Τα λέμε για να ξηγιόμαστε: Από σήμερα ξεκινάει μια νέα στήλη στην οποία παίρνουμε θέση για τα μεγάλα διλήμματα που μας βασάνισαν στην παιδική μας ηλικία (δηλαδή μέχρι σήμερα και για πολλά χρόνια ακόμα). Συμφωνούμε δεν συμφωνούμε μεταξύ μας, wright or wrong, for better or worse θέσαμε μόνο έναν όρο: απαντάμε όσο πιο ειλικρινά γίνεται. Και για αρχή κανονική Coca Cola ή Light.
Ο Ηλίας πίνει κανονική
Με την Coca Cola ισχύει στο ακέραιο αυτό που είθισται με όλα τα πρώτα και τα δεύτερα του κόσμου. Για παράδειγμα, στον κινηματογράφο. Πρέπει να σπάσεις το κεφάλι σου και μετά να ρωτήσεις και τον Θοδωρή Δημητρόπουλο για να βρεις ένα σίκουελ ταινία που ήταν καλύτερο από την πρώτη, την αυθεντική, την απαρχή.
Επιπλέον, δεν θα μπορούσα ποτέ να παραδεχτώ έναν οπαδό της light, δηλαδή έναν άνθρωπο που αλλαξοπίστησε. Έναν από εμάς που -κάποτε- δοκίμασε την αυθεντική γεύση της Coca Cola, πολύ αργότερα τη light και έδωσε την ψήφο του στη δεύτερη. Το ξέρω, όλοι πασχίζουμε να είμαστε διαφορετικοί σε αυτή τη ζωή, αλλά όχι και στο είδος αυτού του αναψυκτικού.
Μόνο και μόνο η λέξη light αφαιρεί από την ουσία, από το σύνολο, από την ιστορία. Και να μου άρεσε πιο πολύ από την κανονική, θα έπαιρνα αυτό το μυστικό στον τάφο μου #ereistikos.
Ο Στέφανος πίνει Light! Παιδιά είμαστε τώρα;
Είναι κλασσικό το επιχείρημα κι αν είχα ένα σέντσι κάθε φορά που άκουγα το ίδιο αστειάκι, θα ήμουν εκατομμυριούχος και δεν θα μιλούσα σ’ άνθρωπο. «Τρως τρία πιάτα η light σε πείραξε»; Λοιπόν, άκου φίλε: μου αρέσει το φαϊ. Και προτιμώ να παίρνω τις θερμίδες μου τρώγοντας, παρά πίνοντας. Θα πει κανείς «τι βρεγμένος, τι μούσκεμα», αλλά θα διαφωνήσω στην προκειμένη περίπτωση: δηλαδή είσαι έτοιμος να τρακάρεις. Δεν μπορείς να το αποφύγεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν πατήσεις φρένο; Η μια θερμίδα της light, λοιπόν, είναι το 99% των λόγων που την προτιμώ. Κόκκινη ας πιούν οι νεολαίοι. Ανάθεμα τον μεταβολισμό τους μέσα…
Υστερόγραφο. Μεταξύ μας η γεύση είναι ψιλοίδια, μην τρελαίνεστε.
Ο Θοδωρής δεν πίνει Light
Αυτά κύριοι είναι ημίμετρα. Ή παίρνουμε μια απόφαση ή δεν την παίρνουμε. Δεν έχει περίπου παντρεύομαι. Δεν υφίσταται είμαι λιγάκι Παναθηναϊκός. Δεν έχει πίνω κάτι-σαν-Coca Cola. Άρα, καμία light. Ή πίνεις Coca Cola ή δεν πίνεις Coca Cola. Και η light σίγουρα δεν είναι Coca Cola, είναι κάτι άλλο. Κάτι που ίσως κάπως λίγο μάλλον μοιάζει με κάποιο τρόπο με την κανονική, σου λένε παχαίνει λιγότερο, άρα πάρτην.
Α, και το άλλο. Light coke για να μην παχαίνεις. Γελάει ο κόσμος! Παίρνει ο άλλος 3 χάμπουργκερ και μία light. Γιατί ρε φίλε, για να μην ανέβουν οι θερμίδες; Φάε σαν άνθρωπος και πήγαινε μετά για 15 λεπτά τρέξιμο να τα κάψεις. Όχι light τώρα και σαχλαμάρες. Το να παίρνεις light ισοδυναμεί με το να κάθεσαι να δεις αγώνα και να παραγγέλνεις σαλατούλα. Είναι λάθος. Εξ ορισμού. Δεν ξέρω γιατί την κάνουμε καν αυτή τη συζήτηση.
Αφήστε με να φύγω σας παρακαλώ.
O Χρήστος πίνει Light χωρίς δεύτερη συζήτηση
Κατ’ αρχάς δεν την ανέχομαι πια την κανονική. Μου φαίνεται πιο γλυκιά κι από Pepsi στη γεύση. Ειδικά με το φαγητό. Ακόμα και στο Cuba Libre και τα υπόλοιπα ποτά με Cola, προτιμώ να βάζω light. Προφανώς όχι για διαιτητικούς λόγους γιατί το να παραγγέλνεις Light για να γλιτώσεις θερμίδες μετά από δύο bacon cheeseburger και μια πατάτα cheddar bacon είναι μαθηματικά ανώφελο.
