Σήμερα θέλω να σου μιλήσω για ένα πολύ σοβαρό θέμα. Σήμερα, θέλω να σου μιλήσω για Video Games. Εάν νομίζεις ότι αστειεύομαι , επειδή λόγου χάρη πιστεύεις ότι τα παιχνίδια είναι ένα θέμα ανάξιο λόγου , ένα θέμα που δεν ταιριάζει σε σοβαρούς ανθρώπους (όπως εσύ σεβαστέ μου αναγνώστη) τότε είμαι σίγουρος ότι θα βρεις τα παρακάτω στοιχεία πολύ ενδιαφέροντα :
- To 2013 ο συνολικός τζίρος που έκαναν όλες οι ταινίες που γυρίστηκαν στο Hollywood ήταν 11 δισεκατομμύρια δολάρια.
- Την ίδια χρονιά το video game “Grand Theft Auto 5″ έκανε εισπράξεις 1,1 δισεκατομμύρια δολάρια, και το video game “Call of Duty: Ghosts” σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια. . To MMORPG “War of Warcraft” έχει κάνει μέχρι σήμερα συνολικές εισπράξεις 10 δισεκατομμύρια ευρώ
- Σύμφωνα με την Gartner ο συνολικός τζίρος της βιομηχανίας ηλεκτρονικών παιχνιδιών για το 2013 ήταν 93 δισεκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή 9 φορές μεγαλύτερος από τον τζίρο όλου του Hollywood
Σου έφτιαξα ένα ωραίο infographic για να κατανοήσεις καλύτερα τα παραπάνω στοιχεία διότι όπως έλεγε και ο Donald Duck , “μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις”. Δες λοιπόν μια εικόνα.
Τώρα που συμφωνήσαμε ότι τα video games είναι μια σοβαρή υπόθεση, άφησε με τώρα να σου διηγηθώ και την υπόλοιπη ιστορία.
Το παραμύθι μας ξεκινάει τριάντα χρόνια πριν, στην μακρινή Αγγλία. όταν το BBC (δηλαδή -σου θυμίζω- η αντίστοιχη Εγγλέζικη ΕΡΤ ) σε συνεργασία με την επίσης Αγγλική “Acorn Computers” σχεδίασαν και παρουσίασαν έναν 8-bit Home Computer που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της πληροφορικής στην Γηραιά Αλβιώνα . O υπολογιστής αυτός ήταν ο θρυλικός BBC Micro , το άπιαστο όνειρο για όλους εμάς που γεννηθήκαμε εκεί που φυτρώνει φλισκούνι και άγρια μέντα αλλά που , αλίμονο, δεν φυτρώνει επιχειρηματικότητα
Το BBC Micro δεν δημιουργήθηκε τυχαία. To BBC Micro, ήταν το αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας “Εθνική Πρόγραμμα για Δεξιότητες στην Χρήση Μικροϋπολογιστών” και σύντομα σχεδόν κάθε Εγγλέζικο σχολείο είχε και από έναν BBC Micro. H Αcorn στο peak της παραγωγής της, εξόπλιζε 40.000 σχολεία την εβδομάδα , όλα με υπολογιστές BBC Micro Model B ,
Θέλω να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να καταλάβεις καλά αυτό που μόλις σου έγραψα:
Το 1981 , η “εγγλέζικη ΕΡΤ “σε συνεργασία με την Εγγλέζικη κυβέρνηση , κατανοώντας ότι το έθνος πρέπει άμεσα να αποκτήσει αληθινές δεξιότητες στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές κατασκεύασε έναν πρωτοποριακό ηλεκτρονικό υπολογιστή από το μηδέν και ένα λειτουργικό σύστημα από το μηδέν.
Φαντάζομαι πως συμφωνείς ότι η φράση-κλειδί στην παραπάνω πρόταση είναι το “αληθινές δεξιότητες”. Κατά την διάρκεια του μαθήματος, τα παιδιά δεν διδάσκονταν “επεξεργασία κειμένου” σε κάποιον text word proccessor της εποχής ή για να είμαι ακριβέστερος , δεν διδάσκονταν μόνο αυτό :
Το όραμα της πρωτοβουλίας του BBC δεν ήταν να φτιάξουν μια νέα γενιά δακτυλογράφων. Τα παιδιά διδάσκονταν κάτι πολύ σημαντικότερο. Διδάσκονταν προγραμματισμό. Διδάσκονταν όπως είπαμε, Αληθινές Δεξιότητες : Σε παρακαλώ πολύ, κράτησε το αυτό στο μυαλό σου , θα σου φανεί χρήσιμο σε λίγο.
