Το δέκατο όγδοο χτύπημα από τον 64χρονο πλέον Bruce Springsteen, είναι γεγονός. Ο «The Boss» του ροκ, επιστρέφει κεφάτος, μελωδικός και έχοντας περασμένα στη «ζώνη» του δύο όπλα. Τον Tom Morello, κιθαρίστα των Rage Against The Machine και αρκετά κομμάτια από το παρελθόν, τα οποία επανεκτελεί αν πρόκειται για δικά του ή διασκευάζει όταν «ανήκουν» σε άλλους.
Η ουσία είναι ότι ο Boss «παίζει» με τον εαυτό του και μέσα από μία ντουζίνα κομματιών, σου δημιουργεί μία ευφορία, ένα χαμόγελο, μία ελπίδα, κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει με τον καλύτερο τρόπο ο τίτλος του άλμπουμ. Oι συνθέσεις δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο, όμως είναι πολύ προσεγμένες και η πείρα του Springsteen στα φωνητικά, τις ανεβάζει ακόμη ένα επίπεδο.
Το εναρκτήριο High Hopes, διασκευή των Havalinas (μάς είναι γνωστό από το 1996 και το ΕΡ του Springsteen, Blood Brothers), είναι ένα ξέφρενο πάρτι πνευστών και εγχώρδων που σε καλωσορίζει στο άλμπουμ με ένα οικείο μεν, αλλά ξεσηκωτικό τρόπο.
Το Harry’s Place που ακολουθεί, ρίχνει τους τόνους, με ένα ανάλαφρο, σχεδόν αδιάφορο πέρασμα, που δε μου έκανε «κλικ», όμως η τάξη αποκαθίσταται αμέσως μετά, με το American Skin (41 Shots). Ενα υπέροχο, μελωδικό κομμάτι, γραμμένο το 2000, «ντυμένο» με την μαγευτική χροιά της φωνής του Springsteen και ένα ωραίο σόλο του Μorello. Eνα «κατηγορώ» κατά των αστυνομικών που γάζωσαν τον άοπλο μετανάστη Αμαντού Ντιαλό με 41 σφαίρες.
Η διασκευή του Just Like Fire Would των Αυστραλών πανκροκάδων The Saints, μάς θυμίζει έναν Springsteen από τα παλιά, αφού ο καλλιτέχνης καταφέρνει να το κάνει «δικό» του. Μια σύνθεση με ατελείωτο κέφι και το χέρι στις κιθάρες να ανεβοκατεβαίνει από τον ώμο. Ο Boss, προσφέρει απλόχερα τη χαρά μέσα από τα κομμάτια του High Hopes, έστω κι αν πρόκειται για διασκευές.
Το Down in the Hole, συνοδεύεται από μπάντζο, είναι αργό, όμως όχι κουραστικό, αλλά και να έλειπε από το άλμπουμ δεν θα χάναμε κάτι. Heaven’s Wall: ο Νότος φωνάζει παρών, με βιολιά και πολύ κέφι ξανά. Θα το ήθελα να παίζει στον γάμο μου, πραγματικά. Στο Frankie Fell in Love, διατηρούνται οι γνώριμοι ρυθμοί του Springsteen και το πάρτι συνεχίζεται.
Το This is Your Sword, δε λέει κάτι καινούριο. Θαρρείς ότι κάπου το έχω ακούσει ξανά, αλλά δε με χαλάει καθόλου. Το Hunter of Invisible Game πρόκειται για μία μπαλάντα… soundtrack με μία επιβλητική ερμηνεία και το The Ghost of Tom Joad, ανασύρεται από το παρελθόν όπως το High Hopes. Ουσιαστικά, ο Springsteen, παίρνει ένα κομμάτι του από το ομώνυμο άλμπουμ του 1995… κατ’ εικόνα και ομοίωση του Bob Dylan και το μετατρέπει σε ένα βαρβάτο ροκ άσμα, με τον Morello να ξερνάει νότες στο σόλο. Απίστευτη στιγμή!
Ο Dylan… παραμένει και στο The Wall, ενώ η αυλαία πέφτει με το Dream Baby Dream, μία ακόμη διασκευή, αυτή τη φορά των protopunk, Suicide, ίσως η χειρότερη του δίσκου, που κάλλιστα θα μπορούσε να απουσιάζει.
Εν κατακλείδι, ο Bruce Springsteen με 27 μουσικούς στο πλευρό του, δίχως να… κοπιάσει πολύ, δημιουργεί ένα πανέμορφο, κεφάτο άλμπουμ, ο Morello αφήνει το στίγμα του στα περισσότερα κομμάτια και γενικά το High Hopes αφήνει μία γλυκιά γεύση σ’ αυτούς που αγαπούν τον καλό ήχο κι όχι στους… πικρόχολους, που θα γκρινιάξουν για τις πολλές διασκευές και επανεκτελέσεις.
Track list:
- High Hopes 4:57
- Harry’s Place 4:04
- American Skin (41 Shots) 7:23
- Just Like Fire Would 3:56
- Down in the Hole 4:59
- Heaven’s Wall 3:50
- Frankie Fell in Love 2:48
- This is Your Sword 2:52
- Hunter of Invisible Game 4:42
- The Ghost of Tom Joad 7:33
- The Wall 4:20
- Dream Baby Dream 5:00
