Η Δύση έχει καταπιαστεί για τα καλά σήμερα να δώσει ένα καινούργιο νόημα στο ζωντανό κορμί. Χρόνια τώρα αντιμετωπίστηκε από τη συμβατική ιατρική σαν μια φυσικοχημική μάζα, η εκγύμναση της οποίας θα τη μετέτρεπε σε ένα λειτουργικό και όμορφο προϊόν μυϊκής και ερωτικής απόδοσης. Όσο για τη θεραπεία αυτής της μάζας εφαρμόστηκε η δογματική καρτεσιανή λογική που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει τη σύγχρονη ιατρική, όπου οτιδήποτε καινούργιο ή απλά διαφορετικό πρέπει να απορρίπτεται. Το καινούργιο στην περίπτωση αυτή είναι κάτι πολύ παλιό.
Είναι μέθοδοι και τεχνικές θεραπείας, άσκησης και τρόπου ζωής που έχουν μεγαλύτερη ιστορία από αυτό που θεωρούμε σήμερα κλασική ιατρική και τις οποίες κατ’ αντιδιαστολή ονομάσαμε «εναλλακτικές θεραπείες». Οι θεραπευτές της Κίνας και της Ινδίας από το 6000 π.Χ. και αργότερα της Αρχαίας Ελλάδας από το 2500 π.Χ. εμπλούτισαν την έννοια του σώματος με νέα σημασία, για να βοηθήσουν την εξατομίκευση και την προσωπική ολοκλήρωση του ασκούμενου, ο οποίος μέσα από την άσκηση, την περισυλλογή και την επαφή με τον εαυτό του μάθαινε να εναρμονίζει τις αντιθέσεις του, να οργανώνει τον εσωτερικό του κόσμο, να ελευθερώνεται από τον σωματικό πόνο και να αντιμετωπίζει σωστά τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος κόσμου.
Ερεύνησαν την κίνηση σαν κάτι παραπάνω από μια μονόπλευρη φυσική διαδικασία και ανακάλυψαν ότι δεν μπορούμε να εξετάσουμε και να διορθώσουμε το κορμί χωριστά από την ψυχή και το πνεύμα. Οι σημερινοί επιστήμονες έδωσαν επιστημονική διάσταση στις εξωτικές αυτές φιλοσοφίες υγείας και μίλησαν για τον «συναισθηματικό εγκέφαλο», ο οποίος κλείνει μέσα του όλες τις τραυματικές εμπειρίες και μνήμες, που γίνονται συναισθήματα και καθοδηγούν κάθε σκέψη και πράξη του ανθρώπου.
Αυτές οι μνήμες καταγράφονται κυρίως στο σώμα και εκφράζονται με την κίνηση και τη συμπεριφορά. Έτσι, ένα τμήμα του εγκεφάλου, ο μετωπιαίος λοβός, για τον οποίο γνωρίζουμε ότι είναι αποδέκτης όλων των αισθήσεων, δεν βρίσκεται στη διέγερση που θα περίμενε κανείς σε έναν σημερινό «ψυχικά υγιή άνθρωπο», του οποίου η ανάπτυξη και επαφή με την ψυχή και το σώμα του έχει συνθλιβεί για τα καλά από το βάρος του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Οι εναλλακτικές αυτές τεχνικές διεγείρουν ακριβώς αυτό το σημείο του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να δημιουργούν μια δυναμική ελέγχου στα συναισθήματα, τα οποία ξυπνούν την αυτοθεραπευτική μας ικανότητα και αναζωπυρώνουν το κέφι για τη ζωή, χωρίς τεχνητά μέσα, όπως τα φάρμακα, τα οποία δεν έχουν δώσει δείγματα ότι μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται το συναίσθημα. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε ανεξέλεγκτα ό,τι ακούμε και θα ήταν παράλογη και πνευματικά απερίσκεπτη η άνευ όρων παράδοσή μας σε όλες αυτές τις φιλοσοφίες, οι οποίες διεκδικούν όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια μια ισχυρή θέση στην αντίληψή μας για την υγεία και την ποιότητα ζωής.
