Τρίτο μέρος για τον πράσινο γίγαντα Shrek, ο οποίος αφού μας πρωτοσυστήθηκε ως ένα ξιπασμένο ogre, μέσω των δύο προηγούμενων μερών της τριλογίας (πλέον) των Shrek movies έδειξε ότι είναι ηρωικός, ατρόμητος, εραστής και φτιαγμένος για μεγάλα, «πράσινα», πράγματα, βοηθούμενος πάντα από την καλή του Φιόνα, τον φίλο του Γάιδαρο, τον Παπουτσωμένο Γάτο και τους υπόλοιπους χαρακτήρες του μυθικού του κόσμου.
Στο τρίτο (και μετριότατο κατά τον Τάκη μέρος) ο Shrek θέλει να αποφύγει τους βασιλικούς μπελάδες και αναλαμβάνει να φέρει πίσω τον βασιλικό ανιψιό, για να γλυτώσει την αγγαρεία της θέσης και τις υποχρεώσεις που αυτή εμπεριέχει. Παράλληλα η αγαπημένη του μένει έγκυος (δεν θέλω ούτε να σκεφτώ με ποιον τρόπο. Είπαμε γλυκούλης ο Shrek, αλλά οκ) και τα μπλεξίματά του πολλαπλασιάζονται. Θα τα καταφέρει; Ε, ξέρετε πολλές φορές που ένα πράσινο ogre απέτυχε σε κάτι;
Η αλήθεια είναι ότι τα δύο πρώτα μέρη του Shrek είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία γιατί κατάφεραν να ανανεώσουν ένα χώρο ο οποίος ήταν πάρα πολλά χρόνια βαλτωμένος, όπως και το πατρικό του χαρακτήρα στην πρώτη ταινία. Το παραμύθι με τις ενήλικες αναφορές, κέρδισε ανήλικο και ενήλικο κοινό, καθώς και κριτικούς, καθώς προσέφερε ένα απενοχοποιημένο, αν και λίγο βλάσφημο και κάφρικο fun (ποιος δεν θυμάται τα string) του Πινόκιο και έτσι η εμπορική επιτυχία αλλά και συνάμα το ολίγον τι ξεχείλωμα του franchise ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένα. Με το δεύτερο μέρος να είναι καλύτερο από το πρώτο και με το τρίτο να είναι πολυαναμενόμενο για το φετινό καλοκαίρι, ας πάρουμε μια πρώτη γεύση μέσα από το soundtrack της ταινίας.
Μαζί με τις συγκεκριμένες ταινίες, τα soundtrack των δύο προηγούμενων μερών συγκαταλέγονται σίγουρα στα αγαπημένα μου. Οι λόγοι; Διάφοροι. Για αρχή θα έπρεπε να υπογραμμίσω πως όπως στην ταινία, έτσι και στα soundtrack, οι επιλογές των τραγουδιών καθορίζονται από αυτήν την αίσθηση του απενοχοποιημένου fun που περιέγραψα παραπάνω.
Τουτέστιν κλασικά (ή και λιγότερο κλασικά) rock κομμάτια αναμειγνύονταν με εύθυμες, σατυρικές pop στιγμές και έφτιαχναν ένα μείγμα αρκούντως καλοκαιρινό και σαφέστατα διασκεδαστικό. Ιδιαίτερα τα κομμάτια στα οποία οι χαρακτήρες/ηθοποιοί της ταινίας έπαιρναν το μικρόφωνο (και ειδικά όταν μιλάμε για την καταπληκτική φωνή του Eddie Murphy) τα αποτελέσματα ήταν ξεκαρδιστικά και απίστευτα.
Η ίδια λοιπόν λογική εμποτίζει και το ost του τρίτου μέρους, ανακατεύοντας κάποια σύγχρονα κομμάτια, με κάποια κλασικά και κάποια πιο εύθυμα, κατασκευάζοντας και πάλι ένα τρελό ψηφιδωτό, πάνω στο οποίο θα παρακολουθήσουμε για τρίτη φορά τους μπελάδες του Shrek.
Από την γλυκερή μελαγχολία των κομματιών των Eels και του Harry Chapin και τον κλασικό δυναμισμό των Led Zeppelin και των Ramones, μέχρι τον παραμυθορομαντισμό του Live And Let Die (ναι αυτό που έχουν διασκευάσει και οι Guns n Roses, στην αυθεντική του όμως εδώ εκτέλεση), μέχρι τους φρενήρεις ρυθμούς των νεότατων και υπέροχων (ακούστε το ντεμπούτο τους asap) Wolfmother, το soundtrack του Shrek the Third έχει όλα αυτά στα οποία μας είχε συνηθίσει.
Ο rock εγγενής χαρακτήρας του επενδύεται με μια ρομαντική (θυμηθείτε τα σκηνικά του διαρκώς ερωτύλου Shrek και θα καταλάβετε τόσο τον λόγο, όσο και το συναίσθημα των κομματιών) και φτιάχνουν ένα δισκάκι ενδιαφέρον, που όμως χάνει στα σημεία από τους προκατόχους του, καθώς είναι λιγότερο εμπνευσμένο σε επιλογές και λιγότερο αυθάδες σε διασκευές.
Το ost του Shrek the Third συνεχίζει την κληρονομιά του βασιλικού (πλέον) πράσινου τέρατος, αλλά μας παρουσιάζεται λιγάκι μουδιασμένο. Όμορφο, αλλά κατώτερο των περιστάσεων, ενδεχομένως όπως και η ταινία.
- Βαθμολογία: 7/10
Shrek the Third: Soundtrack Track Listing
- Royal Pain – Eels
- Do You Remember Rock and Roll Radio? – The Ramones
- Immigrant Song – Led Zeppelin
- Barracuda – Fergie
- Live and Let Die – Wings
- Best Days – Matt White
- Joker and the Thief – Wolfmother
- Other Ways – Trevor Hall
- Cats in the Cradle – Harry Chapin
- Losing Streak – Eels
- What I Gotta Do – Macy Gray
- Thank Youyou (Falettinme Be Mice Elf Again) – Performed by Eddie Murphy and Antonio Banderas
- Final Showdown – Performed by Maya Rudolph and Rupert Everett
- Score Cue – Written by Harry Gregson-Williams