Ένας Αμερικανός ναύαρχος προτείνει τη χρήση χιλιάδων drones για να αποκρούσει μια πιθανή κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν. Ωστόσο, η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό το ιδανικό σενάριο προστασίας της περιοχής.
Το γεγονός ότι η Ουκρανία μπορεί να αντισταθεί στον αριθμητικά ανώτερο ρωσικό στρατό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη χρήση drones. Αναμένεται επίσης να παίξουν κεντρικό ρόλο στην τρέχουσα εισβολή στην περιοχή του Κουρσκ.
Στρατηγοί του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ θέλουν να εφαρμόσουν αυτό το μοντέλο και σε μια άλλη πιθανή σύγκρουση: δηλαδή σε μια ενδεχόμενη κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν.
Όπως αναφέρει το περιοδικό Wired, ο ναύαρχος Samuel Paparo, διοικητής της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού, πρότεινε να γεμίσει ο εναέριος χώρος στα Στενά της Ταϊβάν με drones. Επί της ουσίας θέλει να μετατρέψει τον εναέριο χώρο σε μια «μη επανδρωμένη κόλαση» για τον εχθρό εάν τολμήσει να κάνει οποιαδήποτε εχθροπραξία σε τούτη την περιοχή και μάλιστα πρότεινε μεταξύ άλλων να χρησιμοποιηθούν ακόμη και απόρρητα συστήματα όπλων.
Κεντρικό ρόλο στην υπεράσπιση της άμυνας με drones παίζουν η συνεργασία και η αυτονομία: μικρότερα drones θα αναζητούν αυτόνομα στόχους για πυραύλους ή άλλα εχθρικά drones. Με αυτόν τον τρόπο, θα επιχειρηθεί τουλάχιστον να ελαττώσει σημαντικά την κινέζικη υπεροχή στον αέρα, ακόμα και να δυσκολέψει στο μέγιστο δυνατό μια πιθανή απόβαση του κινεζικού στρατού.
Αν και ο αμερικανικός στρατός χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια drones στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του, ωστόσο κατά το παρελθόν βασιζόταν κατά κύριο λόγο σε μεγάλα μοντέλα. Ακόμα και τα μικρά μοντέλα όπως το Switchblade είναι ακριβά, ενώ οι δυνατότητες παραγωγής είναι σχετικά μικρές. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί σε ποιο βαθμό οι ιδέες του Paparo είναι τεχνικά εφικτές.
Επιπλέον είναι προφανές ένα ακόμη πρόβλημα: οι ΗΠΑ δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να παράγουν τέτοια drones σε τεράστιο αριθμό.
Απουσία μαζικής παραγωγής
Ένας λόγος για την επιτυχημένη χρήση drones από την πλευρά της Ουκρανίας είναι ο μεγάλος αριθμός τους. Φέρεται να έχουν παραγγελθεί ένα εκατομμύριο μονάδες μη επανδρωμένων εναέριων αεροσκαφών για το 2024. Η Ουκρανία βασίζεται εν μέρει στην εγχώρια παραγωγή και εν μέρει σε εμπορικά μοντέλα – ενώ παράλληλα αναπτύσσει συνεχώς νέες παραλλαγές.
Ακριβώς εδώ, οι στρατιωτικοί αναλυτές βλέπουν την αδυναμία της αμερικανικής στρατηγικής: οι ΗΠΑ έχουν βασιστεί υπερβολικά σε λίγους αξιόπιστους μεγάλους προμηθευτές. Επομένως, δεν είναι αυτή τη στιγμή σε θέση να παράγει drones σε μεγάλη κλίμακα.
Επιπλέον, τα αμερικανικά drones είναι εξαιρετικά ακριβά. Αυτό αποδεικνύεται και από μια πρόσφατη πώληση όπλων στην Ταϊβάν που περιλαμβάνει περίπου 1.000 μονάδες “loitering munition” (291 ALTIUS 600M-V και 720 Switchblade 300). Το κόστος μαζί με τα συστήματα ελέγχου, ανέρχεται περίπου σε 360 εκατομμύρια δολάρια.
Στόχος είναι να αλλάξει αυτή η κατάσταση με διάφορα εξατομικευμένα στρατιωτικά προγράμματα, όπως το Replicator Initiative, τα οποία προορίζονται για να αναπτύξουν αυτόνομα drones για χρήση σε θαλάσσιες, χερσαίες και εναέριες επιχειρήσεις.
Σε αυτά τα προγράμματα θα συμμετάσχουν και προμηθευτές εκτός των μεγάλων εταιρειών όπως η Lockheed-Martin ή η Raytheon, και διάφορες μικρές εταιρείες, κάτι που θα βοηθήσει στη μείωση του χρόνου ανάπτυξης και παράδοσης των drones.
Ωστόσο, πρέπει ακόμα να βρεθεί μια λύση για ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα: τα εξαρτήματα για φθηνά drones προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από την Κίνα.