Η δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ ξεκινά με μια σειρά εκτελεστικών διαταγμάτων, πολλά από τα οποία θέτουν τις βάσεις για μια μαζική εκστρατεία γενετικής παρακολούθησης που στοχεύει τους μετανάστες.
Αυτό προκύπτει από ανάλυση του βραβευμένου δημοσιογράφου Εθνικής Ασφάλειας, Spencer Ackerman, ο οποίος αναφέρει ότι «μαζί με τον γενικό εισαγγελέα, ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας θα εκπληρώσει τις απαιτήσεις του Νόμου DNA Fingerprint Act of 2005», όπως αναφέρεται στο εκτελεστικό διάταγμα για την «Ασφάλιση των Συνόρων».
Αυτό το διάταγμα είναι ένα από τα πολλά που υπέγραψε ο Τραμπ την πρώτη μέρα της επιστροφής του στην προεδρία.
«Με άλλα λόγια», συνεχίζει ο Ackerman, «το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (DHS) και το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα δημιουργήσουν και θα διαχειριστούν μια βάση δεδομένων DNA μεταναστών».
Ανοιχτά ερωτήματα
Πολλά κρίσιμα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα: πώς θα μοιάζει αυτή η βάση δεδομένων, ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτήν, τι δεδομένα θα συλλέγονται και από ποιους. Πολλοί Αμερικανοί πολίτες δεν διαθέτουν έγγραφα που να αποδεικνύουν τη νόμιμη κατάσταση τους, όπως οι φτωχοί και οι άστεγοι. Θα συλλεχθεί και το DNA τους σε μια ανεξέλεγκτη προσπάθεια συλλογής δεδομένων που παραβιάζει τα δικαιώματα ιδιωτικής ζωής τόσο των πολιτών όσο και των μη πολιτών;
Με τους τεχνολογικούς κολοσσούς να προτείνουν στον Τραμπ δυστοπικές τεχνολογίες στα σύνορα, είναι βέβαιο ότι η προσπάθεια παρακολούθησης δεν θα είναι οικονομικά προσιτή για τους Αμερικανούς φορολογούμενους. Επιπλέον, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνοδευτεί από νέα μέτρα σκληρότητας. Εκτός από τις αναπόφευκτες διαχωρισμούς οικογενειών και την αύξηση των χαμένων παιδιών, τόσο οι νόμιμοι όσο και οι παράνομοι κάτοικοι θα αντιμετωπίσουν επιθετικές νέες προσπάθειες εσωτερικής παρακολούθησης.
«Το DHS έχει την εξουσία να χρησιμοποιήσει ‘οποιεσδήποτε διαθέσιμες τεχνολογίες και διαδικασίες’ για να ελέγξει τις ‘ισχυριζόμενες οικογενειακές σχέσεις’ των μεταναστών με ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες», προειδοποιεί η ανάλυση του Ackerman. «Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται απλώς για μια εισβολή στην ιδιωτική ζωή πέρα από τα σύνορα, αλλά και για μια ευκαιρία κέρδους για εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης και βιομετρικών δεδομένων».
Ιστορικό και συνέπειες
Ο Ackerman, ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας του Guardian που κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τη δημοσιογραφία δημόσιας υπηρεσίας το 2014, έχει παρατηρήσει ότι η ρητορική που χρησιμοποιείται στα διατάγματα του Τραμπ αντανακλά ασαφείς οδηγίες εθνικής ασφάλειας από την εποχή του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας.
Για παράδειγμα, το διάταγμα «Προστασία του Αμερικανικού Λαού από την Εισβολή» αναφέρει ότι «πολλοί από αυτούς τους αλλοδαπούς που βρίσκονται παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν σημαντικές απειλές για την εθνική ασφάλεια και τη δημόσια ασφάλεια, διαπράττοντας φρικτές και αποτρόπαιες πράξεις εναντίον αθώων Αμερικανών».
«Άλλοι εμπλέκονται σε εχθρικές δραστηριότητες», συνεχίζει το διάταγμα, «συμπεριλαμβανομένης της κατασκοπείας, της οικονομικής κατασκοπείας και των προετοιμασιών για δραστηριότητες σχετικές με την τρομοκρατία».
