Διαβάζοντας στον οικονομικό τύπο πως το υπουργείο Οικονομικών επιχειρεί να δώσει στην νέα «φοροκάρτα» τον χαρακτήρα «δωροκάρτας», μου δημιουργήθηκε έντονος προβληματισμός τόσο για την δυνατότητα (αδυναμία στην προκειμένη περίπτωση) του κράτους να αποκτήσει σύντομα αξιόπιστους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς, όσο και για την πιθανότητα καταγραφής προσωπικών δεδομένων μέσα από την υπό εξέταση διαδικασία. Ο έμμεσος έλεγχος της συναλλακτικής συμπεριφοράς των φορολογουμένων δεν στοιχειοθετείται ως αναγκαία λειτουργία πουθενά και για κανέναν λόγο. Ειδικά όταν προσχηματικά καλύπτει την αδυναμία του κράτους να δομήσει και να καθοδηγήσει μία «παραγωγική» και «αδιάβλητη» εφορία.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα κατάματα. Δεν είναι δυνατόν σε περίοδο κρίσης όπου πλήττονται οι μικροί και αδύναμοι- λόγω αυτής ακριβώς της διαχρονικής παθογένειας και αδυναμίας των Κυβερνήσεων να δομήσουν έναν αξιόπιστο Δημόσιο Τομέα-να αναζητούνται ερμαφρόδιτες λύσεις που δημιουργούν ερωτηματικά και προβληματισμό για τις προεκτάσεις τους. Σε καμία άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου δεν έχει τεθεί παρόμοια διαδικασία φορολογικού ελέγχου. Στις πιο προηγμένες δε η δήλωση των φορολογούμενων θεωρείται ως ορθή. Έλεγχοι γίνονται δειγματοληπτικά. Ο «πέλεκυς πίπτει βαρύς» σε περίπτωση που σε δειγματοληπτικό έλεγχο προκύψει παράβαση.
Χρειάζεται άμεσα πλήρης ανασύνταξη του θεσμού των Εφοριών με άλλη δομή και φιλοσοφία προσέγγισης. Εάν για να γίνει αυτό χρειάζεται περεταίρω ανασύνταξη της φιλοσοφίας της Κυβέρνησης, της όποιας Κυβέρνησης, τότε αυτή η αλλαγή πρέπει να είναι άμεση. Η συντήρηση των σαθρών όπως αποδεικνύεται λειτουργιών του κράτους –μέσω συγκεχυμένων συμφερόντων διαφόρων μικροομάδων -θα δημιουργεί διαχρονική τροχοπέδη όχι μόνον στον εκσυγχρονισμό του, αλλά κυρίως στο να αποκτήσει ο πολίτης εμπιστοσύνη. Χωρίς δε την εμπιστοσύνη του πολίτη η επιτυχής έκβαση του μνημονίου …δεν έχει τύχη.
Εν τούτοις, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, εάν χρησιμοποιηθεί με ορθό τρόπο η φοροκάρτα από την εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς να παραβιάζει τις προσωπικές ελευθερίες των πολιτών και την ιδιωτική ζωή τους, ενδεχομένως να προκύψουν οφέλη για το σύνολο της κοινωνίας, άλλωστε κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες του δυτικού πολιτισμού, όμως κανείς δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στο Παρασκήνιο και αν η Υπηρεσία Μυστικών Πληροφοριών, δίνει αυτά στοιχεία, μετά από αίτημα στην europol, στην interpol ή στην υπηρεσία οικονομικού εγκλήματος μιας άλλης χώρας, για να ελεγχθούν υποτίθεται οι ύποπτες κινήσεις των ατίθασων πολιτών.
