Διαολεμένο κέφι

Άρθρο της Μαρίας Παπαδοπούλου.

Η Μαρία ως σωστή κυρία δίνει μαθήματα αισιοδοξίας (!)

Υπάρχει ένα φαράγγι στην Ευρυτανία (και συγκεκριμένα μεταξύ των χωριών Ροσκά και Δολιανά) που λέγεται «Πάντα Βρέχει».

Αν η Μαρία ήταν φαράγγι θα λεγόταν Πάντα Τρέχει (γιατί είναι μονίμως τρελαμένη από δουλειά και υποχρεώσεις) ή Πάντα Κέφι γιατί ό,τι και να συμβαίνει γύρω, πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά , δίπλα της μπορεί να το επεξεργάζεται και όχι μόνο να συνεχίζει τη μέρα της, αλλά να έχει την όρεξη να φτιάξει και τη δική σου. Δεν ξέρω αν οφείλεται στον τρυφερό, μαμαδίστικο τόνο της φωνής της (ή στο ότι μπορεί να σου δώσει στα κλεφτά κάποιο προϊόν ομορφιάς από τα ντουλάπια της) αλλά πάντα πιάνει.

Γιατί είναι αυτή που κάθε πρωί, ας είναι και Δευτέρα, θα έρθει χαμογελαστή (να έτσι, όπως στην φωτογραφία), με ένα καφέ στο χέρι (ναι, ναι όπως στην φωτογραφία) και σημαία της μία φούστα ή κάτι που σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητο (ναι, και πάλι, όπως στην φωτογραφία) και θα σου πει “καλημέρα”, τα νέα της (καλά ή άσχημα) και θα σε κάνει να ξεχαστείς.

Την ίδια στιγμή, μπορεί από το γραφείο και το κινητό της να ξεχύνεται μία λάβα από υποχρεώσεις, αλλά εκείνη παραμένει χαμογελαστή και, πάντα με ένα uber στιλ ακόμα κι αν φοράει τζιν και t-shirt. Διάολε, ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ;

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, όμως. Δεν πρόκειται για αυτούς τους τύπους με το μόνιμο χαμόγελο, που ξορκίζουν το κακό με ένα φραπέ στο χέρι και κηρύττουν “παιδιά, πάμε. Θετική ενέργεια και όλα θα πάνε καλά” #Τous_Sixainomai Η Μαρία είναι αισιόδοξη, όχι επειδή δεν έχει συναίσθηση ή πραγματικά προβλήματα, αλλά επειδή απλώς δεν μπορεί αλλιώς, πράγμα που τη βάζει άμεσα στη λίστα με τους αγαπημένους σου ανθρώπους.

Για αυτό παίρνουμε την φωτογραφία της (που δεν είναι σημερινή, αλλά από την περασμένη Πέμπτη. Και βλέπεις ε; Σωστή Κυρία) και την κολλάμε στο ψυγείο του γραφείου ώστε να μας φτιάχνει τη μέρα (και το στιλ!).