Είμαστε πλέον στο 1982 , δηλαδή, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του BBC Micro . Δύο νεαροί 17χρονοι φοιτητές, κάτοχοι BBC Micro, ο David Braben και ο Ian Bell γνωρίζονται στο προαύλιο του Jesus College στο Cambridge (μην ξεχνάς! Αληθινές Δεξιότητες!) . Έτσι απλά, κάπου εκεί στο Cambridge , σε κάποιο διάλειμμα , γεννήθηκε ή ιδέα για ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια στην ιστορία των Home Computers. Το “Elite”.
Ω , το Elite. Δεν ξέρω εάν είσαι αρκετά μεγάλος για να θυμάσαι το Elite.
Το Elite είναι ένα τρισδιάστατο διαστημικό παιχνίδι. Παίζεις τον ρόλο του Commander Jameson και η περιπέτεια ξεκινάει στον διαστημικό σταθμό Lave. Έχεις στην διάθεση σου ένα μικρό εμπορικό διαστημόπλοιο με ελαφρύ οπλισμό και εκατό νομισματικές μονάδες – credits. To πως θα εξελιχτεί από εκεί και πέρα η ιστορία εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα διότι το παιχνίδι είναι open ended – δεν έχει υπόθεση.
Μπορεί για παράδειγμα, να επιλέξεις να κάνεις νόμιμο εμπόριο μεταξύ πλανητών και να ακολουθήσεις την αρχαιότερη εμπορική μέθοδο πλουτισμού: Αγόρασε φθηνά – πούλα ακριβά . Μπορεί όμως, να προτιμήσεις το λαθρεμπόριο , με στόχο τα μεγάλα κέρδη αλλά παίρνοντας και τα ανάλογα ρίσκα .
Μπορεί να προτιμήσεις να γίνεις πειρατής , μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα. Το Elite εξελίσσεται σε ένα τεράστιο σύμπαν αποτελούμενο από οκτώ διαφορετικούς γαλαξίες με τον κάθε γαλαξία να έχει 256 διαφορετικά ηλιακά συστήματα και τους αντίστοιχους κατοικήσιμους πλανήτες. Κάθε πλανήτης έχει διαφορετικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά, διαφορετικό επίπεδο τεχνολογικής εξέλιξης, διαφορετικό επίπεδο αγροτικής ανάπτυξης. Κάθε πλανήτης είναι διαφορετικός.
Όσο το παιχνίδι εξελίσσεται εξοπλίζεις το σκάφος σου με καλύτερα όπλα , συστήματα αυτόματου docking στον διαστημικό σταθμό, επιπλέον κινητήρες που αντλούν ενέργεια από την επιφάνεια του Ήλιου, ισχυρότερες ασπίδες. Ξεκινάς με τον χαρακτηρισμό “Harmless- ακίνδυνος” , ένα μικρό ψαράκι σε ένα σύμπαν γεμάτο καρχαρίες και στόχος σου είναι να γίνεις κάποτε ο καλύτερος. Να γίνεις ένας από τους “Elite”.
Αλλά ακόμα και όταν πάρεις τον πολύτιμο χαρακτηρισμό , το Elite δεν έχει τέλος και συνεχίζεται – όπως η ζωή. Και μην το ξεχνάς, το Elite ήταν ένα παιχνίδι που φτιάχτηκε χωρίς χρήματα, από δύο παιδιά και με μόνο εργαλείο έναν BBC Micro , ήταν δηλαδή ο καρπός της εμπνευσμένης πρωτοβουλίας της Βρετανικής κυβέρνησης και του BBC.
Το να γράψει κάποιος ένα παιχνίδι σαν το Elite σε έναν υπολογιστή που έχει μόνο 32 kb μνήμης (δηλαδή διακόσιες πενήντα χιλιάδες φορές λιγότερη μνήμη από ένα Laptop που αγοράζεις από το Πλαίσιο με 600 ευρώ) είναι σαν να προσπαθείς να σκαλίσεις τον κολοσσό της Ρόδου με μια οδοντογλυφίδα.
Παρόλα αυτά ο Ian και ο David τα κατάφεραν. Το παιχνίδι γράφτηκε σε Assembly επειδή ούτε ένα byte από τα συνολικά 14 kilobytes που είχε διαθέσιμα το BBC Micro δεν έπρεπε να πάει χαμένο σε περιττά πράγματα , ούτε καν για τα ονόματα των πλανητών. Έτσι, ο David έγραψε κάποιες συναρτήσεις που “βάφτιζαν” με μαθηματικό τρόπο τους 2048 πλανήτες του παιχνιδιού και τους έδιναν όνομα, περιγραφή και τεχνολογικό υπόβαθρο.
Χρειάστηκε βέβαια να αλλάξει κάπως μια συνάρτηση όταν παρατήρησαν ότι ένας από τους πλανήτες είχε λάβει το (μαθηματικά γενημμένο) όνομα Arse, (δηλαδή η εγγλέζικη λέξη για εκείνο το σημείο εκείνο του σώματος μας που όταν είναι εξαιρετικά… φαρδύ θεωρούμαστε εξαιρετικά …τυχεροί). Είναι δύσκολο να απαριθμήσει κανείς σε πόσα πράγματα πρωτοπόρησε το Elite, τριάντα χρόνια πριν την σημερινή εποχή.
