Υποδυόμενος το βραδύγλωσσο βασιλιά Γεώργιο, τον αφανή ηγεμόνα της Βρετανίας στα χρόνια του Πολέμου, στoν Λόγο του Βασιλιά, ο πιο Βρετανός από τους σύγχρονους πρωταγωνιστές του σινεμά βαδίζει ολοταχώς προς το Hall of Fame του Hollywood, κάτι που ενδεχομένως να επιτευχθεί μία μέρα, εξαιτίας των εξαιρετικών ικανοτήτων του. Ο άνθρωπος που δεν επιθυμεί να τον αποκαλούν σταρ εξήγησε, γιατί δεν του αρέσει να είναι ξιπασμένος…
Είναι αδύνατον να μην σας προσέξει κανείς σε ένα χώρο. Είναι το ύψος σας (σ.σ. 1,91 μ.), η επιβλητικότητά σας, η αύρα του διακριτικού σταρ. Αν και αποφεύγετε να παίζετε σε μεγάλες παραγωγές…
Ίσως να μην είμαι τόσο εξαγριωμένα φιλόδοξος ώστε να θέλω να παίζω στη μια μεγάλη ταινία μετά την άλλη. Πιστεύω πως εάν υπάρχει κάτι που με αποτρέπει από το να γίνω σταρ, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω για τον εαυτό μου αυτόν τον όρο, είναι ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται κάποιοι σταρ. Δεν βρίσκω τίποτε ενδιαφέρον στο να φέρομαι σαν κωλόπαιδο όλη την ώρα, όλο ξιπασιά, όπως κάνουν διάφοροι διάσημοι ηθοποιοί. Και σιχαίνομαι ακόμη περισσότερο το πώς συμπεριφέρονται οι άλλοι άνθρωποι όταν βρίσκονται γύρω από μεγάλους σταρ.
Έχετε υποδυθεί τόσες φορές το στερεοτυπικό Εγγλέζο που σίγουρα πολύς κόσμος πιστεύει πλέον ότι κάπως έτσι είστε και στην πραγματικότητα…
Δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν, αλλά το να συναντήσει κάποιος στην πραγματική ζωή αυτό τον «τυπικό Εγγλέζο» στον οποίον αναφέρεστε είναι μάλλον δύσκολο. Από την άλλη, εάν υπάρχει κάποια ευκολία από την πλευρά μου στο να υποδύομαι αυτούς τους ρόλους, την οφείλω στην αποικιακή καταγωγή μου. Οι παππούδες μου ήταν ιεραπόστολοι, είχαν γυρίσει όλον τον κόσμο, οι γονείς μου μεγάλωσαν και οι δύο στην Ινδία, εγώ μεγάλωσα στη Νιγηρία έως τα 5 μου χρόνια…
Πλέον, για πρώτη φορά υποδύεστε τον γαλαζοαίματο: Το βασιλιά Γεώργιο ΣΤ´, στον Λόγο του Βασιλιά. Τι δυσκολίες είχε αυτός ο ρόλος;
Πολλές. Η πρώτη, και λυπάμαι που θα απογοητεύσω τους Αμερικανούς συναδέλφους της βιωματικής σχολής, είναι ότι δεν έχεις την ευκαιρία να ζήσεις με ένα βασιλιά για να μάθεις λίγα πράγματα για τη δουλειά του! Για τον Μπέρτι, έτσι τον φώναζαν στο Παλάτι, βασιστήκαμε στα ημερολόγιά του, στα οποία είχαμε πρόσβαση. Ε, λοιπόν, έχω να σας πω ότι υπήρξε ένας πολύ πνευματώδης άνθρωπος, το οποίο καταρρίπτει τη γενικότερη προκατάληψη ότι οι τραυλοί υστερούν πνευματικά. Ήταν αστείος. Και θαρραλέος, χωρίς ίσως να το ξέρει κι ο ίδιος. Ο Μπέρτι δεν προοριζόταν για βασιλιάς. Έγινε μόνον και μόνον επειδή ο αδελφός του, ο Εδουάρδος προτίμησε την Αμερικανίδα ερωμένη του από το θρόνο. Ο ρόλος, όμως, είχε και πολλές σωματικές απαιτήσεις. Λόγω της στάσης του σώματός μου στα γυρίσματα, το αριστερό μου χέρι έπαθε μια ημιπαράλυση. Ευτυχώς, κράτησε μόνον τρεις τέσσερις μέρες.
Εμφανίζεστε αδιάφορος για το ρόλο του σταρ. Ένας χαρακτηρισμός που δεν μπορείτε να αποφύγετε, όμως, είναι αυτός του sex symbol. Αυτό πώς το χειρίζεστε;
Ε, δεν είναι κι η πρώτη σκέψη μου κάθε μέρα! Αφήστε που το να παίζεις συνέχεια τον ωραίο και τον αγέρωχο καταντά βαρετό.
Δεν μπορεί να μην σας κολακεύει, όμως, το ενδιαφέρον των γυναικών…
Α, σίγουρα απολαμβάνω τα χαμόγελα από κάποιες πολύ όμορφες γυναίκες, όμως η καρδιά μου ανήκει σε μία μόνο γυναίκα: Τη Λίβια, τη σύζυγό μου. Εξάλλου, πιστεύω ότι εάν θες να παραμείνεις με σώας τα φρένας ως ηθοποιός, πρέπει να έχεις μια οικογενειακή ζωή με γερές βάσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσοι και τόσοι στο επάγγελμά μας καταλήγουν με κατεστραμμένη προσωπική ζωή. Είναι πολλοί οι πειρασμοί… Μην το παρεξηγήσετε βέβαια. Κάθε ηθοποιός θέλει να τον αγαπούν!
Έχετε υποδυθεί πολλές φορές το ρομαντικό τύπο. Είστε ρομαντικός;
Φοβάμαι ότι απέχω πολύ από να είμαι τόσο ευχάριστος και υπομονετικός όσο οι ρόλοι που υποδύομαι. Δεν είμαι αρκετά αισιόδοξος για να είμαι αθεράπευτα ρομαντικός. Ευτυχώς, υπάρχει η Λίβια! Είναι Ιταλίδα και τη διακρίνει, όπως όλους τους Ιταλούς, η ιταλική γενναιοδωρία απέναντι στη ζωή. Όταν μπαίνω σε φάση όπου λυπάμαι τον εαυτό μου, μου δίνει ένα φιλί, μου φτιάχνει μια κούπα τσάι, τα παιδιά μου τρέχουν στην αγκαλιά μου και ο κόσμος δείχνει και πάλι όμορφος…
