Σε κερδοφόρα επιχείρηση εξελίσσεται για τη Γερμανία η «διάσωση» της χώρας μας, επιβεβαιώνοντας απόλυτα τις αναλύσεις του «Texnologia.Net» απ’ την υπογραφή του πρώτου μνημονίου κιόλας. Από τη μία πλημμυρίδα κεφαλαίων σαρώνει τη χώρα σε αναζήτηση κεφαλαίων, κάνοντας το ρευστό ιδιαίτερα φθηνό, από την άλλη η αποδυνάμωση του ευρώ έχει δώσει «αέρα» στις γερμανικές εξαγωγές… Αποτέλεσμα: η καλύτερη οικονομικά εποχή στη Γερμανία μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!
Το θέμα μπορεί να επανήλθε στο προσκήνιο από ένα ρεπορτάζ της κρατικής γερμανικής τηλεόρασης ARD, που παραδεχόταν το αυτονόητο: ότι η Γερμανία βιώνει την καλύτερη οικονομικά εποχή επειδή πολύ απλά πατά πάνω στα «πτώματα» της Ν. Ευρώπης και ειδικότερα της Ελλάδας. Ωστόσο οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, και δη όλο το χρηματοοικονομικό σύστημα γνωρίζει πολύ καλά την πραγματική διάσταση της «βοήθειας» που λαμβάνει η Ελλάδα και το ρόλο της Γερμανίας στα πράγματα.
Έτσι λοιπόν μπορεί τα δισεκατομμύρια των πακέτων βοήθειας να «ζαλίζουν» όλο τον κόσμο, ωστόσο ένα μικρό μέρος απ’ αυτά έστω πέρασε «transit» από την Αθήνα για να πάει τελικά στα χέρια των ιδιωτών πιστωτών μας. Και σίγουρα δεν τα βάζει απ’ την τσέπη του ο Γερμανός φορολογούμενος, παρά τις φανφάρες της Bild και όλου του κίτρινου -ή «λαϊκού»- γερμανικού Τύπου…
Ποια είναι τα δεδομένα λοιπόν; Πρώτον, οι Γερμανοί μας έχουν δώσει μέχρι τώρα μόλις 15,17 δισ. ευρώ ως πραγματική βοήθεια, όπως καταγράφεται επισήμως σε έγγραφο του υπ. Οικονομικών της Γερμανίας που εστάλη στην γερμανική Βουλή. Για τα συγκεκριμένα κεφάλαια που έχουμε λάβει ως χώρα, έχουμε ήδη πληρώσει στο Βερολίνο 380 εκατ. ευρώ για τόκους. Σύμφωνα με το έγγραφο τα επιτόκια στα εν λόγω δάνεια κυμαίνονται μεταξύ 3,423% και 4,528%.
Την ίδια ώρα η Γερμανία δανείζεται με εξευτελιστικά επιτόκια απ’ τις αγορές, χάρη στην κρίση, και φυσικά καρπώνεται τη διαφορά. Και αυτό γιατί οι επενδυτές τη θεωρούν ασφαλές καταφύγιο. Μάλιστα στις εκδόσεις εντόκων γραμματίων διάρκειας ενός έτους την πληρώνουν κιόλας για να της δανείζουν (τα επιτόκια είναι αρνητικά)… Η δε απόδοση του ομολόγου βάσης διάρκειας 10 ετών πλέον κυμαίνεται στο 1,8%, από 4,6% που ήταν το 2008!
Αυτό, σύμφωνα με τα μεγάλα οικονομικά ινστιτούτα της χώρας, σημαίνει ότι το Βερολίνο κατάφερε -απ’ τη μεγάλη ζήτηση των ομολόγων του- να μειώσει τις δαπάνες που έδινε για τόκους δανείων κατά 15 δισ. ευρώ (!), το ποσό δηλαδή που χορήγησε στην Ελλάδα…
«Οι επιχειρήσεις διάσωσης δεν έχουν κοστίσει μέχρι στιγμής ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα του Γερμανού φορολογούμενου», εξηγούσε στο περιοδικό Focus ο επικεφαλής του EFSF, Κλάους Ρέγκλινγκ. «Στη Γερμανία έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι κάθε μεμονωμένη μεταφορά χρημάτων προς Ελλάδα βαρύνει τον προϋπολογισμό της χώρας και χρηματοδοτείται από τα χρήματα των φορολογουμένων.
Η άποψη ότι τα χρήματα δόθηκαν και δεν θα επιστραφούν ποτέ, είναι λάθος. Eπιπλέον», σημειώνει ο κ. Ρέγκλινγκ, «η Γερμανία έχει ωφεληθεί από την κρίση, επειδή στη χώρα διοχετεύεται πολύ κεφάλαιο. Το γεγονός αυτό πιέζει τα επιτόκια δανεισμού προς τα κάτω. Οι ευνοϊκοί όροι δανεισμού της Γερμανίας λειτουργούν και επ’ ωφελεία των πολιτών, οι οποίοι χρηματοδοτούν την αγορά ακινήτων».
