The Others
Ο Alejandro Amenabar είναι ο σκηνοθέτης – σεναριογράφος της ταινίας. Είναι όμως ταυτόχρονα και ο συνθέτης της μουσικής της. 3 σε 1 λοιπόν, πράγμα σπάνιο και αποτυχημένο τις περισσότερες από τις φορές που επιχειρήθηκε… Δεν είναι όμως αυτό το μόνο περίεργο στο soundtrack. Είναι και το ότι ο Amenabar προτίμησε τη ζεστασιά του σπιτιού και του υπολογιστή του από ένα στούντιο για τις ηχογραφήσεις… Τι κατάφερε;
Καταρχήν, η μουσική που έγραψε, χωρίς να είναι φως φανάρι, περιέχει κάποια κλισέ ταινιών του είδους που επιτείνουν την αγωνία του θεατή και προσδίδουν στη δραματικότητα της ταινίας. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί τα καταφέρνει μια χαρά, χωρίς μάλιστα να είναι εύκολα αναγνωρίσιμα τα στοιχεία άλλων scores ταινιών θρίλερ. Μάλιστα, σαν στήριξη στην ταινία, λειτούργησε πάρα πολύ καλά το soundtrack του The Others – Οι Άλλοι και αυτό μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κανείς αν τη δει ή την είδε τον περασμένο χειμώνα στους κινηματογράφους.
Όμως, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το cd που υποτίθεται ότι αγοράζουμε γιατί μπορεί να σταθεί και μόνο του (αλλιώς αγοράζουμε την βιντεοκασέτα και το ακούμε μαζί με την ταινία, έτσι δεν είναι;). Χωρίς λοιπόν να είναι ιδιαίτερα κακό, είναι πολύ μινιμαλιστικό (για τις ανάγκες της ταινίας), πράγμα που κάνει την ακρόασή του δύσκολη. Τραγούδια που να ξεχωρίζουν, όσο κι αν ψάξαμε δεν βρήκαμε, αφού τα περισσότερα κινούνται στο ίδιο σκοτεινό και σιωπηλό μοτίβο, με κάποιες εξάρσεις σε ορισμένα σημεία που ανεβαίνει η ένταση, προφανώς για να στηρίξει κάποιες σκηνές. Πόσο νόημα μπορεί να βγάλει όμως κάποιος που δεν έχει δει την ταινία;
Αν πραγματικά θέλετε να αγοράσετε ένα soundtrack ταινίας θρίλερ, καλό θα ήταν να ξεκινήσετε με αυτό του Halloween – Η Νύχτα με τις Μάσκες (που πρόσφατα παρουσιάστηκε και από τη στήλη This is…cult! του Texnologia). Είναι κλάσεις ανώτερο, χώρια του ότι πολλά από όσα θα ακούσετε σε αυτό το CD μετέπειτα χρησιμοποιήθηκαν από πολλές (πάρα πολλές…) ταινίες του είδους και φυσικά και από το soundtrack του The Others – Οι Άλλοι (συγκαλυμμένα όπως είπαμε).
Δεν είναι βέβαια εύκολο να το βρει κανείς αλλά σίγουρα αξίζει την αναζήτηση (υπάρχει πάντως στο Amazon). Και τελικά αν δεν το βρείτε, υπάρχει πάντα η δυνατότητα να κατεβάσετε κομμάτια του απ’ το internet (και για να διαβάζετε αυτό το άρθρο είναι σίγουρο ότι έχετε τη δυνατότητα). Άλλωστε, δεν είναι η πειρατεία που σκοτώνει τη μουσική, οι δισκογραφικές τη σκοτώνουν (αλλά δεν είναι της παρούσης…).
Συμπέρασμα; Ένα μέτριο soundtrack, καλή προσπάθεια πάντως για τον Amenabar που ανέλαβε τόσες ευθύνες (όχι ότι τον έβαλαν και με το ζόρι δηλαδή…) σε αυτή την ταινία. Αρκετά καλό για την ταινία μάλιστα που ήταν προφανώς και ο πρώτος στόχος του.
Soundtrack tracklist
- The Others
- Wakey Wakey
- Old Times
- They are Everywhere
- Reunion
- Changes
- I Do Believe It
- Charles
- Communion Dress
- No Curtains
- Give me the Keys!
