδυση συνδυαζόταν με χρηματοδότηση 50:50 (όπως συχνά συμβαίνει με τα έργα μεταφορών) σε μια δεκαετία, θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τέσσερα εθνικά έργα που έχουν ήδη επιλεγεί στη λίστα προτεραιοτήτων υποδομών της Αυστραλίας για τις μεγαλύτερες πρωτεύουσες: Σίδνεϊ, Μελβούρνη, Περθ και Μπρίσμπεϊν.
Θα μπορούσε επίσης να χρηματοδοτήσει έως και 15 περιφερειακές πόλεις για να κατασκευάσουν ολοκληρωμένα δίκτυα. Για παράδειγμα, το Wagga Wagga είναι έτοιμο να ολοκληρώσει την κατασκευή ενός δικτύου 56 χιλιομέτρων από διαδρομές για πεζούς και ποδηλάτες. Ως αποτέλεσμα, οι χρήστες αυτού του δικτύου είναι 3,7 φορές πιο πιθανό να πληρούν τις οδηγίες φυσικής δραστηριότητας σε σύγκριση με εκείνους που δεν το χρησιμοποιούν.
Μια τέτοια επένδυση θα μπορούσε επίσης να χρηματοδοτήσει υποστηρικτικές πρωτοβουλίες, όπως επιδοτήσεις για ηλεκτρικά ποδήλατα, οι οποίες έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά δημοφιλείς τόσο στην Κουίνσλαντ όσο και στην Τασμανία.