Πλατφόρμα: DOS, Mac OS, Windows
Εταιρεία Ανάπτυξης: LucasArts
Είδος: Adventure
Μας άρεσαν: Το εξαιρετικό του θέμα. Οι φωνές των πρωταγωνιστών. Η γραφική και μουσική επένδυση.
Δε μας άρεσαν: Μπορεί και να μην το αγαπήσουν οι γυναίκες
Η αξιολόγηση μας: 4.5 / 5 – Εξαιρετικό
Παρουσίαση του παιχνιδιού
Τσόπερ μηχανές, αλκοόλ, ατελείωτοι δρόμοι, συμμορίες
Μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής κρύβεται πίσω αυτές τις απλές και λιγάκι προβοκατόρικες λέξεις. Μια φιλοσοφία που, αν στην Ελλάδα δεν ακούγεται και τόσο οικεία (μιας και το θέμα δρόμος και οδήγηση στη χώρα μας είναι μια πονεμένη και αιματοβαμμένη ιστορία), στις Η.Π.Α. αποτελεί κοσμική θρησκεία με χιλιάδες πιστούς. Ανθρώπους που ζούνε με το μόνο αντικείμενο στο οποίο δίνουν σημασία: τη μοτοσικλέτα τους.
Σύγχρονοι νομάδες, πολλές φορές όχι και τα καλύτερα παιδιά, καβγατζήδες, γραφικά σύμβολα μιας εποχής που αναχωρεί με γοργούς ρυθμούς από το σήμερα. Ψήγματα αυτής της ζωής υπάρχουν σε ταινίες (Easy Rider), σε τραγούδια (Born to be wild), βιβλία και ναι, είναι αλήθεια, video games. Το πιο διάσημο (ίσως και μοναδικό adventure), είναι το δημιούργημα του Tim Schafer (βλέπε και Grim Fandango) και της κορυφαίας εταιρίας στο είδος εκείνη την εποχή (1995), LucasArts.
Δεν υποστηρίζω ποτέ πως ένα παιχνίδι είναι αποκλειστικά και μόνο για άντρες (εκτός ίσως από κάτι coin-op σαν το Poker Ladies ), όμως το βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο να ταυτιστεί οποιαδήποτε δεσποινίδα με τον κεντρικό πρωταγωνιστή ονόματι Ben. Σαγονάτος, αξύριστος, δύστροπος, που λατρεύει τη μηχανή του περισσότερο από οποιονδήποτε ζωντανό οργανισμό και μιλάει σαν αργό φορτηγό στην εθνική (μη με ρωτήσετε πώς μιλάει ένα αργό φορτηγό στην εθνική, μια εντυπωσιακή παρομοίωση δοκίμασα να κάνω ο άνθρωπος).
Ο αγαπητός μας Ben όμως (με τη συγκλονιστική φωνή του πρόωρα εκλιπόντα Roy Conrad, ίσως την πιο αγαπητή και αναγνωρίσιμη φωνή στα video games, εξαιτίας κυρίως του Full Throttle) έχει κι έναν ακλόνητο ηθικό κώδικα. Η αναπάντεχη γνωριμία του με τον γέρο διευθυντή μιας μεγάλης βιομηχανίας μοτοσικλετών, θα του δώσουν θάρρος για το μέλλον της φιλοσοφίας που ακολουθεί.