Πιο πολύ από όλους μου αρέσουν αυτοί οι άντρακλες που με το που σε δουν να κρατάς μια Light θα σε πουν αμέσως gay ή metrosexual ή οτιδήποτε τέτοιο. Προσέξτε μην χυθεί η τεστοστερόνη στο πάτωμα. Η Light είναι πιο στυλάτη. Και έχοντας πάντα Light στο ψυγείο σου, κατά πάσα πιθανότητα θα μπορέσεις να σερβίρεις και σε μια κοπέλα. Με την κανονική θα φας πολύ απλά Χ.
Ο Μάνος πίνει κανονική
Η απάντηση «κανονική» κατεβαίνει από τον εγκέφαλο στο στόμα μου, πιο εύκολα κι από τις γουλιές που έχω καταπιεί όλα αυτά τα χρόνια. Το θέμα δεν είναι γιατί κανονική, αλλά γιατί “όχι light” (η επιθετική διαφήμιση, χτυπώντας τα αδύνατα σημεία του αντιπάλου είναι η καλύτερη). Η light είναι πιο νερουλή, κάτι δεν πάει καλά με τον αφρό της, είναι περισσότερο γλυκιά (κι ας λέει ό,τι θέλει ο Χατζηιωάννου) και έχει ασημένιο χρώμα στο κουτάκι. Ακόμη κι o John Pemberton, ο άνθρωπος που τη σκαρφίστηκε τον 19ο αιώνα (ως φάρμακο αρχικά), δεν θα την έπινε.
Η Coca Cola στο φινάλε, είναι κάτι που δεν μπορεί να νοθευτεί (για αυτό και δεν αντέχω όσους βάζουν στο ουίσκι – βάζεις αγόρι μου ουίσκι στην coca cola σου, τότε γιατί κάνεις το ανάποδο;), δεν γίνεται να χαλάσει (αν αερωθεί, αγγίξει δηλαδή τα όρια της light, δεν είναι cola) και είναι ντροπή να τη φωνάζουμε light.
O Θωμάς πίνει καρφωτά κανονική
Καρφωτά κανονική. Αυτό θα έπρεπε να πει κάθε λογικός άνθρωπος, ειδικότερα μετά από όλο αυτόν τον θόρυβο που γίνεται γενικά (και όχι ειδικά για τα αναψυκτικά, μην φάμε και καμία τσάμπα μήνυση) με τα light προϊόντα, το τι έχουν μέσα και κατά πόσο είναι υγιεινά για εμάς. Όμως η light, έχει άλλη γοητεία. Αυτή η μια και μοναδική της θερμίδα σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να πιείς παραπάνω χωρίς τύψjaεις. Και η γεύση της, που ναι, είναι εντελώς διαφορετική, σε κάνει να θέλεις να κάνεις ακριβώς αυτό. Να την πιείς. Μονορούφι. Και απαραιτήτως σε κολονάτο ποτήρι, το οποίο οφείλει να είναι και φίσκα στα παγάκια. Γιατί, ποτέ πριν, μια θερμίδα δεν σε έκανε να αισθάνεσαι τόσο καλά.
Ο Μάκης πίνει Light (και τα περί γεύσης τα ακούει βερεσέ)
Είναι και θέμα μεταβολισμού, αλλά ρώτα όποιον ειδικό επί της διατροφής θες και θα σου πει το ίδιο πράγμα: Τα αναψυκτικά με ζάχαρη είναι μέσα στο top 5 των αιτίων παχυσαρκίας σε όλους τις χώρες τους κόσμου. Ρωτα επίσης όποιον ειδικό επί του αδυνατίσματος θες και το πρώτο που θα σου πει είναι κόψε τα αναψυκτικά. Κοινώς, πιες light ρε φιλαράκι, δεν έγινε και τίποτα. Ασε τα αντριλίκια για εκεί που χρειάζεται και με το σώμα σου μην κάνεις πειράματα (ειδικά και γενικά). Τώρα τα περί γεύσης…
H Έλενα πίνει Light γιατί η άλλη είναι του διαβόλου
Ξέρεις γιατί το κουτάκι της κανονικής είναι κόκκινο; Γιατί είναι του διαβόλου. Είναι 330ml ύπουλη, καμουφλαρισμένη, εμφιαλωμένη ζάχαρη τοποθετημένη παντού, σε εστιατόρια, σουπερ μάρκετ και περίπτερα. Θα στο πω αλλιώς για να το καταλάβεις: αν δεν πιείς ένα τέτοιο σατανικό κουτάκι, μπορείς να πιείς 2 ποτήρια κόκκινο κρασί. Μπορείς να φας μισό κιλό καρπούζι ή μια φέτα ψωμί με μερέντα ή 22 αμύγδαλα. Και όλα τα παραπάνω, μπορείς να τα συνοδέψεις με αμέτρητα κουτάκια Light. Γιατί η Light είναι μια επανάσταση, ένα free drink που το πίνεις και δεν το μετράς, το πίνεις και δεν το μετανιώνεις. Άσε που αν τη συνηθίσεις δεν μπορείς να γυρίσεις στην κανονική, σε λιγώνει. Αν δυσκολεύεσαι να την ξεχωρίσεις όταν στη φέρνουν έξω σε ποτήρι, θα σου πω το μυστικό: πρέπει να της βάλεις δάχτυλο. Βούτα το δάχτυλο σου μέσα της. Περίμενε 1 λεπτό να στεγνώσει. Αν το δάχτυλό σου κολλάει, είναι κανονική. Δωσ’ τη πίσω και ζήτα τώρα μια Light.