- The Attic
- Sheets and Chains
- A Good Mother
- End Credits
- Βαθμολογία: 6,5/10
- Συνολική χρονική διάρκεια soundtrack: 41:10
Insomnia
Να κι ένα soundtrack που έχει συζητηθεί πάρα πολύ. Με δεδομένο ότι έχω δει την ταινία (και μου άρεσε, 7.5/10 της έβαλα…), είμαι έτοιμος να… θάψω το soundtrack του David Julyan (Memento – Μεμεντο)!
Έλεγα λοιπόν τότε στην κριτική μου: «ενώ κι η μουσική, χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο, ακολουθεί τη δράση και δεν ενοχλεί σε κανένα σημείο της ταινίας». Μόλις τώρα όμως κατάλαβα ότι είχα τόσο πολύ δίκιο (μερικές φορές περιαυτολογώ είναι η αλήθεια…)!
Με εξαίρεση το νο5 του cd “Fog” που κάνει το ξέσπασμά του για μερικά δευτερόλεπτα, την εισαγωγή κυρίως του νο12 “Walter’s Apartment” που ανεβάζει κάπως το επίπεδο (έχει όμως αυτοκαταστροφικές τάσεις, αφού κι αυτό καταλήγει στα ίδια μονοπάτια) και τέλος λίγο απ’ το νο16 “Walter’s Lake House” (ας είναι καλά αυτός ο Walter που έδωσε έμπνευση στον Julyan…), το υπόλοιπο cd είναι μια υποτονική μετριότητα.
Είναι τόσο δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τα κομμάτια, που χρειάστηκε να ακούσω το κάθε ένα ξεχωριστά δυο και τρεις φορές για να καταλάβω πού αρχίζει και πού τελειώνει. Στην πρώτη ακρόαση τα πράγματα ήταν δύσκολα, αφού νόμιζα ότι είχα να κάνω με ένα τεράστιο ορχηστρικό 57 λεπτών, πράγμα που με ξένισε αφού το μεγαλύτερο κομμάτι που είχα ακούσει μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ξεπερνούσε τα 15 άντε 20 λεπτά (κάτι bitάκια άλλο πράγμα…). Λάθος μου. Ή μήπως λάθος του συνθέτη και ίσως της εταιρίας που σκέφτηκε να εκδώσει το cd θεωρώντας προφανώς ότι είχε να προσφέρει κάτι στους ακροατές του;
Η αλήθεια είναι ότι το Insomnia δεν ενοχλεί ούτε κουράζει. Περνά απλά απαρατήρητο. Και μάλιστα κάθε άλλο παρά δικαιώνει τον τίτλο που (ατυχώς) έχει. Όχι αϋπνία (insomnia) αλλά πολύ καλή μουσική ύπνου! Εκτός κι αν εννοούσε ότι αυτή η μουσική είναι δυνατόν να θεραπεύσει περιστατικά χρόνιας αϋπνίας, οπότε πέτυχε διάνα! Σαν αυτά τα κλασικά κομμάτια που ακούγαμε μικροί πριν πέσουμε στο κρεβάτι μας (τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα για να κοιμηθώ, υποφέροντας από μικρός από αϋπνίες…). Με αποκορύφωμα το “Let me Sleep” στο νο17 που φαίνεται πως ο Julyan κάνει αυτή την επιθυμία πραγματικότητα. Μας αφήνει (και μας βοηθά όσο μπορεί ο άνθρωπος) να κοιμηθούμε!
Και κάτι ακόμα πριν κλείσω. Μετά από 6 κριτικές soundtrack που έχω γράψει μέχρι τώρα, θέλω να φωνάξω και να με ακούσουν μέχρι την άλλη άκρη του Ατλαντικού: ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΑ και μάλιστα, ορχηστρικά αδιάφορα, μέτρια, υποτονικά… Μάλιστα, πήρα την πρωτοβουλία να δώσω στον εαυτό μου μια βδομάδα άδεια. FilmSound από την μεθεπόμενη εβδομάδα πάλι!
Soundtrack tracklist
- Opening Titles / Blood Drips
- The Glacier
- Kay`s Theme
- Kay`s Bag
- Fog
- Will Hides the Gun
- Call to Hap`s Widow
- Crimescene
- The Dead Dog
- Walter`s Phone Call
- Kay`s Funeral
- Walter`s Apartment
- Ellie`s Theme
- Will Confronts Walter
- Will`s Confession
- Walter`s Lake House
- “Let Me Sleep”
- Closing Titles
- Βαθμολογία: 5/10 (τώρα νιώθω κάπως καλύτερα…)
- Συνολική χρονική διάρκεια soundtrack: 57:08