Να αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα , το ήταν ένα από τα πρώτα παιχνίδια που είχε τρισδιάστατα γραφικά και επιπλέον το πρώτο παιχνίδι στο οποίο χρησιμοποιήθηκαν wireframe μοντέλα με hidden lines removal.
Οι μήνες προχωρούσαν και είπαμε : Ούτε ένα byte μνήμης δεν έπρεπε να πάει χαμένο επειδή όσο η ανάπτυξη του παιχνιδιού προχωρούσε , τόσο η διαθέσιμη μνήμη τελείωνε. Ο κώδικάς για το τρισδιάστατο radar στο κάτω μέρος της οθόνης γράφτηκε τις τελευταίες μέρες ανάπτυξης του παιχνιδιού και χρησιμοποίησε τα ελάχιστα byte που είχαν μείνει διαθέσιμα. Η συνολική μνήμη που καταλάμβανε το τελικό παιχνίδι ήταν περίπου ένα εκατομμύριο φορές μικρότερη από την μνήμη που καταλαμβάνει, για παράδειγμα, το τελευταίο Call of Duty.
To Elite ήταν ένας πραγματικός προγραμματιστικός άθλος , αλλά ήταν και κάτι παραπάνω. O David και ο Ian , οι δύο νεαροί φοιτητές του Cambridge , δημιούργησαν από το μηδέν ένα νέο είδος ηλεκτρονικών παιχνιδιών , τα 3d space trading games. Όπως ήταν φυσικό, το Elite έκανε πάταγο. Στις αρχές τις δεκαετίας του ’80 υπήρχαν λιγότεροι από 10.00.000 8-bit home computers παγκοσμίως , κι όμως το Elite πούλησε συνολικά σχεδόν 700.000 αντίτυπα.
Η επίδραση όμως του Elite στο gaming industry δεν είχε να κάνει μόνο με τις πωλήσεις του. Σε μια εποχή που το πολυπλοκότερο παιχνίδι ήταν το Pacman , το Elite ήταν ένας κανονικός κόσμος μέσα στον οποίο μπορούσες να ζήσεις και να κάνεις ότι εσύ ήθελες, χωρίς score, χωρίς levels, χωρίς bosses , χωρίς προκαθορισμένο σενάριο. Όπως και στην πραγματική ζωή δηλαδή. Εάν δεν έτυχε να ζήσετε την εμπειρία του να παίζεις Elite πίσω στο μακρινό 1985, φοβάμαι ότι τα λόγια δεν είναι αρκετά για να το περιγράψουν.
Θα ήθελα να συνοψίσουμε λίγο όσα είπαμε μέχρι τώρα, έτσι για να σε βοηθήσω να δεις την συνολική εικόνα. Σου έφτιαξα ένα ακόμα γράφημα.
Δεν θέλω να με παρεξηγήσεις. Με αυτά που λέω, δεν υπονοώ ότι το Elite είναι υπεύθυνο για την έκρηξη του κλάδου των video games. Λέω όμως ότι παιχνίδια όπως το Elite, μαζί με δεκάδες άλλα πρωτοποριακά παιχνίδια στην τριαντάχρονη πορεία του κλάδου έβαλαν τα θεμέλια για την σημερινή ηγετική θέση του Gaming στον χώρο της διασκέδασης. Και οι ηγετικές θέσεις χρειάζονται ανθρώπους-ηγέτες και ανθρώπους-δημιουργούς.
Νομίζω πως η καλύτερη δυνατή επένδυση που μπορεί να κάνει η Ελλάδα τώρα είναι να λειτουργήσει με τον ίδιο τρόπο που λειτούργησε το BBC τότε , έστω και με τριάντα χρόνια καθυστέρηση. Μέχρι σήμερα, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αρκείται στο να δημιουργεί χειριστές Word και Excel και να παρέχει γενικές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις βασικού προγραμματισμού , και αυτές μόνο στην 3η Λυκείου.
Μπορούμε άραγε να κάνουμε κάτι παραπάνω από το να εκπαιδεύουμε δακτυλογράφους ; Μπορούμε να εμπνεύσουμε μια ολόκληρη γενιά παιδιών να ασχοληθούν με τον προγραμματισμό;
Μπορούμε να βάλουμε στόχο , ο επόμενος David Braben και ο επόμενος Ian Bell να είναι Έλληνες; Μπορεί η επόμενη επανάσταση στο Gaming, το επόμενο Elite, να είναι Ελληνικό; Η μήπως είμαστε καταδικασμένοι να πουλάμε αιωνίως Ήλιο και Θάλασσα στους David Braben αυτού του κόσμου και να παρηγορούμαστε με όμορφα λόγια σαν εκείνα του Ελύτη “Αν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.”
Την Ξαναφτιάχνεις;