Μπορεί να έχουν βρεθεί σε αρχαία κείμενα και η εφαρμογή τους να έχει μοναδικά αποτελέσματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν το αλάνθαστο. Μπορεί να χρησιμοποιούν μια ποιητική γλώσσα, αλλά δεν είναι καθαγιασμένη ή περισσότερο αληθινή επειδή έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Παρακάτω αναφέρουμε κάποιες από τις σημαντικότερες εναλλακτικές πρακτικές που εφαρμόζονται σήμερα και συντελούν στο να αποκτήσετε ένα γερό αμυντικό σύστημα, ευεξία, ευλυγισία, σωστή στάση, λυμένες αρθρώσεις και, το κυριότερο, ένα σώμα νεότερο, με νοητική διαύγεια και ψυχική ηρεμία μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Γιόγκα: Η πιο αρχαία μορφή άσκησης σώματος και μυαλού και η πλέον γνωστή σήμερα σε όλο τον κόσμο, που υποστηρίζεται από γιατρούς, συμβατικούς και μη. Υπάρχουν πολλά είδη γιόγκα, αλλά τα αποτελέσματά τους είναι κοινά. Η διαφορά τους έγκειται στον τρόπο εφαρμογής της, που μπορεί να είναι από πολύ ήπιος έως πολύ δυναμικός. Υπάρχουν είδη γιόγκα για όλα τα σώματα και τις διαθέσεις.
Τσι Γκονγκ: Κινεζική πρακτική με ιστορία 3.000 χρόνων πίσω της, που αποτελεί τη βάση όλων των πολεμικών τεχνών. Ελέγχει και κατευθύνει την κίνηση της ζωτικής δύναμης στο σώμα με τη χρήση του μυαλού και αναπτύσσει την υπομονή και τη σοφία. Ιδανικό για μεγάλες ηλικίες.
Τάι Τσι: Ήπια κινεζική γυμναστική, με απλές και αρμονικές κινήσεις, που είναι προϊόν εσωτερικής προσπάθειας και συγκέντρωσης. Οι κινήσεις του μοιάζουν με μια πολύ ήσυχη μορφή χορού αργών πολεμικών κινήσεων.
Πολεμικές τέχνες: (Κουνγκ Φου, Καράτε, Αϊκίντο, Ιαΐντο, Πα Κουα Τσουάν). Δυναμικές πρακτικές άμυνας και επίθεσης, με κοινό στοιχείο την πνευματική πειθαρχία και τις ηθικές αρχές, που ελέγχουν τη βίαιη ανθρώπινη φύση. Σε κάποιες από αυτές χρησιμοποιούνται σπαθιά.
Ρέικι: Με την εναπόθεση των χεριών του θεραπευτή στο σώμα του θεραπευόμενου και τη θεραπευτική ενέργεια που αυτά ακτινοβολούν ισορροπούνται τα ενεργειακά κέντρα, απομακρύνεται η αρνητική ενέργεια και επέρχεται ψυχική και σωματική αρμονία.
Ρεφλεξολογία: Αποτελεί τέχνη θεραπευτικού μασάζ στα πόδια. Με μαλάξεις σε σημεία του ποδιού που αντιστοιχούν στα όργανα του σώματος ξεμπλοκάρεται το αμυντικό σύστημα και ενισχύεται σημαντικά ο οργανισμός.
Σιάτσου: Από τις γνωστότερες μεθόδους σωματικής αγωγής, εξασφαλίζει την ευεξία του σώματος και του μυαλού, με μαλάξεις, διατάσεις και πίεση σε ειδικά σημεία.
Πιλάτες: Ασκήσεις γιόγκα σε πιο σύγχρονη και απλή φόρμα. Η μέθοδος αυτή μελετά τις κινησιολογικές ανάγκες του κάθε ατόμου με σκοπό την εξειδικευμένη εκγύμναση. Εκτελείται και με μηχανήματα υποστηρικτικά της κίνησης και με ένα απλό στρώμα στο πάτωμα.
