Παρατηρώ με λύπη πάρα πολλούς άντρες, ακόμα και ώριμης ηλικίας, να υιοθετούν κουρέματα στυλ «Fame Story». Είμαι παλιομοδίτης ή ως έθνος έχουμε πάρει τον κατήφορο στα της κώμης; Παρακαλώ συμβουλέψτε.
Στα της κώμης έχουμε πάρει τον κατήφορο καιρό τώρα. Θεωρώ ότι το κακό ξεκίνησε από την Αγγλία, και κυρίως από ποδοσφαιριστές σαν τον Μπέκαμ, που υιοθέτησαν τέτοιες εμφανίσεις για να πουλήσουν στυλ στους πιτσιρικάδες. Το θέμα όμως είναι ότι οι Εγγλέζοι γενικά δεν φημίζονται για την καλογουστιά τους και ούτε έχουν όλοι τη φυσική ομορφιά του Μπέκαμ, που στο κάτω-κάτω είναι ένας και μοναδικός στο είδος του.
Το άλλο πρόβλημα είναι ότι, ακόμα και αν δεχτούμε πως στην ηλικία των είκοσι πειραματίζεται κανείς, τέτοιου είδους κουρέματα ταιριάζουν κυρίως σε άντρες με αδρά χαρακτηριστικά και σχετικά ανοιχτόχρωμους. Στους ως επί το πλείστον μελαχρινούς Έλληνες με την άγρια ομορφιά, όμως, δείχνουν ολίγον κακόγουστα, για να το θέσουμε κομψά, και παραπέμπουν στην κώμη του Σαραβάκου τη δεκαετία του ’80.
Αν παρ’ όλα αυτά κάποιος σε νεαρή ηλικία επιμένει να δοκιμάσει τέτοια κουρέματα στυλ mohawk, ας το κάνει, έχοντας όμως υπόψη του ότι μαζί με το μαλλί θα πρέπει να υιοθετήσει και το όλο street style look του Λονδίνου – extreme κομμώσεις με ριγέ πουκαμισάκια δεν κολλάνε. Τώρα, όσον αφορά τους άντρες πιο ώριμης ηλικία -όταν λέμε «ώριμη», εννοούμε όποιον είναι πάνω από 30, όχι από 40- τα κουρέματα αυτά απαγορεύονται διά ροπάλου. Δεν υπάρχει πιο αντιαισθητικό θέαμα από έναν μεγαλύτερο σε ηλικία άντρα να μπεμπεκίζει – είναι ακόμα χειρότερο από μία αντίστοιχης ηλικίας γυναίκα.
Η παρούσα στήλη προτείνει γενικά να ξεχάσετε αυτού του είδους τις εφήμερες τάσεις και να κρατήσετε τα μαλλιά σας είτε κλασικά κοντά είτε σε μεσαίο μήκος, λίγο ανακατεμένα σαν να έχετε μόλις ξυπνήσει ή με χωρίστρα και τζελ για λίγο πιο mafia look. Aν τα θέλετε πιο μακριά, τότε υιοθετήστε το look της δεκαετίας του ’70 που έχουν όλα τα μοντέλα στις μεγάλες καμπάνιες των γνωστών σχεδιαστών. Είναι πλέον αρκετό καιρό στη μόδα για να θεωρείται σχεδόν διαχρονικό.
