Η Ήρα, ήταν κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία η κόρη του Κρόνου και της Ρέας, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως ήταν σύζυγος του Δία, γεννήθηκε όπως ένας μύθος υποστηρίζει, στο Άργος της Πελοποννήσου, όπου και λατρευόταν από τα αρχαιότατα χρόνια στον περίφημο ναό της, το Ηραίο. Άλλοι όμως μύθοι παραδέχονται σαν τόπο γέννησης της θεάς το νησί Σάμος, την Αρκαδία ή την Κόρινθο.
Αδελφή και νόμιμη σύζυγος του Δία, η βασίλισσα των θεών και των ανθρώπων, απέκτησε με τον πρώτο των θεών τέσσερα παιδιά, τον Άρη, την Ήβη, τον Ήφαιστο και την Ειλείθυια.
Ο γάμος της Ήρας γιορτάστηκε μεγαλόπρεπα κι ονομάστηκε “ιερός γάμος”, γιατί καθιέρωσε το θεσμό του γάμου. Όλοι οι θεοί του ουρανού και της γης παραβρέθηκαν εκεί με μεγάλη προθυμία. Μια μόνο νύμφη, η Χελώνη, δε θέλησε να τιμήσει τους γάμους και γι’ αυτό μεταμορφώθηκε στο γνωστό ερπετό για την αδιαφορία της. Στους γάμους, η Γη δώρισε στην Ήρα ένα δέντρο που έκανε χρυσά μήλα κι ήταν φυτεμένο στο βουνό Άτλαντα, όπου το φύλαγε ο δράκος Λάδωνας κι οι Εσπερίδες νύμφες.
Η Ήρα ήταν θεά μεγαλόπρεπη και περήφανη, αλλά πολύ ζηλιάρα κι όλο βασάνιζε το Δία με τα παράπονά της για τις απιστίες του και καταδίωκε και τιμωρούσε σκληρά τις αντίδικές της. Παρόλ’ αυτά ήταν άμεμπτη στην ηθική και γι’ αυτό προστάτευε την ιερότητα του γάμου και την καλή και ηθική διαγωγή των ανθρώπων και των θεών.
Η εκδικητικότητα, η ζήλια και η αλαζονεία της ήταν παροιμιώδεις και γίνονταν συχνά αιτία ταραχών στον Όλυμπο και στη γη. Δεν ανεχόταν να είναι καμιά γυναίκα ανώτερή της στην ομορφιά. Η βασίλισσα των Πυγμαίων, που τόλμησε να ισχυριστεί ότι είναι ωραιότερη από τη βασίλισσα των θεών, μεταμορφώθηκε στο γνωστό πουλί γερανό.
Ο Πάρις, ο γιος του Πρίαμου του βασιλιά των Τρώων, καταδιώχτηκε σ’ όλη του τη ζωή και αυτός και οι δικοί του γιατί έδωσε το μήλο της Έριδας στην Αφροδίτη και όχι στην Ήρα. Η μνησικακία της αυτή ήταν και η αιτία της καταστροφής της Τροίας. Στον πόλεμο της Τροίας πήρε το μέρος των Ελλήνων, ενώ φέρθηκε πολύ εχθρικά στους Τρώες, που την είχαν προσβάλλει.
Η Ήρα συμβολίζει τον αέρα, τη γήινη ατμόσφαιρα. Γι’ αυτό την πάντρεψαν με τον πάνω από την ατμόσφαιρα λεπτό και καθαρό αέρα, δηλαδή τον Αιθέρα, το Δία. Κι επειδή οι κινήσεις της γήινης ατμόσφαιρας λένε ότι διαταράσσουν τη γαλήνη των υψηλότερων σωμάτων, γι’ αυτό ο Δίας και η Ήρα βρίσκονται διαρκώς μαλωμένοι. Ως θεά του βασιλιά των θεών ήταν προστάτρια διάφορων πόλεων.
Λατρεία της Ήρας
Πόλεις όμως που προτιμούσε και αγαπούσε ήταν η Σάμος, το Άργος και η Καρχηδόνα. Στις πόλεις αυτές ήταν χτισμένοι προς τιμή της μεγαλόπρεποι ναοί που τους έλεγαν “Ηραία”. Προς τιμή της τελούσαν και γιορτές που λέγονταν “Ηραία”. Στο Άργος τα γιόρταζαν με κάθε λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια κάθε πέντε χρόνια. Το πλήθος βάδιζε προς το μεγάλο ναό της Ήρας που βρισκόταν ανάμεσα στο Άργος και στις Μυκήνες, φορώντας όλα του τα όπλα, με τις πανοπλίες του, ακολουθώντας εκατό βόδια που πήγαιναν μπροστά. Η πομπή συνοδευόταν από άρμα που το έσερναν δύο λευκά βόδια, όπου καθόταν η ιέρεια της θεάς. Τα εκατό βόδια τα έσφαζαν κάνοντας θυσία στους θεούς και το κρέας τους το μοίραζαν στο λαό. Μετά ακολουθούσαν οι αγώνες.
Την Ήρα την απεικόνιζαν καθισμένη σε θρόνο, με διάδημα στο κεφάλι και χρυσό σκήπτρο στο χέρι. Καμιά φορά με το άρμα της που το έσερνε το αγαπημένο της ζώο, το παγώνι, έβγαινε περίπατο στον ουρανό. Η Ίριδα το (ουράνιο τόξο) ήταν η αγγελιοφόρος της.