Για τον Ackerman, αυτή η τελευταία πρόταση είναι εντυπωσιακή, καθώς οι «δραστηριότητες σχετικές με την τρομοκρατία» δεν έχουν οριστεί. Ασαφώς διατυπωμένα προεδρικά διατάγματα όπως αυτό είναι κρίσιμα, καθώς επιτρέπουν σε υπηρεσίες όπως η NSA ή το DHS να λειτουργούν χωρίς επίβλεψη — χτίζοντας το αμερικανικό κράτος παρακολούθησης μεταξύ των γραμμών.
Παρόλο που η δύναμή τους αυξάνεται υπό τον Τραμπ, αυτοί οι μηχανισμοί παρακολούθησης δεν είναι κάτι καινούριο. Ο Ackerman σημειώνει ότι το μέτρο για τη συλλογή DNA μεταναστών φαίνεται να «θυμίζει τη βάση βιομετρικών δεδομένων που δημιουργήθηκε κατά τη διοίκηση Μπους για τους μουσουλμάνους ταξιδιώτες, γνωστή ως NSEERS», μια εξίσου ανησυχητική στιγμή στην αμερικανική ιστορία στην οποία βασίζονται μερικά από τα εκτελεστικά διατάγματα του Τραμπ.
Η προσέγγιση του Μπάιντεν
Πιο πρόσφατα, η προσέγγιση του Μπάιντεν στην κρίση της μετανάστευσης ήταν επίσης δυναμική, εν μέρει χάρη στην εφαρμογή CBP One της Υπηρεσίας Τελωνείων και Συνοριακής Προστασίας, η οποία ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2020. Το 2023, αυτή η εφαρμογή έλαβε μια αμφιλεγόμενη ενημέρωση: ένα σύστημα λοταρίας βίζας για τους μετανάστες που επιθυμούν να προγραμματίσουν συνάντηση για επεξεργασία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η εφαρμογή συνοδεύτηκε από σοβαρά ζητήματα απορρήτου, μεταξύ των οποίων η συλλογή βιομετρικών δεδομένων και δεδομένων γεωεντοπισμού των αιτούντων για την επεξεργασία των υποθέσεών τους. Αντί να διαγραφούν αυτά τα δεδομένα μετά την επεξεργασία ενός ατόμου, όπως ισχυρίζεται η TSA, το DHS τα συλλέγει σε δύο ομοσπονδιακές βάσεις δεδομένων — το Σύστημα Επαλήθευσης Ταξιδιώτη και το Αυτοματοποιημένο Σύστημα Στοχοποίησης.
Η εφαρμογή CBP One έχει από τότε κλείσει από τον Τραμπ, ακυρώνοντας χιλιάδες ραντεβού και αφήνοντας τους αιτούντες στα σύνορα, αλλά τα προσωπικά δεδομένα που συλλέχθηκαν πιθανότατα εξακολουθούν να κρατούνται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Επίσης, έχει αναφερθεί ότι, από το 2020, το DHS έχει ήδη συλλέξει δεδομένα από πάνω από 1,5 εκατομμύρια μετανάστες που διασχίζουν τα σύνορα στο Σύστημα Συνδυασμένου Δείκτη DNA. Αυτό το πρόγραμμα συλλογής DNA παρουσιάζεται ως δείκτης επιβολής του νόμου — αν και η συλλογή περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που έχουν μόνο διατεθεί διοικητικά και δεν έχουν ποτέ κατηγορηθεί για έγκλημα.
Πολλοί μετανάστες αναφέρουν ότι δεν ενημερώθηκαν για τη συλλογή DNA, πιστεύοντας ότι τα δείγματα DNA ήταν ιατρικές διαδικασίες, παρά τις εσωτερικές οδηγίες του DHS που υποχρεώνουν τη γνωστοποίηση.
Συμπέρασμα
Ενώ ο Τραμπ δεν είναι ο μόνος εκλεγμένος αξιωματούχος που πιέζει για τη συλλογή DNA όλων των εισερχόμενων μεταναστών, η επιρροή του σίγουρα θα έχει τη μεγαλύτερη επίδραση, καθώς οι διορισμένοι του διαμορφώνουν τις υπηρεσίες τους σύμφωνα με τη δυστοπική του εικόνα. Η δημιουργία μιας βάσης δεδομένων DNA μεταναστών εγείρει σοβαρά ζητήματα σχετικά με την ιδιωτικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και η συνέχιση αυτής της πολιτικής θα μπορούσε να έχει μακροχρόνιες συνέπειες για την κοινωνία και την αμερικανική δημοκρατία.
