Σύνοψη ταινίας: Cool Hand Luke (1967)
- Σκηνοθέτης: Stuart Rosenberg
- Ηθοποιοί: George Kennedy, J.D. Cannon, Lou Antonio, Paul Newman, Strother Martin
- Είδος: Δράμα
- Έτος κυκλοφορίας: 1967
Θετικά: Πολύ καλές ερμηνείες από τους βασικούς χαρακτήρες, δυνατό σενάριο.
Αρνητικά: Κανένα.
Η αξιολόγησή μας: 4 / 5 – Αριστούργημα.
Σε τούτο το σημείο αξίζει να σημειωθεί πως ο ελληνικός τίτλος της ταινίας είναι «Ο μεγάλος δραπέτης».
Τις περισσότερες φορές, τα φιλμ που λαμβάνουν χώρα σε φυλακές είναι λίγο βαρετά. Υπάρχει δράση (συνήθως με την μορφή αχρείαστης βίας), υπάρχει ο βρώμικος κακός και ο καθαγιασμένος καλός, υπάρχει αντιπαράθεση με το διεφθαρμένο σύστημα και στο τέλος υπάρχει μια μεγαλειώδης απόδραση ή απλά ένας θρίαμβος της δικαιοσύνης για τον αδίκως καταδικασμένο ήρωα που τελικά αποφυλακίζεται. Λίγες οι εξαιρέσεις δυστυχώς, όμως όταν συμβαίνουν, μας τινάζουν τα μυαλά!
Το “Cool Hand Luke” είναι ένα τέτοιο φιλμ. Μια ταινία που λαμβάνει χώρα σε μια διεφθαρμένη αγροτική φυλακή του Νότου των ΗΠΑ. Ο λόγος όμως για τον οποίο αξίζει να την δει κανείς είναι το υπαρξιακό ταξίδι του πρωταγωνιστή. Οι αποδράσεις, τα καψόνια των δεσμοφυλάκων, το τέλος της ταινίας, όλα αυτά δεν έχουν σημασία. Η αλλαγή που γίνεται μέσα στον Λουκ (ρόλο τον οποίο ενσαρκώνει ο Paul Newman στα καλύτερα του) κατά την διάρκεια της φυλάκισής του περνάει στον θεατή σταδιακά με όμορφο μα επώδυνο τρόπο. Σε κάποιο βαθμό, θα μπορούσε να αναλογιστεί κανείς και την επίδραση του πολέμου στο άτομο, καθώς ο Λουκ είναι βετεράνος και υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει επηρεαστεί από αυτή την εμπειρία.
Το “Cool Hand Luke” προσπαθεί να μας πει ότι παρόλο που κάποια άτομα δεν μπορούν να συμμορφωθούν στους κανόνες της κοινωνίας, διατηρούν ένα ορθό αίσθημα δικαίου, και έτσι αφήνεται η υπόνοια ότι ίσως οι κανόνες έχουν κάποιο σφάλμα, ίσως η λογική να έχει παραβιαστεί. Στο χέρι μας είναι τόσο να επαναδιατυπώσουμε τους κανόνες μας (κάνοντας τους λογικότερους και ελαστικότερους) σαν κοινωνία, όσο και το να εξασφαλίσουμε ότι οι έχοντες την ευθύνη για την τήρηση τους δεν θα διαφθαρούν από την εξουσία που τους δίνεται. Ζόρικα πράγματα.
Ελπίζω να σας αρέσει…
Σημειώσεις: Ο George Kennedy κέρδισε το Όσκαρ δεύτερου ανδρικού ρόλου παίζοντας τον Ντράγκλαην. Επίσης, το λογύδριο του διευθυντή της φυλακής πέρασε στην ποπ κουλτούρα με το σαμπλάρισμα του στην αρχή του τραγουδιού “Civil War” των Guns’n’ Roses.Τέλος, το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Donn Pearce που εκδόθηκε το 1965.
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα με απόλυτη βεβαιότητα αποτελεί πολιτιστική κληρονομιά για τον παγκόσμιο κινηματογράφο, προφανώς γιατί είναι τόσο σπουδαία που δεν υπάρχει κινηματογραφοφιλος που να την παρακολούθησε και να μην αναθεώρησε τις απόψεις του αναφορικά με το τι σημαίνει ποιότητα σε ένα έργο, και μάλιστα χωρίς απαραίτητα να υπάρχουν πολλά εφέ και φανφάρες, όπως είθισται να συμβαίνει τη σημερινή εποχή μετά φιλμ της δεκάρας που επιδιώκουν να σε πείσουν ότι δήθεν μόνο το περιτύλιγμα και όχι ουσία, και κάθε τραγουδιστής γίνεται ένας ατάλαντος ηθοποιός επειδή το επιτάσσει η showbiz.
Μην ξεχνάτε πώς στο Hollywood γίνεσαι ηθοποιός Αρκεί να έχεις βγάλε δυο-τρεις δίσκους σε κάποια δισκογραφική εταιρεία για να πάρεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως έχει κάνει κατά το παρελθόν η Jennifer Lopez, ο Justin Timberlake και άλλοι πολλοί.
: Ο μεγάλος δραπέτης. Τις περισσότερες φορές, τα φιλμ που λαμβάνουν χώρα σε φυλακές είναι λίγο βαρετά. Υπάρχει δράση){kind=link}