Στο ταξίδι της Ζωής, της παρούσας μας ενσάρκωσης μας, θα συμβιώσουμε, θα επικοινωνήσουμε, θα πραγματοποιήσουμε συναλλαγές με άλλους συνανθρώπους μας…
Η Αστρολογία, είναι η μέθοδος που μπορεί να μας βοηθήσει στο να κατανοήσουμε τι ζητάμε και μάλιστα όχι μόνον στατικά αλλά με δυναμική στο χωροχρόνο, να μας βοηθήσει να συμπεριφερθούμε με τέτοιον τρόπο ώστε να αμβλύνουμε εντάσεις και να δώσει μία προβολή στην πορεία μίας οιαδήποτε σχέσης.
Αναμφισβήτητα με κάποιους θα αναπτύξουμε ισχυρούς δεσμούς, έντονα συναισθηματικούς –με οιαδήποτε μορφή συναισθήματος (αγάπης, έρωτα, μίσους, θυμού, αγανάκτησης) ενώ με άλλους θα έχουμε απλή μορφή επικοινωνίας. Κάποιες σχέσεις σε οιαδήποτε μορφή είναι απαραίτητες στο ταξίδι της ψυχής μας για να λάβουμε τις απαραίτητες εμπειρίες – τα καρμικά ίσως μαθήματα….
Οπότε ίσως και να είναι φαινομενικά και επώδυνες. Το εάν επαναλαμβάνουμε «επώδυνες» σχέσεις… σίγουρα δεν φταίνε οι άλλοι παρά εμείς! Που δεν αντιλαμβανόμαστε το «μάθημα» οπότε μένουμε μετεξεταστέοι για να το επαναλάβουμε ξανά και ξανά μέχρι να το κατανοήσουμε από διαφορετικούς «καθηγητές» με τις ανάλογες σημειώσεις τους.
Συχνά εμείς οι Αστρολόγοι ακούμε σύγχρονες έννοιες από συμβουλευόμενους που δεν έχουν κατανοήσει το Εγώ τους για Μαλακομαγνήτη, Πουτανομαγνήτη και άλλα σύνθετα…
Εκείνη την ώρα… την/τον κοιτάς στα μάτια… και σταματάς την ανάλυση του Χάρτη της σαν να την/τον αφήνεις να καταλάβει μήπως τελικά τα γουστάρει αυτά που περνάει; Μήπως τελικά της/του αρέσει να θυματοποιείτε; Μήπως τελικά είναι προτιμότερη η δυστυχία και η γκρίνια απ’ την ευτυχία; Απ’ την ολοκλήρωση;
Μεγάλη λέξη ψελλίζεις…. Κοιτώντας το Χάρτη και τα μάτια του / της…. Όπως και τα χείλη που ψελλίζουν τις ανοησίες. Πάντα φταίνε οι άλλοι!!!! Ποτέ ο εαυτός μας!!!
Μήπως τελικά έλκουμε ότι μας αξίζει; Μήπως τελικά μας αρέσει να ζούμε μέσα σε προβλήματα με «μισούς» ανθρώπους; Με ανθρώπους χωρίς σεβασμός στον εαυτό τους; Μήπως τελικά είμαστε άξιοι της Μοίρας μας; Μήπως μας αρέσει να μοιρολογούμε να παίζουμε το θεατράκι μας και να ρίχνουμε ευθύνες στη μάνα μας, στο μπατζανάκη της συμπεθέρας του περιπτερά του γείτονα; Στον εκάστοτε σύντροφό μας.
Έχουμε αναρωτηθεί ποιες είναι οι επιλογές μας; Οι αρχικές μας εκτιμήσεις πριν λασπολογήσουμε τους άλλους και συγκεκριμένα αυτούς που «αγαπήσαμε;.
Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να κάνει λάθη ακόμα και κατ’ επανάληψη σε επιλογές ανθρώπων. Συνειδητοποιημένα όμως αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του. Αναλαμβάνοντας το ρίσκο της βιωματικών εμπειριών που χρειάζονται στη ζωή του… ή ακόμα και των εμπειριών σε άτομα για να μπορεί να ανιχνεύσει, εξερευνήσει, εξετάσει εκείνον αλλά και τους άλλους.
Χρήσιμες οι εμπειρίες! Πολύτιμος σύμβουλος τα διδάγματα αρκεί να κατανοήσουμε πρώτα ποιοι είμαστε; Τι θέλουμε; Και ποιες οι επιλογές μας;
Μήπως μας αρέσεις η απόρριψη ίσως ..λέω ίσως επειδή έχουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση; Μήπως τελικά αναζητάμε τη δυστυχία γιατί μας αρέσει να κλαιγόμαστε και να έχουμε θέμα προς τους άλλους –φίλους, γνωστούς, συγγενείς- λόγω έλλειψης άλλων θεμάτων με ουσία; Μήπως νομίζουμε πως η ίντριγκα , το παρασκήνιο και άλλες μπούρδες θα δώσουν νόημα στη ζωή μας και στη χλωμή μας πραγματικότητα.
Αν θέλουμε είμαστε σε θέση να αλλάξουμε αρκετά τη ζωή μας έλκοντας τους αντίστοιχους ανθρώπους. Αρκεί να πιστέψουμε πως αξίζουμε αλλά και θέλουμε κάτι καλύτερο. Αρκεί να μην είμαστε δεκτικοί στου …ότι κάτσει, στου ..έτυχε χωρίς να το καταλάβουμε και άλλες καταστάσεις που δηλώνουν την ανευθυνότητα προς τη ζωή μας.
Το να είναι κανείς υπεύθυνος προς τις κατευθύνσεις του, το να έχει προσωπικούς στόχους θέσει στη ζωή του, να αγαπάει τον εαυτό του και να τον σέβεται, αλλά και να έχει σεβασμό στην Τρισυπόστατη ύπαρξή του –Ψυχή, Πνεύμα, Σώμα- είναι τα απαραίτητα στοιχεία για να έλξει αντίστοιχους ανθρώπους….
Εάν θέλετε λοιπόν να στρώσετε τη ζωή σας και να ζήσετε ευτυχισμένοι, να δεχθείτε αγάπη, να ζήσετε στιγμές χαράς διώξτε τα ακατάλληλα πρόσωπα απ’ τη ζωή σας όπως πετάτε τα σκουπίδια απ’ το σπίτι σας…
Γελάστε καλώντας με αυτόν τον τρόπο το Καλό στη Ζωή σας, γυρίστε πλάτη σε εκείνους πους προσπαθούν να πάρουν ενέργεια χωρίς να δώσουν, μην περιμένετε την εκδίκηση χάνοντας χρόνο και κυρίως ενέργεια σε ανθρωποειδή… Δώστε το τέλος χωρίς δισταγμό γιατί πρέπει να μάθετε να κλείνετε μισάνοιχτες πόρτες εάν θέλετε η ζωή σας να ανοίξει μία καινούργια και να μην μπάζει… Το τέλος… συχνά ηχεί φριχτό στο άκουσμα του μα απαραίτητο καθώς χωρίς τέλος δεν μπορεί να υπάρξει καινούργια αρχή…
Δώστε την ευκαιρία σε εσάς να γνωρίσετε τους εαυτούς σας και το τι ακριβώς ζητάτε απ’ τους άλλους…και χαμογελάστε με τα καμώματα και τις επιλογές σας…
