Κάτι βρώμικο συμβαίνει κάθε φορά που η CIA αποφασίζει να βγάλει τα άπλυτα της στη φορά..
Επιβεβαίωση του κανόνα πως κάτι βρώμικο συμβαίνει κάθε φορά που η CIA αποφασίζει να βγάλει τα άπλυτά της στη φόρα αποτελούν τα «οικογενειακά κοσμήματα» που η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Ντοκουμέντα για τις προσπάθειες του Ρόμπερτ Κένεντι να δολοφονήσει τον Κάστρο με τη βοήθεια της Μαφίας; Τα ξέραμε ήδη: έχουν καταγραφεί πάνω από 500 απόπειρες με στόχο τον Κουβανό ηγέτη, οι περισσότερες με τη συμμετοχή της CIA. Πειράματα πλύσης εγκεφάλου και τεστ LSD και άλλων παραισθησιογόνων σε αμέριμνους Αμερικανούς πολίτες; Η περίφημη επιχείρηση MK-ULTRA είναι γνωστή ήδη από τη δεκαετία του ’70, μετά τις έρευνες του γερουσιαστή Έντουαρντ Κένεντι – αδελφού του υποψήφιου δολοφόνου, Ρόμπερτ. Δολοφονίες και πραξικοπήματα για την ανατροπή του Αλιέντε στη Χιλή με την έγκριση του Χένρι Κίσινγκερ. Μα, γι’ αυτό και για παρόμοια εγκλήματα δεν έχει ονομασθεί «Μιλόσεβιτς του Μανχάταν» ο περιβόητος πρώην υπουργός Εξωτερικών;
Όπως οι εγκληματίες που, όταν συλλαμβάνονται, παραδέχονται παλιότερα εγκλήματα τα οποία έχουν ήδη παραγραφεί, έτσι και η CIA δίνει περισσότερα στοιχεία για τις παλιότερες αμαρτίες της για να ξεχάσουμε τις νέες. Τις επιχειρήσεις απαγωγής υπόπτων, τη CIA Airlines που τους μεταφέρει σε μυστικές φυλακές και τόπους βασανιστηρίων, τη συμμετοχή πρακτόρων της CIA σε ανακρίσεις α λα Άμπου Γκράιμπ – χώρια οι ακόμη πιο βρόμικες επιχειρήσεις, των οποίων τις λεπτομέρειες θα μάθουμε μερικές δεκαετίες αργότερα. Η ανάσυρση όμως των παλιών σκελετών από τις σκονισμένες αποθήκες της Βιρτζίνια (όπου βρίσκεται η έδρα της υπηρεσίας) εξυπηρετεί κι έναν άλλο στόχο, του Λευκού Οίκου αυτή τη φορά: την παραπέρα απαξίωση της ίδιας της CIA…
Από την ανάδειξη στην προεδρία των ΗΠΑ, ο Τζορτζ Μπους βρίσκεται στα μαχαίρια με τη CIA. Οι νεοσυντηρητικοί ιδεολογικοί καθοδηγητές του θεωρούσαν από την αρχή τη CIA έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό που έχει χάσει την ικανότητα να αποτελεί «τα μάτια, τα αυτιά και το ξίφος» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Από την πλευρά τους, οι πράκτορες της CIA είναι δυσαρεστημένοι επειδή ο Μπους όχι μόνο αγνόησε τις αμφιβολίες της μυστικής υπηρεσίας για την ύπαρξη των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ, αλλά και, όταν αποκαλύφθηκε ότι ήταν ανύπαρκτα, χρησιμοποίησε τη CIA ως αποδιοπομπαίο τράγο για να αποκρύψει την αποτυχία της δικής του πολιτικής. Αυτή όμως η διαμάχη δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Στην ουσία πρόκειται για παιχνίδι εξουσίας.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου και για να αποφύγει τον οποιονδήποτε έλεγχο από το Κογκρέσο, o Mπους παραμέρισε τη CIA δίνοντας μεγαλύτερες εξουσίες στην ακόμη πιο μυστική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας και το Πεντάγωνο. Η πρώτη ανέλαβε, εκτός από τις διεθνείς υποκλοπές, και την παρακολούθηση των ύποπτων Αμερικανών πολιτών, μια αποστολή που, όπως τα πρόσφατα ντοκουμέντα αποκαλύπτουν, είχε ανατεθεί παλιότερα στη CIA. Σύμφωνα με το δόγμα του τέως υπουργού Άμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πόλεμο με την τρομοκρατία και επομένως πρέπει οι υπηρεσίες του στρατού να αναλάβουν τις σημαντικότερες μυστικές επιχειρήσεις.
Κάπως έτσι, η CIA περιορίσθηκε στο ρόλο του φτωχού συγγενή-βασανιστή των φουκαράδων που έχουν μαντρώσει στο Γκουαντάναμο. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πολλές από τις παλιές αρμοδιότητες της CIA παραχωρήθηκαν από την κυβέρνηση σε ιδιωτικές εταιρείες συλλογής πληροφοριών και εκμίσθωσης πληρωμένων δολοφόνων. Αυτή η νέα τακτική έχει για τον Λευκό Οίκο διπλό όφελος: από τη μια πλευρά, οι ιδιωτικές αυτές εταιρείες χρηματοδοτούν τις πολυδάπανες προεκλογικές εκστρατείες των Ρεπουμπλικάνων, και από την άλλη δεν υπόκεινται σε δημόσιο έλεγχο ούτε έχουν να λογοδοτήσουν σε κανέναν. Αυτή τη στιγμή, μόνο στο Ιράκ δουλεύουν 120.000 άντρες για ιδιωτικές εταιρείες (ο αριθμός των κλασικών στρατιωτών είναι περίπου 150.000), με τους μισούς απ’ αυτούς να είναι μισθοφόροι και πράκτορες κάθε μορφής.
Γιατί τα όποια ντοκουμέντα, έστω κι αν αναφέρονται σε επιχειρήσεις που έγιναν πριν από 30 ή 40 χρόνια, να αμαυρώνουν την εικόνα των ΗΠΑ και των ηγετών τους, τη στιγμή που οι πληρωμένοι δολοφόνοι θα πάρουν τα βρόμικα μυστικά στον τάφο τους; Το συμπέρασμα είναι κωμικοτραγικό, καθώς ο Τζορτζ Μπους κατάφερε το απίθανο: να μας κάνει να νοσταλγήσουμε ακόμη και τη CIA…
