Ακολουθεί μια διαφορετική πρόταση που δεν έχει να κάνει με συνηθισμένες περιστάσεις, δηλαδή πεζοπορία στο άγριο τοπίο του Ακρωτηρίου Μαλέας που εκ των πραγμάτων είναι ένα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον που θα ήθελες να κατοικήσεις εκεί για πάντα.
Είμαι κάτι παραπάνω από πεπεισμένος, πως ακόμη κι αν δεν είσαι λάτρης αυτών των καταστάσεων, ό,τι αν σου δινόταν η ευκαιρία να βρεθείς σε τούτη την θεσπέσια περιοχή, έστω και για λίγες ώρες , θα το έπραττες με συνοπτικές διαδικασίες, κάνοντας αποτοξίνωση από την τσιμεντούπολη των αστικών πόλεων της Ελλάδας.
Ένα πέτρινο και ένα απολιθωμένο δάσος, το αθάνατο νερό, πειρατές, ένα μονοπάτι και ένα θαλάσσιο πέρασμα το οποίο τρέμουν γενιές και γενιές ναυτικών. Πάνω που είχα αρχίσει να βαριέμαι, βρήκα ένα σωρό λόγους να ταξιδέψω νότια αυτό το Σαββατοκύριακο. Οι παλιοί έλεγαν «Μαλέαν δε κάμψας, επιλάθου των οίκαδε», δηλαδή: αν περάσεις από τον Μαλέα, μπορείς να ξεχάσεις το σπίτι σου. Καθόλου υπερβολική ρήση, αφού ο βυθός του «Ξυλοχάφτη» έχει να επιδείξει μια πλούσια συλλογή από ναυάγια.
Ξεκινήσαμε από τη Νεάπολη, εφοδιασμένοι με τρόφιμα, νερό και μπόλικο κουράγιο. Θα το χρειαζόμασταν. Το μονοπάτι προς το μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης είναι απότομο και τραχύ σε κάποια σημεία. Ο κύριος Μηνάς, κάτοικος ενός μικρού χωριού, του Αγίου Νικολάου, «χρωματίζει» τη βόλτα με θρύλους, παραδόσεις και ιστορίες για σπάνιους θησαυρούς που κρύβονται μες σε σπηλιές.
Αλλά και για ένα νερό… που χαρίζει αιώνια ζωή. Πριν παρατήσουμε τα αυτοκίνητα, σταματάμε για να φωτογραφίσουμε ένα μοναδικό φαινόμενο στις παρυφές των βουνών Κρίθινα και Κοντοβίγλι. Τεράστιες πέτρες δίνουν την αίσθηση ότι κατρακυλούν προς τη θάλασσα. Το ύψος τους ξεπερνά τα δύο και τρία μέτρα, και δεν μπορείς παρά να αναρωτιέσαι αν ο Μικ Τζάγκερ και η παρέα του πέρασαν κάποιο καλοκαίρι στα μέρη αυτά προτού καταλήξουν στο όνομα rolling stones με το οποίο κυριάρχησαν στη ροκ σκηνή τις μετέπειτα δεκαετίες…
Η σημερινή άγονη γη κάποτε φιλοξενούσε ένα φοινικόδασος. Και γράφω «φιλοξενούσε», γιατί για αδιευκρίνιστους λόγους εξαφανίστηκε. Η φύση, όμως, φρόντισε να αφήσει αποτυπώματα και στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας, όπου επιβιώνει ένα απολιθωμένο δάσος με όρθιους κορμούς δέντρων ηλικίας περίπου δύο εκατομμυρίων ετών!
Στην ευρύτερη περιοχή του Μαλέα ένα δίκτυο μονοπατιών συνολικού μήκους 90 χιλιομέτρων καλωσορίζει τους λάτρεις της πεζοπορίας. Εμείς επιλέγουμε εκείνο που θα μας οδηγήσει στο ακρωτήρι. Το τοπίο είναι άγριο και όσο προχωράμε τόσο ωριμάζουν μέσα μας τα ένστικτα του φόβου και της αυτοσυντήρησης. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έχασαν τη ζωή τους ψάχνοντας για θησαυρούς πειρατών και για εκείνο το περίφημο αθάνατο νερό. Ναι, κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στο ακρωτήρι του Μαλέα ρέει το νερό που θεραπεύει… το νερό που σε κρατάει πάντα νέο. Και πάνω που αναρωτιόμασταν πώς θα γίνει να γεμίσουμε ένα μπουκαλάκι, ο ήλιος, η κούραση και μια απότομη κατάρρευση ηλεκτρολυτών οδήγησε ένα από τα μέλη της παρέας (εμένα δηλαδή) σε απώλεια αισθήσεων.
