Μια μελέτη του πανεπιστημίου του Swansea αποκάλυψε πως μια ώρα την εβδομάδα μάθηση σε εξωτερικούς χώρους έχει τεράστια οφέλη για τα παιδιά, και επίσης ενισχύει την ικανοποίηση των δασκάλων αφού έτσι αυξάνεται η καλή διάθεση τους και συνάμα ασκούν το επάγγελμα τους με μεγαλύτερη ευχαρίστηση, προφανώς γιατί παύει πλέον να είναι μονότονο και δεν περιορίζεται μόνο μέσα στους τέσσερις τοίχους της τάξης.
Μέσω συνεντεύξεων, οι ερευνητές διερεύνησαν τις απόψεις και τις εμπειρίες μαθητών και εκπαιδευτικών σε τρία δημοτικά σχολεία στη Νότια Ουαλία που είχαν υιοθετήσει ένα πρόγραμμα υπαίθριας μάθησης, το οποίο περιελάμβανε τη διδασκαλία μαθημάτων στο φυσικό περιβάλλον για τουλάχιστον μία ώρα την εβδομάδα.
Έχει μεγάλη σημασία να εξηγήσουμε οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν σε δασκάλους και διευθυντές σχολείων, και σε ομάδες μαθητών ηλικίας 9-11 ετών, τόσο πριν, όσο και μετά τη διάρκεια εφαρμογής του προγράμματος που ονομάζεται «υπαίθρια μάθηση».
Τα σχολεία που συμμετείχαν σε αυτό το πρόγραμμα ανέφεραν μια ποικιλία πλεονεκτημάτων από την υπαίθρια μάθηση, τόσο για το παιδί, όσο και για τον δάσκαλο, ενώ διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων ότι υπήρχε βελτίωση στην ψυχική τους υγεία, ότι ένιωθαν πιο χαρούμενοι, και πως αυτού του είδους η εκπαίδευση θεωρήθηκε ιδιαίτερα ποιοτική από τους συμμετέχοντες σε τούτη την έρευνα.
Η επικεφαλής της μελέτης Emily Marchant από το Πανεπιστήμιο του Swansea, εξήγησε: «Διαπιστώσαμε ότι οι μαθητές ένιωθαν μια πρωτόγνωρη αίσθηση ελευθερίας όταν διδάσκονταν έξω στην ύπαιθρο. Ένιωθαν πιο ικανοί να εκφραστούν και απολάμβαναν το γεγονός ότι δεν μάθαιναν καθισμένοι σε καρέκλες, όπως είθισται να γίνεται στην αίθουσα του σχολείου. Επίσης, είπαν ότι ένιωθαν περισσότερο αφοσιωμένοι στο μάθημα και αισθάνονταν ότι μέσω αυτής της μεθόδου η μαθησιακή εμπειρία εκτοξεύονταν αυτόματα στο υψηλότερο επίπεδο. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι οι συνεντευξιαζόμενοι μαθητές σε τούτη την έρευνα ένιωθαν ευεξία και η μνήμη τους ήταν καλύτερη, ενώ οι δάσκαλοι είπαν πως μειώθηκε το εργασιακό στρες».
Τα οφέλη της υπαίθριας εκπαίδευσης για τα παιδιά είναι αναμφίβολα τεκμηριωμένα ως θετικό και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τα οφέλη που προέκυψαν μέσα από τούτο το πρόγραμμα. Ωστόσο αυτό που είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον από επιστημονική άποψη, είναι τον αντίκτυπο που είχε στους δασκάλους, προφανώς γιατί αυτοί βλέπουν με διαφορετικό μάτι την όλη υπόθεση.
Η Emily είπε: «Αρχικά, ορισμένοι δάσκαλοι είχαν επιφυλάξεις σχετικά με τη μεταφορά της τάξης σε εξωτερικούς χώρους, αλλά όταν πλέον άρχισαν να βιώνουν σε πραγματικές συνθήκες την υπαίθρια μάθηση και όχι στην θεωρία, ανέφεραν πως ένιωσαν βελτιωμένη εργασιακή ικανοποίηση και προσωπική ευημερία, κάτι που έλειπε από τη ζωή τους. Ένα άλλο εξίσου σημαντικό εύρημα που προέκυψε από αυτήν την επιστημονική μελέτη είναι ότι οι δάσκαλοι διαπίστωσαν να αυξάνεται κατακόρυφα η μαθησιακή επίδοση των μαθητών, κάτι που τους βοηθήσει να δουλεύουν πιο παραγωγικά και με λιγότερο άγχος, επιτυγχάνοντας ευκολότερα το στόχο τους με λιγότερο κόπο».
Η Emily Marchant πρόσθεσε: «Συνολικά, τα ευρήματα της έρευνας μας υπογραμμίζουν τις δυνατότητες της μάθησης σε εξωτερικούς χώρους ως ένα ισχυρό και αποτελεσματικό εργαλείο που μπορεί να μεταμορφώσει ένα μονότονο μάθημα σε ώρα χαράς και ψυχικής ανάτασης για όλους τους συμμετέχοντες, ενώ το κυριότερο στοιχείο της υπόθεσης είναι ότι δεν κοστίζει οικονομικά στα σχολεία, και δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος να το απορρίψει το εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας, προβάλοντας διάφορα ανυπόστατα επιχειρήματα, όπως για παράδειγμα ότι μέσα στην τάξη υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια σε σχέση με την ύπαιθρο, γιατί υποτίθεται ότι βρίσκονται σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον, όμως με το ίδιο σκεπτικό δεν θα έπρεπε τα παιδιά να βγαίνουν στον προαύλιο χώρο την ώρα του διαλείμματος, ούτε και να πηγαίνουν σχολικές εκδρομές».
Συνεπώς η υπαίθρια μάθηση είναι το μέλλον της εκπαίδευσης, και από αυτό φυσικά δεν εξαιρείται η Ελλάδα, και αν αξιοποιηθεί με τον σωστό τρόπο από τους ιθύνοντες, τότε είναι σίγουρο πως η χώρα μας θα βγάλει καλύτερους μαθητές, ξοδεύοντας λιγότερους πόρους και λιγότερο κόπο. Αρκεί βέβαια να υπάρχουν μέσα στο εκάστοτε Υπουργείο Παιδείας οραματιστές που μπορούν να δουν μπροστά, και όχι κοντόφθαλμοι άνθρωποι που κρατούν άθελα τους στάσιμη την Ελληνική παιδεία.