Σύμφωνα με τον Φόλκερ Χέλμαγερ, επικεφαλής συναλλαγών στην Bremen Landesbank τα κέρδη της Γερμανίας απ’ τη μείωση των τόκων των δικών της δανείων αλλά και των τόκων της «βοήθειας» που έχει παράσχει σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία φτάνουν τα 45 δισ. ευρώ. «Πρόκειται για συντηρητικούς υπολογισμούς», λέει ο ίδιος.
Την ίδια ώρα βέβαια υπάρχει και το θέμα των εξαγωγών. Η αποδυνάμωση του ευρώ έχει τονώσει σημαντικά τις γερμανικές εξαγωγές, έχει εκτινάξει τη γερμανική οικονομία, μειώνει την ανεργία σε ιστορικά χαμηλά (6,7%) και παράλληλα γεμίζει τα κρατικά ταμεία με έσοδα και φόρους. «Το αποτέλεσμα της διολίσθησης του ευρώ, όπως το έχουμε υπολογίσει, είναι μία σημαντική τόνωση των εξαγωγών μας», λέει ο καθηγητής του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Αναπτυξιακών Ερευνών, Γκούσταβ Χορν.
«Υπολογίζουμε ότι έχει προκαλέσει αύξηση των γερμανικών εξαγωγών κατά 50 δισ. ευρώ. Αυτό μεταφράζεται σε 2% του ΑΕΠ… Πρόκειται πραγματικά για ένα πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό»… Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Αρχής της Γερμανίας οι εξαγωγές της χώρας το 2018, χρονιά κρίσης για όλη την Ευρώπη, εκτινάχθηκαν στα ιστορικό υψηλό ποσό των 1,3 τρισ. ευρώ! Και φυσικά η γερμανική βαριά βιομηχανία ζει ξανά ένδοξες στιγμές με τα κέρδη να πολλαπλασιάζονται.
Και την ίδια ώρα ο γερμανικός λαός που «αγανακτεί» για τα «λεφτά που δίνει στους Έλληνες» ζει μία ευημερία που γνωρίζει για πρώτη φορά μετά την επανένωση της χώρας το ‘90. «Πραγματικά έχουμε πολλή δουλειά. Δουλεύουμε διαρκώς υπερωρίες και σαββατοκύριακα και φυσικά ο μισθός μας αυξάνεται», εξηγούσε στο ARD ο Αλεξάντερ Βρανέσεβιτς, υπάλληλος της εταιρείας TenBrink στη Νυρεμβέργη. Οι παραγγελίες στο εργοστάσιο της εταιρείας έχουν διπλασιαστεί μέσα σε δύο χρόνια, την ώρα που η θυγατρική στην Ελλάδα έχει απολύσει τους 35 απ’ τους 50 εργαζόμενους της.
Κούρεμα στο χρέος της Ελλάδας
Φυσικά τα κέρδη της Γερμανίας θα συνεχιστούν, εφόσον:
- Δεν υπάρξουν σοβαροί τριγμοί στο οικοδόμημα της Ευρωζώνης (γεγονός που έκανε τόσο την Άνγκελα Μέρκελ όσο και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να μιλούν ξανά υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ, ειδάλλως «το σοκ θα ήταν μεγάλο για όλους»),
- Δεν υπάρξει γενναίο «κούρεμα» στα ελληνικά δάνεια, όπως έγινε με τους ιδιώτες πιστωτές. Για το τελευταίο πάντως ουδείς εμφανίζεται σίγουρος, αφού έχει ξεκινήσει ήδη η συζήτηση για την πιθανότητα χορήγησης ενός τρίτου πακέτου βοήθειας στη χώρα μας ώστε να ξαναγίνει το χρέος βιώσιμο. Μόνο που τώρα η πλειοψηφία του βρίσκεται σε χέρια κρατών…
Για να μην υπάρχουν παρανοήσεις από τους αναγνώστες που διαβάζουν το παρόν άρθρο, έγκριτοι οικονομολόγοι ανά την υφήλιο επισημαίνουν πως είναι ουτοπικό σενάριο να πιστεύουν οι Έλληνες πως πρόκειται κάποια στιγμή η Γερμανία θα φιλοτιμηθεί να στηρίξει έμπρακτα τα ελληνικά συμφέροντα για να βγει η χώρα μας από την οικονομική κρίση, και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Και κατ’ επέκταση, επειδή πλέον φαίνεται στα χαρτιά πως η Γερμανία μας έχει βοηθήσει πάρα πολλές φορές, οι Γερμανοί πολιτικοί εκφράζουν αντιρρήσεις στην επιπλέον στήριξη μας, κάτι που συνεπάγεται ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και δεν είναι λογικό να πετούν τα χρήματα τους με κίνδυνο να μην τα πάρουν πίσω, προφανώς γιατί η Ελλάδα διεκδικεί τις αποζημιώσεις και τα δάνεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, άσχετα εάν δεν κατορθώσουμε ποτέ να πάρουμε ούτε τσακιστή δεκάρα από αυτά που μας οφείλουν.