Ύστερα από μία ώρα πεζοπορίας, η Μονή της Αγίας Ειρήνης επιτέλους αποκαλύπτεται. Διακόσια πενήντα πλοία περνούν κάθε μέρα από αυτό το σημείο. Κανένα δεν ξεχνά να ευχαριστεί με μια χαιρετούρα, με μια προσευχή, την προστάτιδα του περάσματος που τους προφύλαξε από την οργή του Μαλέα. Και να βρίσκαμε αθάνατο νερό, δεν θα σας το έλεγα. Είναι στη φύση του ταξιδιώτη κάποια πράγματα να τα φυλά για τον εαυτό του. Αν θέλετε όμως, μπορώ να σας πω πώς ξόδεψα μέσα σε λίγους μήνες έναν ολόκληρο θησαυρό που ξέθαψα πριν από περίπου τρεις αιώνες!
Ακρωτήριο Μαλέας πληροφορίες
Το Ακρωτήριο Μαλέας, (γνωστό και παραδοσιακά ως Καβομαλιάς ή Κάβο Μαλιάς) είναι ένα ακρωτήριο που βρίσκεται στο νότιο άκρο μιας μικρής χερσονήσου στα νοτιοανατολικά της απέραντης στεριά της Πελοποννήσου, απέναντι από το μικρό νησί της Ελαφονήσου. Επίσης είναι το δεύτερο νοτιότερο σημείο στην ηπειρωτική Ελλάδα μετά το Ακρωτήριο της Ταινάρου. Έχει έναν από τους μεγαλύτερους φάρους στη Μεσόγειο Θάλασσα, ο οποίος μάλιστα αποτελεί και τουριστικό αξιοθέατο για τους λάτρεις του συγκεκριμένου είδους που σπεύδουν να φωτογραφηθούν μαζί του.
Ωκεανογραφικά, το ακρωτήριο είναι το παραδοσιακό όριο μεταξύ του Αιγαίου στα ανατολικά και του Ιονίου στα δυτικά. Ωστόσο, σύμφωνα με την οριοθέτηση του Διεθνούς Υδρογραφικού Οργανισμού, βρίσκεται εξ ολοκλήρου στο Αιγαίο Πέλαγος.
Διοικητικά, το Ακρωτήριο Μαλέα ανήκει στο νομό Λακωνίας και στο Βοιών ή Βάτικα. Η Νεάπολη είναι η πιο σημαντική πόλη της χερσονήσου.
Η ιστορία του Ακρωτηρίου Μαλέας
Στην κλασική αρχαιότητα, ήταν ένα πολύ πολυσύχναστο μέρος όπου στάθμευαν τα πλοία που κατέφθαναν σε αυτή την περιοχή, και παράλληλα θεωρούνταν μια από τις πιο σημαντικές διαδρομές για να διασχίσει κάποιος τη Μεσόγειο από τα βορειοανατολικά προς τα δυτικά.
Η σπουδαιότητα του ακρωτηρίου μειώθηκε σημαντικά μετά το άνοιγμα της διώρυγας της Κορίνθου το 1893, γεγονός που κατέστησε δυνατή την παράκαμψη της Πελοποννήσου αντί να χρειαστεί κάποιος να κάνει ολόκληρο τον κύκλο προκειμένου να φτάσει στον προορισμό του. Παρ ‘όλα αυτά, συνεχίζει μέχρι και σήμερα να έχει ένα σχετικά μεγάλο επίπεδο θαλάσσιας κυκλοφορίας, λόγω της πολύ περιορισμένης χωρητικότητας του καναλιού στον Ισθμό της Κορίνθου.
Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της Ελλάδας κατά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο , οι Γερμανοί άρχισαν την κατασκευή μεγάλων αμυντικών πύργων σε όλη την επικράτεια του Ακρωτηρίου Μαλέας ούτως ούτως ώστε να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των πλοίων τους που περνούσαν από εκείνο το σημείο, έχοντας τον πλήρη έλεγχο της θαλάσσιας κυκλοφορίας. Ωστόσο, οι κατασκευαστικές εργασίες σταμάτησαν το 1944 λόγω του τέλους της κατοχής από τους ναζί.
