Φρανσουά Οζόν: Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος

Τον Φρανσουά Οζόν (γαλλικά François Ozon) τον παρακολουθούμε να ωριμάζει και να εξελίσσεται μαζί με τις ταινίες του. Η πρώτη του μικρού μήκους που γυρίστηκε όταν ο ίδιος ήταν 21 ετών, αφηγούνταν την ιστορία ενός νέου που σκοτώνει τους γονείς του… Σήμερα το «Τρομερό Παιδί» του σινεμά, όπως αρέσκονται να τον αποκαλούν οι γάλλοι, μπορεί να είναι 44 ετών, αλλά δεν έχει χάσει τίποτα από την τόλμη και το θράσος του εικοσάχρονου.

Τα περιπαιχτικά πρόσωπα της σεξουαλικότητας, το χτύπημα του χεριού στο τραπέζι που προστάζει ειλικρινείς επιλογές, ο τρόπος που οι άνθρωποι αρχικά παγώνουν στη θέα του διαφορετικού και του άγνωστου, το ανθρώπινο μυαλό που χτίζει κομμάτι – κομμάτι λαβυρίνθους, είναι πάντα κάποια από τα αγαπημένα του θέματα, με την διαφορά ότι πλέον ο χρόνος έχει σμιλέψει τις γωνίες δίνοντας στο έργο του μια διαφορετική διάσταση, που σου επιτρέπει να πλησιάσεις ακόμα περισσότερο χωρίς να πληγωθείς.

Λίγο ηδονοβλεπτικά, ένα εκατοστό μετά το όριο, καταργώντας τις αποστάσεις ασφαλείας ο Οζόν δεν ενδιαφέρεται να ομορφύνει αυτό που αντικρίζουμε στον καθρέφτη αντίθετα επιδιώκει να μας κάνει να αγαπήσουμε και την τελευταία φυσική μας «δυσλειτουργία» ακριβώς σαν μέρος αυτού που δεν γίνεται να συνεχίσουμε να αποφεύγουμε… γιατί όσο το κάνουμε θα εξακολουθεί να μας κατατρώει…

Πάμε οχτώ χρόνια πίσω για να βυθιστούμε στο “Swimming pool”, και ένα λεπτοδουλεμένο παιχνίδι ερωτισμού και μυστηρίου. Η Σάρα είναι μια αγγλίδα μυθιστοριογράφος συναρπαστικών αστυνομικών ιστοριών. Σε αντίθεση όμως με τα βιβλία της, η ζωή της κυλά μάλλον μονότονα. Μοναδικό της ενδιαφέρον – που μέχρι το τέλος υπονοείται, αλλά ποτέ δεν εκφράζεται μεγαλόφωνα – πέρα από την δουλειά της, είναι ο κρυφός έρωτας που διατηρεί για τον Τζων, τον εκδότη της.

Όταν ο τελευταίος της προσφέρει τα κλειδιά του εξοχικού του που βρίσκεται σε κάποια επαρχία της Γαλλίας, η Σάρα ελπίζει ότι η σχέση τους θα ξεπεράσει τον επαγγελματικό της χαρακτήρα και θα εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο. Η ιστορία παίρνει εντελώς διαφορετική τροπή όταν στην θέση του Τζων την επισκέπτεται η Ζυλί, η έφηβη κόρη του, για την ύπαρξη της οποίας η Σάρα δεν έχει ιδέα. Τα όσα εκτυλίσσονται στο απομονωμένο εξοχικό σπίτι μετά την άφιξη της ατίθασης Ζυλί είναι ένα πάντρεμα παθογενούς φαντασίας και καταπιεσμένων πόθων που εκτονώνονται με τον πιο ακραίο τρόπο.

Την στιγμή που ο Οζόν μας δίνει το χρόνο να σκιαγραφήσουμε τις προσωπικότητες των δυο γυναικών, την ίδια στιγμή μας απομακρύνει από την αλήθεια που κινεί τα γεγονότα. Η αποκάλυψη δεν έρχεται παρά μόνο το τελευταίο λεπτό με την μορφή ενός χαμόγελου που θυμάται πολλά και σχεδιάζει περισσότερα!

To 2005 γυρίζει το “Ο χρόνος που απομένει” μια ταινία αφιερωμένη στη ζωή και το θάνατο. Ο Ρομέν είναι νέος, ταλαντούχος και πετυχημένος, αυτά σε συνδυασμό με την επαγγελματική του ιδιότητα – φωτογράφος – του δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας πλασματικής παντοδυναμίας. Όλα ανατρέπονται όταν κατά την διάρκεια μιας φωτογράφησης χάνει προσωρινά τις αισθήσεις του και αναγκάζεται να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις.

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά όταν ο γιατρός τον πληροφορεί ότι πάσχει από ένα σπάνιο είδος καρκίνου, που δεν του αφήνει παρά λίγους μήνες ζωής. Ο Ρομέν είναι μόλις 31 ετών, παρ’ όλα αυτά δεν αγωνιά να ζήσει όσα δεν πρόλαβε, με το θάρρος και την ευγνωμοσύνη του ανθρώπου που βρίσκεται για πρώτη φορά μπροστά στη φθαρτότητα της φύσης του, ξαναγυρνά στο παρελθόν και συμπληρώνει τον επίλογο του με τις φωτογραφίες όσων αγάπησε αλλά δεν τόλμησε να αγγίξει.

Ο θυμός και η απόγνωση μπαίνουν στην άκρη και ο χώρος που απομένει γεμίζει με κατανόηση για όσα έγιναν και αποδοχή για όσα πρόκειται να συμβούν.

Φιλμογραφία

• 2010 – Potiche
• 2009 – Le refuge (Το Καταφύγιο)
• 2009 – Ricky (Ricky: Τα Φτερά ενός Αγγέλου)
• 2007 – Angel (Angel: Μια Ζωή σαν Όνειρο)
• 2005 – Le temps qui reste (Ο Χρόνος που Απομένει)
• 2004 – 5×2 (Πέντε Φορές το Δύο)
• 2003 – Swimming Pool (Η Πισίνα)
• 2002 – 8 femmes (8 Γυναίκες)
• 2000 – Sous le sable (Κάτω απ’ την Άμμο)
• 2000 – Gouttes d’eau sur pierres brûlantes
• 1999 – Les amants criminels (Σατανικοί Εραστές)
• 1998 – Sitcom
• 1997 – Regarde la mer