Όταν όμως ο γέρος θα δολοφονηθεί από το δεξί του χέρι (ένα παλικάρι με το συμπαθητικό όνομα Ripburger) και ο ίδιος ο Ben θα κατηγορηθεί για το φόνο (αφού έχει γίνει και μια απόπειρα στο δικό του πρόσωπο έπειτα από σαμποτάζ της μηχανής του), αποφασίζει πως ήρθε η στιγμή να αποκαταστήσει το δίκαιο, να αποκαλύψει τον πραγματικό δολοφόνο και να αποτρέψει τα σχέδια του Ripburger να κάνει τα εργοστάσια μοτοσικλετών να παράγουν mini vans. MINI VANS; Πόσα να δεχτεί η άμοιρη ψυχή του ταπεινού μας τσοπερά;
Από την αρχή του παιχνιδιού λοιπόν, είσαι στριμωγμένος. Με τη μηχανή διαλυμένη, την αστυνομία να σε ψάχνει και τη συμμορία σου (α, ναι, αυτό το ξέχασα, ήσουν και σε μια συμμορία με το όνομα “Polecats”) πίσω από τα κάγκελα, πρέπει να κάνεις πολλές υπερβάσεις και να στύψεις το μυαλό σου για να τα βγάλεις πέρα. Μια δημοσιογράφος που φαίνεται να έχει αποδείξεις για το φόνο (και που σε σώζει μετά το στουκάρισμα σου) και μία κοπελάρα που δουλεύει σε συνεργείο μηχανών (φανταστείτε την Megan Fox στο Transformers ) θα φροντίσουν να σου δώσουν τις “πρώτες βοήθειες” σε σένα και τη μηχανή σου για να βγεις και πάλι στον δρόμο και να ανακαλύψεις την αλήθεια. Οι αντίπαλες συμμορίες όμως έχουν πληρωθεί για να σε βγάλουν από τη μέση και ο Ripburger με τα τσιράκια του, δεν τελείωσε μαζί σου.
Μπελάδες, μπελάδες και μπελάδες κρύβει (και) αυτή τη φορά ο δρόμος. Αλλά ο Ben δεν ξέρει κάποιο άλλο σπίτι.
Το Full Throttle είναι στημένο στα κλασικά πρότυπα της LucasArts. Με το πολύ διάσημο σύστημα SCUMM να κάνει πολύ εύκολη την περιήγηση, τα εξαιρετικά καρτουνίστικα γραφικά (άψογα ακόμα και σήμερα), τον ήχο (μηχανές, μηχανές, μηχανές) και φυσικά τις ομιλίες. Για τον Conrad τα είπαμε παραπάνω. Το πραγματικό αστέρι όμως του παιχνιδιού, είναι ο Mark Hammil που δανείζει τη φωνή του στον κακό της υπόθεσης Ripburger. Ναι, απ’ ότι φαίνεται ο Luke Skywalker τελικά πέρασε στη σκοτεινή πλευρά.
Και η φιλοσοφία των γρίφων είναι εκείνη που διέπει τα περισσότερα παιχνίδια της LucasArts: Διαχείριση του Inventory, προσοχή στους διαλόγους και mini games για να χαλαρώνετε που και που. Μη φοβηθείτε, τα mini games είναι από αυτά που σε ψιλοεκνευρίζουν, αλλά κολλάς μαζί τους.
Αφήστε που δεν είναι απλά καλό χειρισμός του mouse (ειδικά στις μονομαχίες με τις μοτοσικλέτες) αλλά έχει και κάποια λογική που πρέπει να ανακαλύψει ο παίκτης αν θέλει να ξεπεράσει το εμπόδιο.
Το Full Throttle είναι από τα 40-50 κορυφαία adventures της χρυσής εποχής και πιθανότατα το 101o της λίστας μου (καλά, ψέματα, αυτό μπορεί και να ήταν το Syberia). Αν λίγο το έχεις μέσα σου το θέμα (και δεν ξέρω πολλά παλικάρια που δεν ονειρεύτηκαν κάποτε τη δική τους μηχανή, τη δική τους παρέα με μηχανές και καινούργιους δρόμους για να τους ταξιδέψουν), θα σε κερδίσει αμέσως.
Αν συμπαθείς ελάχιστα τα adventures, well, αν τα συμπαθείς ελάχιστα, τότε σίγουρα θα το έχεις παίξει. Εκείνοι που δεν το έχουν κάνει, και που δεν διάγουν ζωές που τις φυσάει ο άνεμος του δρόμου, ας βρούνε εδώ λιμάνι για τα όνειρα τους.
Καλός και ταπεινός προορισμός.
