Oι Overkill αποτελούν για μένα μία από τις 2-3 θετικές εκπλήξεις στον ευρύτερο χώρο του metal τα τελευταία χρόνια. Ποτέ δεν ήμουν φαν τους, όπως γενικότερα πιστός οπαδός του… παραδοσιακού thrash του 1980. Όμως, άρχισα να παρακολουθώ πιο στενά τους τύπους μετά το πρώτο σοκ που έπαθα με το Ironbound, πριν από περίπου δύο χρόνια. Πιστεύω πως ήταν η στιγμή που μαζί με το Blood Of The Nations των Accept, έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα σεόλους τους «δεινόσαυρους» του χώρου, να ανανεωθούν προς το καλύτερο κι αν δεν μπορούν να μας αδειάσουν τη γωνιά.
Mε μια μίνι εισαγωγή το άλμπουμ ξεσπά σαν καταιγίδα, μέσω του εναρκτήριου κομματιού, του Come And Get It. H πορεία των νέων Overkill (κάτι σαν νέος Πανιώνιος, ένα πράγμα…) συνεχίζεται ολόφρεσκη και επιθετική ακολουθώντας την επιτυχημένη συνταγή του Ironbound. Ενα κράμα thrash, groove, heavy και progressive metal, σε χτυπά με ταχύτητα σφαίρας στην καρδιά. Φουλ επίθεση thrash και groove με πολλά heavy στοιχεία, κάτι που διακρίνεται πεντακάθαρα στο Εlectric Rattlesnake. To κομμάτι από τη μέση και έπειτα αλλάζει πλεύση και ρυθμό με έντονη prog διάθεση, ενώ οι… Megadeth εμφανίζονται στο πεντάλεπτο και μετά ξανά progressive. Aσύλληπτο κομμάτι πραγματικά.
Το γκρουπ βρήκε την πηγή της νεότητας και μας ποτίζει με το νερό της. Oι συνθέσεις και η εκτέλεση μοσχοβολούν υγεία, κέφι και ανανέωση, κάτι που λείπει από τα περισσότερα γκρουπ της εποχής κι όχι μόνο.
Η φωνή του Εllsworth είναι μοναδική και μ’ εκστασιάζει ακόμη πιο πολύ όταν σε πολλά κομμάτια, όπως το Black Daze, βγάζει αυτή την ιδιαίτερη SAXONίλα. Ο DD Verni κεντάει στο μπάσο, όπως γενικότερα όλο το γκρουπ. Το παιχνίδι που κάνουν στο Drop The Hammer Down δεν έχει προηγούμενο. Ακούστε πως μεταμορφώνουν και απογειώνουν ένα στεγνό thrash κομμάτι. Αυτό που έλεγα στην αρχή, δηλαδή.
Οι επιρροές και τα ακούσματά τους δεν κρύβονται (και για ποιο λόγο άλλωστε). Στο 21th Century Man πρωταγωνιστούν ξανά οι… Megadeth, όπως και στο επόμενο Old Wounds, New Scars, το οποίο κάνει το γούφερ να υποφέρει πραγματικά.
Οι Αμερικανοί τόλμησαν το 2010 και επισφράγισαν αυτή τη μετάλλαξη φέτος, με το Εlectric Age. Υποκλίνομαι στο μεγαλείο του νέου ήχου τους, της αναγέννησής τους, της προσαρμογής τους στη νέα εποχή. Το συγκεκριμένο άλμπουμ πιάνει το metal από το χεράκι και σαν μεγάλος θείος, το πάει μία μικρή βολτούλα στην αιωνιότητα. Το Electric Age (όπως και το Ironbound) πρέπει να το πάρουν όλοι οι λάτρεις του σκληρού ήχου, όλοι οι λάτρεις της καλής μουσικής, διότι οι Overkill 27 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, παίζουν πλέον διαστημική μουσική. Πενήντα και πλέον λεπτά (τόσο διαρκεί το άλμπουμ) ανεβάζουν το metal πολλά σκαλιά. Κι όπως λέει ο Ellsworth, ένα δευτερόλεπτο πριν τελειώσει το νέο αυτό έπος: Goodnight!
Track list:
- Come and Get It
- Electric Rattlesnake
- Wish you were Dead
- Drop the Hammer
- Save Yourself
- Black Daze
- 21st Century Man
- Old Wounds, New Scars
- All Over but the Shouting
- Good Night
Το άλμπουμ κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα μόνο στη special edition (κασετίνα με DVD) και σε λίγες μέρες θα έρθει και η απλή (λεφτά είναι αυτά…)
