Από ιεροτελεστία της Καραϊβικής σε αμερικανικό έθιμο του 19ου αιώνα και από λαϊκή συνήθεια σε σύγχρονη απόδειξη καλής ζωής, το μπάρμπεκιου αντέχει ως κάτι περισσότερο από ένας τρόπος ψησίματος.
Όταν ο Thomas Edison δήλωνε πως «το μπάρμπεκιου είναι 1% έμπνευση και 99% ιδρώτας», εννοούσε προφανώς το αυταπόδεικτο. Τρόπος ψησίματος ήδη από την αρχαιότητα, το μπάρμπεκιου προέρχεται για άλλους από τη γλώσσα της αρχαίας φυλής Τάινο στην Καραϊβική (όταν ακόμη σήμαινε «ιερή φωτιά»), ενώ για τους περισσότερους παραμένει εφεύρεση των Γάλλων που, φτάνοντας στην Καραϊβική και βλέποντας ένα ολόκληρο γουρούνι να ψήνεται σε φωτιά από ξύλα, αναφώνησαν «barbe à queue» (που σε απλά… γαλλικά σήμαινε αυτό που ψήνεται «από το κεφάλι μέχρι τα πόδια!»). Ανεξαρτήτως προέλευσης, ωστόσο, το μπάρμπεκιου παραμένει ακόμη και σήμερα η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στο καλοψημένο και το πραγματικά καλοψημένο, με έμφαση στη χρονοβόρα διαδικασία του, που ευνοεί την όποια έννοια τελετουργίας.
Το μπάρμπεκιου, εκτός από καθαρά αντρική υπόθεση, είναι μια ιεροτελεστία που απαιτεί καλή παρέα, πολλά κάρβουνα και φαντασία.
Δείγμα ευημερίας και τελικά μια αφορμή για να συγκεντρωθούν γνωστοί και φίλοι γύρω από υπερμεγέθη κομμάτια κρέατος, το μπάρμπεκιου θα αποκτούσε γρήγορα τη δική του φιλοσοφία, ανάλογη με εκείνη του cocktail party ή του garden party στην ίσως πιο λαϊκή, αλλά τελικά και πιο fun εκδοχή του. Από ρήμα θα μεταλλασσόταν γρήγορα σε ουσιαστικό και από έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο να ψήνεις το κρέας σε μια all-american συνήθεια που θα συμβόλιζε επί πολλά χρόνια (και ιδίως κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70) την καλοψημένη εκδοχή του αμερικανικού ονείρου. Και όπως καθετί αμερικανικό, θα γινόταν σύντομα διεθνές.
Μακριά από τον αμερικανικό νότο, όπου το μπάρμπεκιου παραμένει το παραδοσιακό κυριακάτικο «after» μετά την εκκλησία, το μπάρμπεκιου θα έφτανε στην Αυστραλία, την Αφρική και την Ευρώπη, για να αποκτήσει τους δικούς του –λιγότερο βίαιους– κανόνες και να αγγίξει τον 21ο αιώνα ως ακόμη και αστική συνήθεια, που δεν απαιτεί πλέον ξύλα, κάρβουνα, κήπους και οικογενειακές συγκεντρώσεις, αλλά αρκείται στην ηλιακή ενέργεια και στην εκ των πραγμάτων φιλική προς το περιβάλλον φύση του. Το μόνο που δεν θα αλλάξει ποτέ είναι η συμβουλή της Lady Godiva, που ήξερε ανέκαθεν να προλαμβάνει τις όποιες καταστροφές: «Φόρα πάντοτε κάτι συνετό όταν κάνεις μπάρμπεκιου».
