Φάκελος Ορκωμοσία | Οι μεγάλες προσδοκίες που θα αντιμετωπίσεις [μέρος α’]

Από τη στιγμή που μπαίνεις στην ανώτατη εκπαίδευση, υπάρχει μια μέρα που όλοι έχουμε κάποια στιγμή στο μυαλό μας ότι θα έρθει. Μια μέρα που για τους γονείς «καλό θα είναι» να έρθει νωρίς. Για την επιστημονική κοινότητα από την άλλη, δεν το συζητώ, οι πόρτες της είναι διάπλατα ανοιχτές με το που έρθει. (Πλάκα κάνω, μην τσιμπάς!)

Ορκωμοσία!

Έχοντας κλείσει ήδη μια εβδομάδα ως πτυχιούχος, μπαίνω στην ευχάριστη θέση να σου περιγράψω το τι ακριβώς γίνεται εκείνες τις μέρες που μεσολαβούν από τη στιγμή που θα γράψεις: «ΠΤΥΧΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ» σε facebook, twitter ή stencil σε κάθε τοίχο του πλανήτη Γη, αλλά και του Άρη, του Κρόνου ή και του Κρύπτον, μέχρι τη μέρα που θα παραταχθείς με τους υπόλοιπους στην τελευταία στιγμή (και επίσημα) της φοιτητικής σου ζωής.

Φάση: Πότε θα βγάλει αποτελέσματα επιτέλους; Μας τα έκανε τσουρέκια!

Είναι η μέρα που περιμένεις ένα ρημάδι μάθημα, το οποίο συνήθως το έχεις δώσει και στην αρχή της εξεταστικής σου. Βγαίνοντας από την αίθουσα είσαι σίγουρος ότι έχεις γράψει πάνω από 5, ανακοινώνοντας το μάλιστα περήφανα σε γονείς και φίλους. Φυσικά, όσο περνάνε οι μέρες το αίσθημα υποτονεί γιατί έχεις δώσει και άλλα και είσαι σε φάση «κάτσε να δώσουμε και τα υπόλοιπα». Μέρα με τη μέρα, έχοντας δει να έρχονται τα περασμένα μαθήματα το «Πλάκα θα έχει να ορκιστούμε από το πουθενά» μετατρέπεται σε «Πλάκα θα έχει να μείνω με ένα μάθημα». Εκείνη τη μέρα μάλιστα, πριν βγει το τελευταίο αποτέλεσμα, κάθε φορά που το συζητάς, σε πιάνει ρίγος σαν να έχεις κάνει τρία Ice bucket challenge στη σειρά.

Φάση: Η μέρα που μπαταρία στο κινητό, δωρεάν λεπτά, μηνύματα και MB κάνουν φτερά σε nanoseconds.

Τι δεν καταλαβαίνεις από τον τίτλο; Βασικά στην αρχή, κοιτάς, και ξανακοιτάς το βαθμό. Πριν προλάβεις να συγκινηθείς, έχεις κάνει 3 φορές έλεγχο να βεβαιωθείς ότι δεν μπέρδεψες το 3,5 με το 5,5, βάζεις και άλλους να το δουν και αμέσως μετά ξεκινάει το πανηγύρι. Ξεκινώντας από τους γονείς, συνεχίζοντας με κολλητούς, δεσμούς, καταλήγοντας ακόμη και στον καθηγητή που τον ευχαριστείς που σε πέρασε λες και πήρες το Όσκαρ Α’ Ρόλου. Το mood σου με λίγα λόγια είναι αυτό το τραγούδι:

Φάση: Και τώρα τι;

Αφού έχεις βγει από το αίσθημα της γαματίλας για το ότι το πήρες το ρημάδι, και έχουν τελειώσει οι (πρώτοι) πανηγυρισμοί, αρχίζεις να σκέφτεσαι με φθίνουσα σειρά τα εξής αμείλικτα ερωτήματα:

• Και τι θα φορέσω; Ακολουθεί το υποερώτημα: «Λες να μας βάλουν τήβεννο και να γίνει η ορκωμοσία Χόγκουαρτς;»
• Που να τους βγάλω έξω τους δικούς μου;
• Ποιους θα βγάλω έξω;

Με αυτές τις τρεις ερωτήσεις ξαφνικά, αρχίζεις να αισθάνεσαι μια συμπάθεια στο πρόσωπο κάθε Υπουργού Οικονομικών του μάταιου τούτου κόσμου καθώς το budget, κόψε από εδώ, ράψε από εκεί συνήθως είναι ίσα βάρκα, ίσα πανί.

Φάση: Παραμονή Ορκωμοσίας!

Τα ρούχα έκλεισαν. Σιδερώθηκαν. Μπήκαν στη βαλίτσα και ήρθαν στην πόλη που σπουδάζεις. Οι γονείς σου έχουν φτάσει και αρχίζει η εξαιρετικά αμήχανη στιγμή όπου σκέφτεσαι «Που να τους βγάλω τώρα;» καθώς 3 γιγάντια ΔΕΝ προβάλλουν στο μυαλό σου.

Δεν τους πας στο κρασάδικο που σύχναζες με την παρέα σου.

Πρώτον, όταν λένε οι γονείς σου να πιείτε «ένα κρασάκι», δεν εννοούν ακριβώς ένα μαγαζί που σερβίρει ΜΟΝΟ κρασί. Δεύτερον, σε εκείνο το κρασάδικο σε έχουν δει σε κάθε φάση της ζωής σου. Χωρισμούς, επανασυνδέσεις, γενέθλια, ντροπιαστικά μεθύσια. Δεν νομίζω να θες να τους θυμίσουν τίποτα από αυτά-εσύ τα βράδια εξάλλου μελετούσες και ξενυχτούσες μόνο για να δεις σε πραγματικό χρόνο το Game of Thrones.

Δεν τους πας ούτε στην πιτσαρία που έπαιρνες πίτσα 1€ το κομμάτι.

…και ας είναι «πεντανόστιμη και πάμφθηνη». Το ότι εσύ έχεις γερό στομάχι, και έχεις κάνει φοιτητής την εποχή των μνημονίων δε σημαίνει ότι πρέπει να χάσεις τους γονείς σου από δηλητηρίαση.

Δεν τους βγάζεις έξω με όλους τους φίλους σου παρά μόνο (αν θες) με τους στενότερους.

Όλοι οι γονείς θέλουν να γνωρίζουν τους φίλους των παιδιών τους, ναι. Εκείνη τη μέρα όμως είσαι «πιο ενήλικος από ποτέ» στα μάτια των γονέων σου. Δε θέλεις να ακούσουν ούτε καφρίλες για τα γκομενικά σας, ούτε για τις πομπές σας, ούτε για τη βραδιά που ξυπνήσατε με μια τίγρη στο μπάνιο και ένα μωρό. Αυτό το γεύμα που θα κάνετε incognito, θα είναι ουσιαστικά η αναγνώρισή σου και το σιωπηλό ευχαριστώ σου για τη φοιτητική ζωή, στην οποία ήταν οι κύριοι χορηγοί είτε σε υλικό επίπεδο είτε σε ηθικό.