Και ενώ το ένα συμβάν διαδέχεται το άλλο, μία μερίδα του κόσμου παρακολουθεί τις εξελίξεις με τρομερή αφοσίωση σε αυτό που λέγεται “ενημέρωση” μέσα από Ελληνικά Μ.Μ.Ε, προσπαθώντας να αποκτήσει μια γρήγορα εύκολη άρτια γνώμη που θα του επιτρέψει να εισχωρήσει στη ροή μιας “επίκαιρης” συζήτησης, να σηκώσει έξυπνα το φρύδι, να γνέψει με νόημα την αλήθεια.
Έχουμε πολύ πλάκα τελικά! Όχι ότι στο μυαλό μου δεν κάνω διαχωρισμούς ή ότι ο αισθητήρας του να διακρίνω το ψευδές από το πραγματικό ενδιαφέρον χάλασε, όχι. Απλά τώρα που μεγαλώνω, δεν ξέρω σαν κάτι να μην εξελίσσεται αναμενόμενα, και αντί να αναισθητοποιούμαι σταδιακά με μοναδικό λόγο ύπαρξης την πάρτη μου, γίνομαι πιο ευερέθιστη και απαιτητική με τους ανθρώπους.
Μου την δίνει ρε παιδί μου που, ο κόσμος δεν την ψάχνει, που τρώει ό,τι του πλασάρουν και με οποιονδήποτε τρόπο. Έχουμε καταντήσει να δεχόμαστε και να επεξεργαζόμαστε είδηση από τηλεοπτικό magazino Ψ’ κατηγορίας. Συζητήσεις επί συζητήσεων και αναλύσεις ωρών ή ακόμα και στο πόδι με το σάντουιτς στο χέρι. Με πληροφορίες που επίσης παρελήφθησαν στο πόδι και με data το απόλυτο μηδέν.
Όταν όμως έρχεται η ώρα που στο τραπέζι πέφτουν οι δύο μαγικές λεξούλες, αχ αυτές οι tiny little words Βig Brother! Τότε είναι που όλα τα στόματα ανοίγουν και σαν εκφωνητές ειδήσεων όλοι σπεύδουν να ανακοινώσουν με σοκαριστικά πλήρη σαφήνεια τις όσες ασχολίες των καθόλου ενδιαφερουσών προσωπικοτήτων του μεγάλου σπιτιού.
Άσε που όλοι τρέχουν να ψηφίσουν!
Και σας ρωτάω: Τόσο πολύ ανιαρές είναι οι συζητήσεις της νεολαίας σήμερα; Τόσα λίγα αυτά που πρέπει να ειπωθούν; Ανατριχιαστικό σχεδόν ότι γνώσεις τους είναι τόσο περιορισμένες, τα ελληνικά τους τόσο μπασταρδεμένα, η όρεξή τους ανύπαρκτη.
Αλλά όχι, γιατί να δείξει η τηλεόραση δύσκολα πράγματα ή έστω ενδιαφέροντα. Η συνταγή είναι μία : εύ-πε-πτα. Τελικά τρώμε ότι μας δίνουν ή μας δίνουν ότι τρώμε οι άνθρωποι της TV;
Προεκπαίδευση ή κάνω πολλά σενάρια; Και επειδή πολλά είπα για την νεολαία και αδίκως τα είπα, σεβαστό μέρος της νεολαίας και μυαλό έχει, και τις λειτουργίες αυτού γνωρίζει, και τη διατροφή αυτού προσέχει και αναλαμβάνει το βάρος ή την ελαφρότητα όσων λέει, κάνοντας πάντα του διαχωρισμούς και άλλα πολλά.
Απλά, τι να κάνουμε, τα εύσημα λαμβάνουν αυτοί που αποτελούν ατραξιόν. Άλλωστε ένα καλό ρεπορτάζ κοστίζει. Το ίδιο και ένα ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ…
Προσοχή, μην εθίζεστε στην εισροή ηλιθίων πραγμάτων. Επιλογή, είναι η μαγική λέξη. Και αν συμφωνείτε ότι οι ειδήσεις προσφέρουν πλέον ελλιπή ενημέρωση, ανοίξτε μια εφημερίδα. Τουλάχιστον εκεί δεν θα αναγκασθείτε να ζείτε την πτώση του Air-Bus και την διένεξη Mπάρμπα-Ραπτάκη ταυτόχρονα.
